به گزارش سینماپرس، با تغییرات سال ۱۳۹۶ در وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی و رفتن علی مرادخانی از معاونت هنری، به نظر می‌رسید تغییرات عمده‌ای در خیابان شهریار ایجاد می‌شود. با توجه به مشکلات عدیده مدیریتی و نگاه اقتصادی مرادخانی در معاونت هنری با رفتن او، انتظار بر این بود در ساختار معاونت هنری و اندیشه‌های مدیریتی آن تغییراتی رخ دهد. تغییراتی که طبق آن در مفاهیم اقتصاد هنر مرادخانی ایجاد تشکیک شود و نگاه صرفاً تجاری به هنر از معاونت هنری رخ می‌بندد. حضور یک چهره جوان و کمی متفاوت با شخصیت‌های نام‌آشنای چهار دهه معاونت هنری می‌توانست خبری خوشایند باشد. این مهم زمانی قابل تأمل بود که در سازمان سینمایی یا همان معاونت سینمایی سابق در دولت جدید اقداماتی برای شفاف‌سازی حوزه سینما به‌ خصوص حوزه مالی رخ می‌داد. این امید وجود داشت در حوزه‌های تجسمی، موسیقی و تئاتر نیز معاونت هنری رفتار مشابهی را اتخاذ کند؛ اما وضعیت برای سیدمجتبی حسینی و دستگاه زیرنظرش کاملاً متفاوت بود.

معاون هنری جوان در همان بدو ورود قربانی شفاف‌سازی شد. مشخص شدن ایرادات تصویب مدرک درجه یک هنری او در شورای ارزشیابی هنرمندان کار را به جایی کشاند که حسینی طی نامه‌ای به وزیر ارشاد نوشت: «برای پیشگیری از ایجاد شائبه و برطرف شدن شبهه‌های به وجود آمده و دور ماندن ساحت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از حاشیه‌های برساخته، گواهینامه اعطاء شده را به جنابعالی به عنوان وزیر محترم و رییس شورای ارزشیابی هنرمندان تودیع می‌کنم؛ تا در زمانی دیگر که مسئولیتی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ندارم، بررسی بایسته در این زمینه صورت گیرد.»

معاون هنری جوان هر چند در همان ابتدای کار با انتخاب مدیران دستگاهش نشان داد چندان تمایلی به شنیدن صدای هنرمندان ندارد؛ اما در حوزه شفاف‌سازی به مراتب از دستگاه علی مرادخانی ناشفاف‌تر عمل کرده است. هر چند هر ازگاهی جداول مالی این معاونت منتشر شده است؛ اما برای نمونه جدول انتشاری دوره ۳۷ تئاتر فجر به مراتب گنگ‌تر و مبهم‌تر از جداول پنج دوره پیش بود. این وضعیت زمانی جذاب‌تر و حادتر می‌شود که وزارت ارشاد اسلامی به عنوان متولی سامانه دسترسی آزاد اطلاعات در معاونت هنری خود، به مراتب ضعیف عمل می‌کند.

برای مثال در تاریخ سوم آذرماه ۱۳۹۷ در این سامانه خواهان شفاف‌سازی درباره میزان دریافتی مؤسسه توسعه هنرهای معاصر و شفاف‌سازی درباره هزینه‌کرد بودجه دریافتی می‌شود. سامانه در تاریخ ۱۲ آذرماه اعلام می‌کند درخواست مربوط به معاونت هنری ارسال شده است. در حالی که طبق قوانین سامانه دسترسی آزاد اطلاعات می‌بایست متولی امر، یعنی معاونت هنری وزارت ارشاد در عرض ۱۵ روز اسناد مربوطه را در اختیار خبرنگاران قرار دهد؛ اما با گذشت یک سال هیچ اتفاق خاصی رخ نداده است.

پس از گذشت یک‌سال سامانه در یک پیام ایمیلی اعلام می‌کند که «باسلام. درخواست شما به شماره پیگیری ۱۵۴۳۸۱۵۸۵۰۷۱۴ جهت بررسی معاونت امور هنری ارسال شده است.» در واقع همان پیامی که دقیقاً یک‌سال پیش ارسال شده بود. به عبارتی بعد از گذشت یک‌سال رفتار یک معاونت در ارشاد، تکرار می‌شود.

