به گزارش سینماپرس، محمد مهدی ایزد خواه؛ کارشناس مسائل فرهنگی در حوزه اقتصاد، در کارگاه تجاری سازی محصولات رسانه ای و دیجیتال در حاشیه اکران های مرکزی نهمین جشنواره فیلم مردمی عمار با بیان اینکه اغلب صنایع خلاق و فرهنگی، تجربه ای خاص به مخاطب می‌دهد، گفت: حوزه های هنرهای تصویری مانند دیزاین، میراث فرهنگی و مدیاهای جدید ابعاد مختلفی از صنایع خلاق هستند، تماشای یک فیلم یا دیدن یک نقاشی احساسی منحصر به فرد به مخاطب می دهد که فقط یک بار اتفاق می افتد و این امر مهمترین ویژگی صنایع خلاق و فرهنگی است. صنایع خلاق و صنایع فرهنگی تفاوتی با یکدیگر ندارد.

ایزدخواه با بیان اینکه هر صنعت، یک مسیر را برای تکامل خود طی می کند، عنوان کرد: در صنایع مختلف، مسیر تکامل متنوع است. برند، بازاریابی و فروش سه مسیر برای رسیدن به تجاری سازی است.

این کارشناس مسائل فرهنگی در حوزه اقتصاد توضیح داد: برخی از فرضیات فروش مانند: رفتار منطقی مشتری، خریداری بهترین محصول توسط مشتری، اهمیت بالای بودن در مقابل چشم مشتری و عدم فروش محصول به واسطه ارزان بودن زیر سوال رفته است.

وی کسب یک جایگاه ارزشمند در نظر مشتری را یکی از تعاریف برند دانست و گفت: در مسیر برند سازی، ابتدا هویت برند ساخته می شود و پس از آن توسط برخی رفتار ها وارد ذهن مخاطب می شود. به عنوان مثال برند ردبول شخصیتی خلاق، نابغه، عاشق زندگی و غیر قابل پیش بینی با هویتی جسور است؛ این برند برای وارد کردن این هویت در ذهن مردم، اسپانسر ورزشهایی مانند اسکی و فرمول یک می شود. یک کمپانی با دادن هویت به محصول خود، باعث هویت زایی مخاطب هم می شود.

این کارشناس مسائل فرهنگی در حوزه اقتصاد در خصوص قیمت گذاری محصول تشریح کرد: تجاری سازی و مدل های قیمت گذاری محصولات تصویری در حال تغییر است. در حال حاضر سایت Netflix برای پر مخاطب شدن سریال هایش، آنها را طبق نظر و کامنت مخاطب می سازد و یا این سایت در گذشته فیلم های خود را با پیک برای خریدار ارسال می کرد اما در حال حاضر با دادن حق اشتراک، مخاطب بیشتری را جذب کرده است.

وی با بیان اینکه یکی از مدل های قیمت گذاری، فری‌میوم است، بیان کرد: این مدل، مدل درآمدی گوگل و فیس بوک است؛ مردم هزینه ای به این سایت ها پرداخت نمی کنند اما شرکت های بزرگ با خرید لینک اول سرچ گوگل باعث درآمد زایی آن می شوند.

ایزدخواه درباره مدل درآمدی خیریه عنوان کرد: در این مدل، تامین کننده متکی به کمک های مالی داوطلبانه مشتریان است، معروفترین و موفق‌ترین نمونه این مدل ویکیپدیا است. به تازگی در ایران تیمی به نام «حامی جو» بوجود آمده است که از فیلمهای مستند حمایت می کند.

این کارشناس مسائل فرهنگی در حوزه اقتصاد بیان کرد: مدل درآمدی انیمیشن دیرین دیرین از طریق پرداخت به ازای تبلیغات است. در این روش، به ازای چند محصول، یک محصول تبلیغاتی با هزینه ی چندبرابری ساخته می شود.

وی مهمترین مدل درآمدی را مدل فروش محصولات جانبی دانست و گفت: در این مدل، انیمیشن و فیلم سود چندانی ندارد اما محصولات جانبی مانند لباس، عروسک و نوشت افزار باعث کسب درآمد می شود. باب اسفنجی سالانه ۸میلیارد دلار محصولات جانبی به فروش می رساند.

ایزدخواه ادامه داد: اندازه بازار جهانی فروش محصولات جانبی، ۲۴۱ میلیارد است که بیشترین آن متعلق به شخصیت های سرگرمی و برند است.

این کارشناس مسائل فرهنگی در حوزه اقتصاد درباره ابزارهای ترفیع محصول بیان کرد: تبلیغات و آگهی، فروش حضوری، پیشبرد فروش، بازاریابی مستقیم، روابط عمومی و بازاریابی ویروسی از ابزار های ترفیع محصول هستند.

وی در پایان با اشاره به مراحل تجاری سازی، گفت: رسیدن به دوره برند سازی نیازمند چند دهه حضور در دوره بازاریابی است، یکی از شیوه های تجاری سازی مستند توزیع فیلم در چند کانال و افزایش ارتباط با مخاطب از طریق راه اندازی باشگاه مشتریان و سایت است.