این روزها با عدم نمایش فیلم عرق سرد در سینماهای حوزه هنری دوباره بحث عدم نمایش برخی از فیلمهای سینمایی در سالنهای مربوط به حوزه هنری به سوژه مهم رسانههای سینمایی تبدیل شده است. در آخرین واکنش، کانون کارگردانان سینمای ایران با انتشار نامهای رفتار حوزه هنری را محکوم و خواستار احترام حوزه هنری به پروانه نمایش فیلمها شد. در متن نامه کانون کارگردانان آمده است: توقیف خودسرانه فیلم «عرق سرد» در سالنهای تحت پوشش حوزه هنری بار دیگر نشان دهنده عدم تمکین این نهاد به قانون و بی احترامی به پروانه نمایش صادر شده از سوی سازمان سینمایی است.
اما واقعا علت عدم استقبال مخاطب از عرق سرد مربوط به اقدام حوزه هنری است؟ آیا حوزه هنری فیلمها را تحریم میکند؟ آیا کانون کارگردانان به دنبال رفع مشکل فیلم است یا صرفا به دنبال بهانهای برای تاختن به حوزه هنری؟
در دو سه سال اخیر خلق واژه «تحریم» از سوی برخی افراد خاص بارها استفاده شده است، برخی سینماگران بارها از این واژه سوءاستفاده کردهاند، اما مگر نه اینکه عدم نمایش یک فیلم حق هر سینماداری است و هر سینماداری طبق قانون اختیار دارد براساس شرایط و معیارهای موردنظر، نسبت به انتخاب آثار برای تولید یا اکران اقدام کند؟ مگر در بخش موسیقی که آثار زیادی مجوز میگیرند همه سالنها برای تمامی آنها کنسرت برگزار میکنند؟ در سینما هم در سال حدود صد فیلم ساخته میشود که از این تعداد ممکن است برخی فیلمها امکان نمایش پیدا نکنند، ولی به کار بردن لفظ تحریم برای عدم نمایش یک فیلم قطعا درست نیست. ممکن است در طول سال فیلمهای خوبی تولید شوند، ولی مناسب مخاطبان خاص باشد نه عموم مردم، از اینرو اقدام حوزه هنری در عدم نمایش «عرق سرد» را نمیتوان بعنوان تحریمی غیرقانونی و خودسرانه قلمداد کرد. موضوعی که حامیان فیلم این روزها بشدت دنبال آن هستند تا با ایجاد حاشیه و متهم نمودن حوزه هنری، نفروختن فیلم را به گردن حوزه هنری بیاندازند، در حالیکه نمایش یک اثر منوط به معیارها و ملاکهای آن سازمان است و حوزه هنری نیز ازاین قاعده مستثنی نیست.
متاسفانه عدهای در فقدان نظارت از سوی سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فیلمی با محتوای اروتیک و جنسی و ضد خانواده میسازند و حالا کانون کارگردانان به جای توبیخ سازمان سینمایی برای صدور پروانه نمایش چنین فیلمی، یقهی حوزه هنری را میگیرد که چرا فیلمی علیه بنیان خانواده را اکران نمیکند! درحالیکه اصولا ممکن است پروانه نمایش برای خیلی از آثار صادر شود، اما طبق قانون هر سینمادار وظیفه دارد اثری را که میخواهد نمایش دهد. ضمن اینکه از مجموع آثاری که در سال۹۶ اکران شد حوزه هنری قفط یک فیلم را نمایش نداد و امسال نیز تنها یک فیلم نمایش داده نشده است. آیا کانون کارگردانان که بیانیه تندی میدهد به این توجه میکند که چقدر از آثار فیلمسازان ما در چرخه اکران قرار نگرفه است؟ حوزه هنری نهادی است که براساس آییننامهی داخلی خود، بر روی تولید و پخش آثار فرهنگی حساسیت دارد، رویکرد آنها توجه به خانواده و اخلاق است و دغدغه شان این است سینماهای حوزه هنری بهعنوان سینمای خانواده فعالیت کنند. آیا این رویکرد قابل حمایت است یا باید بیانیهای در محکومیت آن صادر شود؟!
البته ذکر این نکته ضروری است کهای کاش مدیران حوزه هنری در این برهه به جای تصمیم به عدم اکران فیلم عرق سرد اجازه میدادند اکران محدود این اثر ضعیف انجام شود تا بهانه از صاحبان اثر گرفته شود و نفروختن فیلم را با حوزه هنری مرتبط نکنند. عرق سرد در اکران رسمی و علیرغم حضور پخش کنندهای قدرتمند به نام فیلمیران، فروش مطلوبی نداشت. این فروش پایین موجب شد دست اندرکاران فیلم با انتقاد از حوزه هنری، آنها را عامل عدم رونق فیلمشان بدانند.
در شرایطی که «عرق سرد» در تمام هفتههای نمایش خود نزدیک به ۶۰ سالن داشته و پردیسهای مختلف مدام به فیلم سانس دادهاند آیا اینکه فیلم نفروخته به حوزه هنری مربوط است؟! کسانی که به حمایت از عرق سرد برخواستهاند باید به این نکته مهم توجه کنند که مخاطب امروز را دیگر نمیتوان فریب داد و فیلم باید قابلیت فروش داشته باشد تا بتواند مخاطب را جلب کند.
* جوان آنلاین
ارسال نظر