در تاریخ سوم آذرماه ۱۳۹۷ درخواست دیگری مبنی بر اعلام کمک هزینه‌های اداره کل هنرهای نمایشی به گروه‌های تئاتری در طی سال‌های گذشته در سامانه دسترسی آزاد اطلاعات ثبت می‌شود. طبق گفته‌های شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی این درخواست به دست او رسیده است. او در تابستان سال جاری، در ضیافتی با حضور خبرنگاران فعال حوزه تئاتر این وعده را می‌دهد در جریان شفاف‌سازی تمام مبالغ اختصاص یافته به هنرمندان تئاتر را - همانند آنچه در سینما توسط سازمان سینمایی منتشر شده است - در اختیار خبرنگاران قرار می‌دهد. هر چند او مدعی می‌شود که اعلام کمک‌هزینه خیانت به یک طرف قراردادهاست؛ اما با توجه به اینکه پول پرداختی از بیت‌المال و بودجه عمومی تئاتر است، وعده انتشار آن را می‌دهد.

در کمال تعجب پس از یک‌سال معاونت هنری وزارت ارشاد بدین درخواست چنین پاسخ می‌دهد:

البته عدم‌شفافیت در دستگاه مجتبی حسینی تنها به درخواست‌ها منتهی نمی‌شود. برنامه‌های عمومی او در معاونت هنری به مراتب تلخ‌تر از تجربه مرادخانی است. برای مثال او در تلاش بر حذف انجمن هنرهای نمایشی است. انجمنی که در آستانه تبدیل شدن به یک نهاد مردمی است، با همراهی حمید نیلی، مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی به سوی تعطیلی سوق یافته است. در دوره گذشته، انجمن هنرهای نمایشی کشور از یک نهاد انتصابی به سوی انتخاباتی شدن پیش می‌رفت. رویه‌ای که می‌توانست به ایجاد رابطه قدرتمند هنرمند و دولت و کاهش تصدی‌گر دولت منجر شود؛ اما انتصاب رئیس برای این انجمن از طریق حسینی نگاه گذشته را تکرار کرد.

عدم‌شفافیت‌های دستگاه مجتبی حسینی زمانی بغرنج‌تر می‌شود که او بدون مشورت با صاحب‌نظران اقدام به انتشار آیین‌نامه تازه‌ای در حوزه ممیزی می‌کند، آیین‌نامه‌ای که بدون حمایت هنرمندان در رسانه‌ها مورد شماتت قرار می‌گیرد تا جایی که حامد سهرابی، مدیرکل دفتر حقوقی و مالکیت معنوی پس از اعتراضات مکرر مدعی می‌شود از صاحب‌نظران برای این مهم نظرسنجی شده است و اگر کسی به این آیین‌نامه معترض است می‌تواند برای تغییرات آیین‌نامه مصوب وزیر ارشاد اقدام کند!!

حتی در موضوع بنیاد رودکی و تغییرات شکل گرفته در این بنیاد، مجتبی حسینی هیچ اقدام شفافی انجام نداده است. معاون هنری مشخص نکرده است مهدی افضلی چگونه به شکل همزمان دو مؤسسه فرهنگی تحت انقیاد معاونت هنری را مدیریت می‌کند و از آن مهمتر چه برنامه‌ای برای این نهادها دارد. وضعیت زمانی پیچیده می‌شود که مؤسسه توسعه هنرهای معاصر در سال‌های گذشته محل تزریق مالی جشنواره‌های فجر بوده و اکنون که تنها دو ماه تا برگزاری جشن‌های پیروزی انقلاب باقی مانده و اساساً امکان مدیریت همزمان افضلی در هر دو نهاد ممکن نیست، مشخص نیست چه آینده در انتظار سیستم‌های مالی سه بخش موسیقی، تجسمی و تئاتر کشور است.

*تسنیم