به گزارش سینماپرس پس از ۲ تجربه موفق حضور فیلم های اصغر فرهادی به عنوان نماینده سینمای ایران در مراسم اسکار، انتظارات و حساسیت ها در این زمینه بسیار افزایش پیدا کرده، انتظاراتی که عملاً به واسطه بی دغدغه بودن، انفعال و اهمال کاری مدیران سینمایی مدت ها است نتوانسته رنگ واقعیت بگیرد و نه تنها در مراسم اسکار که در سایر جشنواره های درجه یک سینمای جهان از جمله کن، برلین و... توجهی به سینمای ایران نمی شود.

اما در سال جاری انتخاب به شدت عجیب و نامأنوس هیأت معرفی نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار باعث شد تا فیلم معرفی شده از سوی آن ها حتی نتواند در بین لیست اولیه فیلم های این آکادمی قرار بگیرد؛ اتفاقی قابل پیش بینی که در همان ایام معرفی این فیلم به اسکار ۲۰۲۰ با انتقادهای بسیار جدی و گسترده سینماگران، اهالی رسانه و منتقدان سینمایی روبرو شد.

به عنوان مثال انسیه شاه حسینی کارگردان مطرح سینمای دفاع مقدس در پی انتخاب نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۰ به سینماپرس گفت: اقتصاد و فرهنگ کشور در دست عده ای خائن و نادان افتاده است اما بنده معتقدم زمانه داور خردمندی است و تاریخ هر ۲ دسته را به زودی رسوای خاص و عام خواهد کرد؛ افسوس که عرصه فرهنگی و هنری ما به دلیل وجود این افراد به شدت دچار ولنگاری، افول و عقبگرد شده است. یکشنبه ۳ شهریور ۱۳۹۸

این انتقادهای به جای اهالی سینما در حالی بود که مدیران سینمایی از این انتخاب ناشیانه استقبال کردند و ناخودآگاه به این باور رسیدند که معرفی چنین فیلمی می تواند دستاورد بزرگی برای سینمای رو به افول ایران اسلامی در سطح بین المللی محسوب شود!

در همین رابطه حمیدی مقدم، مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی طی پیامی عجولانه به سازندگان «در جستجوی فریده» تبریک گفت و نوشت: «این انتخاب نشان از توجه متولیان امر به این مهم و توانایی، پویایی و استمرار کلیت سینمای ایران اعم از داستانی و مستند در مجامع بزرگ سینمایی جهان دارد»!

سازندگان این فیلم نیز در یادداشتی نوشتند: «این انتخاب یک اتفاق مهم و تاریخی برای سینمای مستند ایران است»! آن ها تأکید کردند که تمام تلاش خود را خواهند کرد تا نماینده شایسته ای برای سینمای ایران در مراسم اسکار باشند!

حال با حذف زود هنگام این انتخاب نامتعارف که فرشته طائرپور (تهیه‌کننده)، فاطمه معتمدآریا (بازیگر)، ابوالحسن داودی (کارگردان)، تورج منصوری (فیلمبردار)، رسول صدرعاملی (کارگردان)، امیر اثباتی (طراح صحنه)، مرتضی رزاق‌کریمی ‌(تهیه‌کننده)، مهرزاد دانش (منتقد) و رائد فریدزاده (معاون بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی) وظیفه آن را بر عهده داشتند، باید خطاب به مسئولان سینمای ایران گفت دیگر زمان آن رسیده تا دست از باندبازی های رایج بردارند و به جای به کارگماردن عده ای از دوستان و نزدیکان خود برای چنین تصمیم گیری های مهمی از بدنه شریف و نجیب سینمای کشور و کارشناسان و منتقدان خبره و امتحان پس داده استفاده کنند تا شاید از این رهگذر سینمای ایران بتواند مجدداً نفسی تازه کند و در عرصه جهانی خوش بدرخشد!

پرسش مهم از دست اندرکاران سینمای کشور این است که چرا در همان زمان، هیأت معرفی نماینده سینمای ایران به حرف دلسوزان گوش نداد و از سر لجبازی در نهایت دست به انتخاب عجیبی زدند که امروز منجر به حذف سینمای ایران شود؟

بی تردید یکایک مسئولان و مدیران سازمان سینمایی امروز باید پاسخگوی رفتارهای غلط و ناشیانه خود باشند، این وظیفه یکایک اهالی سینما و رسانه ها است که با پرسش و مطالبه گری آن ها را به چالش بکشند؛ دیگر زمان آن رسیده تا یک بار برای همیشه «ندانم کاری» های مفرط و رفتارهای غلط و لجبازی های کودکانه جای خود را به تعقل و منطق بدهند!