حدود ۱۵ روز دیگر تا آغاز پانزدهمین جشنواره بین‌الملل فیلم مقاومت زمان باقی‌مانده است، جشنواره که به گفته دبیر آن قرار نیست جشن یک‌شبه باشد و ازآنچه خزاعی عنوان کرده است یک رویداد کاملاً استراتژیک در سینمای ایران و صدالبته تأثیرگذار در حوزه بین‌الملل خواهد بود.

اما نکته حائز اهمیت آنکه در شرایطی که سینمای ایران روند نزولی در پیش‌گرفته و مهم‌ترین جشنواره آن یعنی جشنواره فیلم فجر با سه دهه سابقه برگزاری متأسفانه نه تنها بدل به دوره همی چندروزه شده بلکه تنها خروجی آن نیز به رخ کشیدن مدل‌های پوششی و آرایشی عجیب و ناهمگون برخی به‌اصطلاح شبهه سلبریتی بوده است حضور جشنواره فیلم مقاومت به‌نوعی جبران کم‌کاری و غفلت مدیران ارشد سینمایی خواهد بود که در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن توان اداره‌اش را نداشته و حال روز سینمای فاخر ایران را به این سطح رسانده‌اند و بدتر و تأسف‌بارتر آنکه تمامی این غفلت‌ها در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی است که به‌نوعی نمود رشد و تجلی آرمان‌ها و اهداف والای آن باشد، اما درنهایت تأسف این روزها نه رونقی در جشنواره‌های ریزودرشت سینمایی است نه خبری از تأثیرات فرامرزی و مأموریت‌های محوله، اما هر چه است و هر چه رخ می‌دهد به‌نوعی سرگرمی چندساعته و کوتاه‌مدت است.

در چنین اوضاع و احوالی حضور یک جشنواره با غنای تأثیرگذار و نگاه استراتژیک چه در حوزه داخلی و چه بین‌المللی آن‌هم در شرایطی که نزدیک به هزار اثر از کشورهای مختلف و بیش از ۲۰۰ اثر از بخش خصوصی متقاضی حضور در آن رویداد هستند ابتدابه‌ساکن بیانگر ظرفیت و پتانسیل بی‌نظیر و مثال‌زدنی آن است و در ثانی نشان از جایگاه و مرتبه رفیعی است که در بدنه اصلی و حقیقی جامعه هنری کشور قرارگرفته است و به گفته دبیر جشنواره حضور نسل دهه هفتادی یقین مطلق است که بدانیم هنردوستان و علاقه‌مندان به حوزه سینما بستر شکوفایی و رشد خود را تنها در جشنواره فیلم مقاومت یافته‌اند، وظیفه که علی‌القاعده می‌بایست بر عهد سازمان سینمایی و البته فستیوال‌های ریزودرشتش باشد درحالی‌که جشنواره مقاومت به‌نوعی جورکش و جبران‌کننده کم‌کاری‌های برخی مدیران و سیاست‌های اشتباهشان نیز شده است.

با آنچه بیان شد نکته قابل‌تأمل زمانیست که بدانیم بودجه همین جشنواره را نیز برای دوره پانزدهم که به نصف ادوار پیشین مصوب شده بوده رسانده و از قضا صرفه‌جویی‌های اقتصادی ناشی از بی‌تدبیری برخی مدیران تنها می‌بایست گریبان جشنواره‌های مقاومت ازجمله جشنواره فیلم را بگیرد آن‌هم جشنواره که انصافاً نوع نگاه و جایگاهش دوره به دوره رفیع‌تر و مؤثرتر می‌شود، اما با تمام کاستی‌ها و فشارهای ریزودرشت دبیر و مدیران ستادی با همت و نگاه جهادی آستین‌ها را بالا زده و تمام سعی و تلاش خود را برای عبور از این مانع نیز به کار بسته و به امید آنکه مدیران ارشد سینمایی نیز چنین سیاستی را سرلوحه سیاست‌های اشتباه و انقباضی خود قرار دهند بلکه سینمای ایران در دهه چهارم انقلاب اسلامی نه روند نزولی که حرکت سعودی و افتخارآمیز خود را از سر بگیرد.

*جوان آنلاین