به گزارش سینماپرس، بابک نکویی کارگردان حوزه انیمیشن، یادداشت کوتاهی را درباره لزوم سیاست‌گذاری برای ساخت انیمیشن‌های باکیفیت و هدف‌مند در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است که در ادامه آن را می‌خوانید:

انیمیشن هنری صددرصد تاثیرگذار است؛ که اگر این‌چنین نبود، اصلا دیده نمی‌شد و مورد توجه قرار نمی‌گرفت. از این تاثیرگذاری می‌توان در جنبه‌های مختلف مثل صنعت، ورزش و فرهنگ استفاده کرد. وقتی ما از انیمیشن‌هایی که درکودکی دیدیم تاثیر گرفتیم و آن‌ها بخشی از خاطرات و گذشته ما شدند، طبیعتا امروز هم می‌توانیم با همان فرمول روی صنعت کشور کار کنیم و تاثیر بگذاریم؛  اگرچه حتی در کشور ما نوع نگاه به آثار انیمیشن متفاوت باشد؛  به عنوان مثال یکی از جنبه‌های مهم انیمیشن صنعتی، ساخت سریال‌های انیمیشنی است و در ایران باتوجه به اینکه این سریال‌ها باید از تلویزیون پخش شود، پس صداوسیما به عنوان سفارش دهنده سازوکار و اهداف و موضوعاتش را مطرح می‌کند و طبیعتا بخش عمده نگاه‌ها از سمت سفارش دهنده است.

به عنوان مثال اگر تلویزیون امسال که سال رونق تولید نام دارد، نگاه ویژه‌ و درستی به این موضوع داشته باشد و انیمیشن‌هایی سفارش دهد که تولید را با زبان ساده تعریف کند یا قصه شخصیت‌ها در ارتباط با بحث‌هایی مربوط به صنعت، شکل بگیرد، می‌تواند به مرور زمان تاثیرگذاری خوبی بر مخاطبانش داشته باشد. تاثیر انیمیشن بر روی کودکان ۱۰ تا ۱۲ سال در آینده مشخص می‌شود؛ البته اگر بخواهیم تاثیر لحظه‌ای در جامعه ببینیم نباید روی انیمیشن حساب کنیم؛ بلکه باید صبر کنیم تا هشت ساله‌ها ۱۸ ساله شوند، به سن تاثیرگذاری برسند و آن وقت می‌بینیم کاری که یک دهه پیش تولید کردیم ثمربخش بوده است یا خیر.  انیمیشن ژاپنی «فوتبالیست‌ها» روی نسلی از ژاپنی‌ها تاثیر گذاشت که وقتی بزرگ شدند، توانستند خودشان را به یکی از قدرت‌های برتر فوتبال آسیا و جهان تبدیل کنند.

این موضوع را نباید فراموش کرد که اگر به انیمیشن درست نگاه شود، می‌تواند اثرگذاری مناسب و البته درآمدزایی داشته باشد. انیمیشن در سراسر دنیا مثل درخت میوه است؛  شما درخت را می‌کارید و پرورش می‌دهید تا به محصول برسد و وقتی به محصول رسید هزینه خود را درمی‌آورد. انیمیشن هم همینطور است؛ از جایی به بعد، اثر تبدیل به درآمد می‌شود و می‌توان با آن جذب سرمایه کرد. این هنر – صنعت می‌تواند پول خود را در بیاور. البته ما در ایران مشکلات دیگری نیز در حوزه انیمیشن داریم؛  مشکلاتی که از خارج از کشور، اقتصادمان را نشانه گرفته و این صنعت را نیز تحت الشعاع قرار داده است.

آنچه مبرهن است، این است که باید با یک نگاه هدفمند به انیمیشن بنگریم؛  نگاهی که به اقتصاد انیمیشن توجه کند و مراحل بعد از تولید را هم ببیند؛  مراحلی که به صنایع مختلفی نظیر صنعت اسباب بازی و... نیز کمک می‌کند. به عنوان مثال، انیمیشن «میکی موس» مربوط به نود سال پیش است، ولی صاحبان آن هنوز هم از این برند به اشکال مختلف پول در می‌آورند و از قِبل آن سالانه چندین میلیون دلار درآمدزایی می‌کنند. شخصیت «پلنگ صورتی» و انیمیشن‌های هم نسل آن که خالقان آن آثار یا همگی درگذشته‌اند و یا دیگر در این حرفه مشغول نیستند، نیز چنین وضعیتی دارند و همچنان درآمدزایی می‌کنند.  نگاه ما به انیمیشن باید اینگونه باشد، چراکه انیمیشن مانند چاه نفتی است که تمام نمی‌شود.