حسین محباهری متولد ۲۹ مهرماه سال ۱۳۳۰ بعد از سالها مبارزه با بیماری سرطان، بامداد چهارشنبه ۲۶ دیماه و در سن ۶۷ سالگی در بیمارستان لاله از دنیا رفت. وی از بازیگران باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون بود و حتی با وجود بیماری، بر صحنه تئاتر به ایفای نقش میپرداخت.
او در چند سال گذشته در دو نمایش «خاله مرجان و خروس» و «کلوچه دارچینی» هر دو به کارگردانی مریم کاظمی و از تولیدات کانون نقشآفرینی کرد. «مبصر پنج ساله کلاس» از مجموعه های تلویزیونی ماندگار حسین محب اهری است.
آنطور که در دانشنامه سینمای ایران آمده است؛ او فارغ التحصیل رشته ادبیات فارسی از مدرسه عالی ادبیات و زبانهای خارجی (۱۳۵۸) بود و دوره بازیگری را در کارگاه نمایش (۱۳۵۳) گذراند و فعالیتش در تئاتر نیز در همان سال آغاز شد. شروع فعالیت محب اهری در سینما با بازی در فیلم «رابطه» (پوران درخشنده ۱۳۶۵) بود.
از جمله آثار نمایشی وی می توان به: «اژدها»، «بازی قتل عام»، «بردار شدن حسین بن منصور حلاج»، «ساعت ششم»، «شاهزاده و گدا»، «شب جنایت کاران»، «پرواز بر فراز آشیانه فاخته»، «غارت» و «پیک نیک در جبهه» اشاره کرد.
برخی از مجموعه های تلویزیونی این هنرمند فقید عبارتند از: «ماه پنهان است»، «سربداران»، «محله بهداشت»، «بوعلی سینا»، «طنزآوران»، «کوی عاشقان»، «جنگ کودکان و نوجوانان»، «هتل پرستاره«، «هزار برگ هزار رنگ»، «این خانه دور است»، «شاخه طوبی«، «ق. مثل قلقلک» و...
محب اهری همچنین در آثار سینمایی از جمله: رابطه (پوران درخشنده ۱۳۶۵)، خارج از محدوده (رخشان بنی اعتماد ۱۳۶۶)، محموله (سیروس الوند ۱۳۶۶)، سالهای خاکستری (مهدی صباغ زاه ۱۳۶۷)، سفر جادویی (ابولحسن داودی ۱۳۶۹) دو فیلم با یک بلیط (داریوش فرهنگ ۱۳۶۹)، سیرک بزرگ (اکبر خواجوی ۱۳۷۰)، جیب برها به بهشت نمی روند (ابولحسن داودی ۱۳۷۰)، خوش خیال (مهران تاییدی ۱۳۷۱)، اتل متل توتوله (محمد جعفری ۱۳۷۱) من زمین را دوست دارم (ابوالحسن داودی ۱۳۷۲) روز فرشته (بهروز افخمی ۱۳۷۲) همسر (مهدی فخیم زاده ۱۳۷۲) کاکادو (تهمینه میلانی ۱۳۷۳) راه افتخار (داریوش فرهنگ ۱۳۷۳) آقای شانس (رحمان رضایی ۱۳۷۳)، عروس کاغذی (حجت الله سیفی ۱۳۷۴) و.... نقش آفرینی کرده است.
بازی در فیلم سینمایی «زهرمار» به کارگردانی جواد رضویان که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد از جمله آخرین کارهای این هنرمند ارزنده بود.
در ذیل این نوشتار برخی از گفتگوهای این هنرمند ارزنده که گلچین شده و خبرنگاران خبرگزاری سینماپرس این گفتگوها را به صورت اختصاصی با زنده یاد حسین محب اهری انجام داده اند، بازنشر شده است.
******************************
محب اهری در مورد اینکه چرا سینمای کمدی ایران مانند سال های نه چندان دور با استقبال مخاطبان مواجه نمی شود گفت: دلیل اصلی دوری مردم از سینمای کمدی افت کیفی این گونه آثار است؛ والا تجربه ثابت کرده که مردم در تمامی جوامع از فیلم های کمدی استقبال می کنند. متاسفانه آنچه امروز به عنوان فیلم کمدی به مخاطبان ارائه می شود آثاری کلیشه ای و به شدت نازل و ضعیف است که با یک سری لودگی ها سرهم بندی شده و به خورد مخاطب داده می شود.
