وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: نظارت بر آثار سینمایی باید توسط افراد بی طرف باشد نه مثل شورای اکران که برخی از تهیه کنندگان سینما در آن حضور دارند و قطعاً به نفع فیلم های خود و دوستان و نزدیکان شان رأی می دهند. اصولاً ما از جایی ضربه می خوریم که در شوراهای متعدد سینمایی افرادی که درگیر تولید فیلم هستند حضور دارند و هیمن اتفاق باعث زد و بند و باندبازی بسیار در سینما می شود.

کریمی سپس با انتقاد شدید نسبت به مدیران سینمایی، سیاست گذاران و اعضای شورای پروانه ساخت بابت اجازه تولید به فیلم های سطحی، نازل و سخیف گفت: چرا مدیران به سینماگرانی که کارنامه شان سرشار از فیلم های سخیف است اجازه کار می دهند؟ به آقایان باید گفت که شما باید به سابقه تهیه کنندگان و کارگردانان نگاه کنید و به کسانی که تعداد انبوهی آثار مزخرف و نازل دارند دیگر اجازه کار ندهید از سوی دیگر این وظیفه شما است که به دنبال تهیه کنندگان و کارگردانانی بروید که آثار خوب و شاخص در سینمای کشور داشته اند و سال ها امکان کار و فعالیت برایشان فراهم نیست و از آن ها دعوت کنید و همه امکانات و توان تان را به کار بگیرد تا این دسته از فیلمسازان مبادرت به تولید آثار جدید کنند.

این منتقد سینما خاطرنشان کرد: ما نیازمند تولید آثار فاخر و ارزنده ملی و بومی در کشورمان هستیم اما مایه تأسف است که بارها دیده ایم مسئولان سینمایی که همه امکانات و بودجه های سینمایی را در اختیار دارند از آثار نازل و دم دستی حمایت می کنند و اجازه می دهند هر کس هر اثری را که دلش می خواهد بسازد و بر پیکره نحیف سینما ضربه بزند.

وی با بیان اینکه بسیاری از فیلمسازان در سینما و تلویزیون امروزه تنها مقلد فیلم ها و سریال های غربی شده اند تصریح کرد: ما در اغلب آثار سینمایی و تلویزیونی شاهد کپی برداری نعل به نعل از فیلمنامه های غربی هستیم. نکته قابل تأمل آنجا است که برخی از فیلمسازان علاوه بر محتوا در ساختار آثارشان هم به شکل مقلدگونه فعالیت می کنند و حتی زاویه دید دوربین شان هم برگرفته از آثار خارجی است! این اتفاقات بسیار شرم آور و ناراحت کننده است و من نمی دانم چرا جلوی این روند ناصحیح گرفته نمی شود!

کریمی در همین راستا متذکر شد: ما به جای آنکه از آثار فاخر و غنی ادبیات کشورمان اقتباس کنیم می رویم و از سریال های نازل و ضد اخلاقی ترکیه ای گرته برداری می کنیم چرا که دیده ایم مردم از این نوع آثار استقبال کرده اند؛ دریغ از ذره ای فرهنگ سازی و توجه به هویت ملی و ایرانی اسلامی!

این کارشناس فرهنگی تأکید کرد: سینما باید آینه تمام نمای اجتماع و تک تک مردم باشد اما متأسفانه اکثریت آثاری که امروزه در سینما تولید می شوند هیچ تصویر و نشان درستی از جامعه ندارند و تصویری دروغین و کذب از جامعه نشان می دهند. این اتفاق نشأت گرفته از  بی دغدغگی مدیران فرهنگی و سینمایی، کارنابلد بودن فیلمسازان و نازل شدن ذائقه مخاطبان دارد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه وقتی یک فیلمنامه غنی نباشد یک اثر حتی در ساختار خود هم نمی تواند حرفی برای گفتن داشته باشد اظهار داشت: این اتفاق امروز در سینمای ما رخ داد است. مردم امروز با ۲ دسته فیلم در سینما روبرو هستند؛ اول آثاری که به اسم سینمای کمدی محتوای سخیفی دارند و با شوخی های جنسی و غیراخلاقی می خواهند مخاطب را به سمت خود بکشانند و او را بخندانند و دوم فیلم هایی که اسم سینمای اجتماعی را به یدک می کشند و جز تلخی و سیاهی مفرط چیزی درون خود ندارند؛ این فیلم ها نه محتوای ارزنده ای دارند و نه ساختار درستی و عجیب آنجا است که مدیران هم از این فیلم ها حمایت می کنند.

کریمی در همین راستا افزود: اگر برخی از این فیلم ها در گیشه به توفیق می رسند و پرفروش می شوند به دلیل این است که مخاطب سینما انتخاب دیگری ندارد و مجبور است به تماشای این فیلم ها بنشیند. از سوی دیگر این فیلم های نازل سلیقه مخاطبان را نیز به شدت تنزل داده اند و تماشاگر را سطحی بار آورده اند.

این منتقد سینما خاطرنشان کرد: متأسفانه دولت در زمینه سینما به شدت کوتاهی کرده، البته اغلب دولت ها پس از انقلاب اسلامی راه شان را در روند اداره سینمای کشور اشتباه رفته اند. متأسفانه کمتر دولتی بوده که به این مسأله توجه داشته باشد که سینما باید بخشی از فرهنگ و آیین های ملی و دینی و بومی را به نمایش بگذارد. کمتر مسئولی در این سال ها پیدا شده که دغدغه حمایت از فیلم هایی را داشته باشد که منافع کشور و جامعه را داشته و دستاوردهای ما را به رخ جهانیان کشیده است.

کریمی در خاتمه این گفتگو افزود: کم کاری مدیران فرهنگی باعث شده که ما نه تنها در سینما بلکه در سایر بخش های دیگر کشور هم دچار نوعی نگاه سردستی شویم. مثلاً امروزه دانشجو به دانشگاه می رود تا فقط مدرکش را بگیرد، او مطالعه ندارد و به زور درس می خواند؛ همه چیز ما به شدت فست فودی شده! ما در پی آن هستیم که در زودترین زمان و با کمترین هزینه کاری را انجام دهیم و اینجا است که دیگر ارزش ها را کنار می گذاریم و فقط به این فکر می کنیم که به صورت باری به هر جهت و سردستی کارمان را انجام دهیم و پولی به دست بیاوریم!