به گزارش سینماپرس، امید زندگانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در خصوص نقش هنرمندان در مطالبه گری های اجتماعی و رساندن حرف مردم به گوش مسئولین گفت: وقتی می گوییم هنرمند، ورزشکار و یا سیاستمدار یعنی افرادی که به نوعی مورد توجه و تمرکز جامعه هستند، یعنی عده ای دنباله رو هنری، سیاسی و ورزشی آن شخص می شوند و آن ها محبوب مردم می شوند، پس طبیعتا می توانند تاثیرات مثبت و حتی منفی زیادی در جامعه داشته باشند.

این مجری تلویزیون اذعان داشت: در این که هنرمند به راحتی می تواند مطالبات مردم را به زبان بیاورد و مطرح کند شکی نیست، اما چگونگی مطرح کردن این مطالبات از زبان هنرمند جانمایه ای می خواهد که از دانش، مدیریت، زمان و شیوه گویش این مطالبات آگاهی کامل داشته باشد، چون یک ذره لغزش یا نگاه سوءگرایانه هنرمند می تواند چالش هایی را در جامعه ایجاد کند که به جای درست کردن ابرو، چشم را هم کور کند.

وی عنوان کرد: ما باید ببینیم که در حیطه فعالیت یک هنرمند وقتی در جایگاه مطرح شدن قرار می گیرد، جریان هنری یک هنرمند تحت الشعاع یک سری دیدگاه های غیر تایید شده قرار نگیرد، اگر یک هنرمندی از یک بخش مطالبات جامعه دفاع کند و قرار باشد که بخشی از کار و درآمدش دچار مشکل شود، کدام راه را انتخاب می کند.

این بازیگر نام آشنای کشورمان خاطرنشان کرد: چرا وقتی خود آن هنرمند مورد قهر و یا مهجور سیاستمداران هنری قرار می گیرد صدایش به گوش مردم نمی رسد، مردم هم نمی توانند برای او کاری انجام دهند، پس ما باید واقع گرایانه به قضیه نگاه کنیم و ماجراجویانه به آن نگاه نکنیم؛ ما هم به عنوان یک شهروند همانقدر که جامعه از بعضی از سیاست گزاری های سهوا غلط آسیب می بیند ما هم آسیب می بینیم، ما هم مطالباتی داریم اما نحوه بازگو کردن مطالبات ما با آحاد جامعه باید فرق کند نه این که سکوت کنیم و فقط ناظر باشیم؛ من یا هر هنرمند دیگری که به زبان آمده اند و مشکلات مردم را مطرح کرده اند، بدون آسیب و جواب نمانده اند ولی سکوت هم نکرده اند، فقط به ما گفته شده است که در قاعده و با قاعده بلندگوی اعتراضات مردم باشیم.

وی اذعان ظهار داشت: ما ۲ نوع هنرمند داریم، اولین نوع هنرمندانی هستند که از آب گل آلود ماهی می گیرند و می خواهند با یک تشنج یا اتفاق خودشان را مطرح کنند و قهرمان سازی کاذب کنند، هنرمندانی هم داریم که از کار و زندگی خودشان می زنند تا اعتراضات را مطرح کنند و سینه شان را ستبر می کنند.

امید زندگانی در پایان گفت: خیلی دوست دارم که هرچه زودتر جامعه ما به یک آرامشی برسد، آرزو می کنم که رسانه ملی ما نسبت به هنرمند و تصمیم گیرندگان فعالیت های کاری هنرمندان، نسبت به هنرمندان به این زاویه برسند که یک هنرمند سرمایه گذاری شده همین ملت و همین رسانه ها است، اگر مانند یک شهروند دیگر اشتباهی می کند یا به او اشتباهی لقب داده می شود با او مانند یک شهروند برخورد کنند و او را از صفحه روزگار هنری ساقط نکنند، یک هنرمند شاید به اندازه شهروند جامعه و حتی بیشتر دغدغه‌های احساسی و مالی داشته باشد؛ هنرمندان کودکانی هستند که اگر حمایتی پشتشان نباشد خیلی زود پژمرده می شوند و از بین می‌روند.