این بازیگر پیشکسوت سینمای کمدی ادامه داد: هرچند که هنر و سینما هیچ قاعده و چارچوب مشخصی ندارد اما اینکه ما بخواهیم هر اثر بی محتوا و نازلی را به عنوان فیلم کمدی به خورد مخاطب بدهیم کاری غلط است که باعث شده سینمای کمدی در ایران محکوم به شکست شود؛ البته من به آینده سینمای کمدی بسیار خوش بین هستم و امیدوارم حداقل فیلم خودم بتواند دریچه جدیدی را به روی سینمای کمدی کشور باز کند.
بازیگر سریال تلویزیونی «مختارنامه» به تحلیلی از وضعیت کنونی هنر در کشور پرداخت و گفت: متاسفانه به دلیل حضور مدیران بی دغدغه وضعیت فرهنگی ما به شدت دچار نزول شده است؛ سینما، تئاتر و یا هر هنر دیگری نیاز به سیاست گذاری های کلان و مناسب دارد که متاسفانه این امر مهم در کشور ما اصلاً دیده نمی شود؛ ما همواره در کشورمان از ضعف مدیریت فرهنگی رنج می بریم و علیرغم اعتراض های گسترده ای که در این زمینه وجود دارد تاکنون هیچ گشایشی در این راه حاصل نشده و معلوم نیست که سرنوشت هنر به چه سمتی خواهد رفت.
وی در خاتمه این گفتگو افزود: این روزها فرهنگ تنبلی و کپی برداری به شدت باب شده و مفهوم انجام دادن کار خوب در حیطه فرهنگ و هنر مفهوم چندانی ندارد؛ آرزو می کنم که مدیران ما کمی بیشتر به این مقوله مهم و حساس توجه نشان دهند. شنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۴
حسین محب اهری بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر که مدت ها است با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کند گفت: از مدیران فرهنگی و به خصوص مدیران تلویزیون گلایه مندم که چرا حتی یک بار حالی از من نپرسیده اند چرا که سال های سال است برای رشد و اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم تلاش می کنیم اما متأسفانه در موقع سختی و بیماری کسی فریادرس ما نیست.
حال جسمانی ام فعلاً خوب است و به زودی برای پیوند مغز استخوان اقدام می کنم و به بیمارستان شریعتی می روم. دوره های شیمی درمانی ام مدتی است تمام شده و این دوره نقاهت در واقع مقدمه ای برای پیوند مغز استخوان بوده است؛ از زمان آغاز این پیوند برای ۲ ماه نمی توانم فعالیتی داشته باشم چرا که طی این مدت در اتاق ایزوله خواهم بود و از همه مردم شریف کشورم که همواره به من لطف داشته اند می خواهم که مرا فراموش نکنند و با دعای خیرشان به یاد بنده باشند.
محب اهری سپس خاطرنشان کرد: من حدود ۳۸ سال است که در تلویزیون کار می کنم و حس خوبی به سازمان دارم و خود را متعلق به این سازمان می دانم و این گلایه را دارم که مسئول تلویزیون پس از ۳۸ سال کار کردن و حضور در سریال های معروفی چون «سربداران»، «ابن سینا»، «مبصر ۵ ساله» و چندین سریال دیگر هیچ حالی از من نپرسیده اند و فکر نمی کنم این انتظار که حتی یک شخص رده چندم از تلویزیون حال من را بپرسد انتظار زیادی باشد!
وی ادامه داد: متأسفانه شرایط عجیبی در سینما و تلویزیون کشور ما حاکم شده و مسئولان از افرادی که سال ها است در تلویزیون کار می کنند و امروز بیکار شده اند سراغی نمی گیرند و نمی دانند که هنرمندان چقدر حساس هستند؛ متأسفانه این نوع دغدغه ها در میان مدیران فرهنگی ما وجود ندارد و همین باعث می شود بسیاری از هنرمندان و به ویژه پیشکسوتان از اینکه سال های جوانی شان را برای هنر این کشور صرف کرده اند پشیمان شوند. سهشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۵
روحش شاد و یادش گرامی
ارسال نظر