به گزارش سینماپرس، رضا بهرامی از هنرمندان فعال عرصه تئاتر است که پیش از این به‌ عنوان دستیار کارگردان، بازیگر و هنرمند عرصه تئاتر کودک و نوجوان شناخته شده بود. در این سال‌ها بهرامی حضور فعالی در عرصه کارگردانی تئاتر دارد، قرار است  در سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر نمایش «کریملوژی»   را بر روی صحنه بیاورد. او درخصوص نمایش «کریملوژی» در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: نمایش «کریملوژی» درواقع داستان کریم شیره‌ای، تلخک دربار ناصرالدین شاه است، کریم شیره‌ای تمام مشکلات جامعه را به صورت طنز و چالش برانگیز در محافلی که ناصرالدین شاه حضور داشت، بیان می‌کرد و شاه را از رفتار آدم‌های اطرافش مطلع می‌کرد. این شخص تا حدی برای ناصرالدین شاه عزیز بود که بعد از مرگش سه روز عزای عمومی اعلام می‌کند. متاسفانه هیچ نشان درست و دقیقی از آرامگاه او وجود ندارد، کریم شیره‌ای به عنوان یکی از پایه گذاران نمایش بقال بازی در تاریخ نمایش ایران وجود دارد.

وی افزود: این داستان تلنگری برای من بود تا بتوانم ثمیلی از آن را برای هنرمندان فعال کشور ارائه دهم و بگوییم او رسالت این هنر را به دوش کشید، اما هیچ آرامگاهی از او وجود ندارد. پیش از این نمایش «کریملوژی» را به صورت محیطی و کافه‌ای به اجرا بردم اما داستان آن متفاوت از «کریملوژی» است که آن را اجرا می‌کنیم. ایده اجرای این نمایش برای من بسیار جذاب بود بنابراین درخواست اجرای آن در مجموعه تئاتر شهر را دادیم منتهی «کهبد تاراج» به دلیل مشغله‌های کاری نتوانست متن نمایشنامه را بنویسد و من از مهران رنجبر که قلمی شیوا دارد، خواستم که نمایشنامه را بنویسد که بخشی از متن را بر اساس ایده‌های ذهنی و بخشی دیگر را بر اساس مطالعات خود نگارش کرد.

رضا بهرامی با اشاره به اینکه جشنواره تئاتر فجر ویترین است، بیان کرد: پس باید ویترین را درست بچینیم و اگر ویترین جنسی نامرغوب باشد، فایده‌ای ندارد و شما زمانی می‌توانید این ویترین را نشان دهید که وسایل جدیدی در آن قرار دهید. متاسفانه جشنواره تئاتر فجر اینگونه شده که سر سال درب آن را باز و گردگیری می‌کنیم و مجدد درب آن را می‌بندیم. در صورتی که باید به دنبال خلاقیت باشید تا گروه‌های نمایشی جوان راهکار جدیدی در هنرهای نمایشی داشته باشند و اتفاق جدیدی را ایجاد کنند، اما متاسفانه این قضیه ایجاد نمی شود و بخشی از به دلیل سانسور است، سانسورهایی که از سمت مرکز هنرهای نمایشی اعمال می‌شود. در سینما که بازخوردهای بسیاری دارد، به راحتی مجوز داده می‌شود، ولی در تئاتر به یک اسم ساده، سختگیری می‌شود، تئاتری که در شرایط خوب بازخوردی خیلی کمتر از سینما دارد. این سانسورها نبوغ را از بین می‌برد.

او ادامه داد: بنابراین هنرمندان مجبور می‌شوند به متون درجه سه و چهار خارجی روی بیاورند که موضوعات آن‌ها با فرهنگ و جامعه ما مرتبط نیست. این گونه کار در تئاتر شو است، باید برای تئاتر وقت گذاشت، ولی برخی فکر می‌کنند که در ماه یک تئاتر را به اجرا ببریم و در فضای مجازی عکسمان منتشر شود تا دنبال کنندگان زیاد شوند؛ نباید در هنر اینگونه بود. باید برای یک نمایش، تحقیق و پژوهش کرد بعد آن را به صحنه برد. همین سبب می‌شود تا یک خط جدیدی برای هنر و جامعه ایجاد شود. از نظر من هنرمندان رسالت هنر تئاتر را فراموش کرده اند، غیر از این است که باید اندیشه و تفکری را خلق کنیم؟ غیر از این است که باید یک گام جلوتر از مردم باشیم؟ آیا نباید هنرمندان به مسئولان راهکار بدهند؟ آیا مسئولان نباید از هنرمندان مشکلات را جویا شوند؟

بهرامی با اشاره به اینکه نادر برهانی مرند از خانواده تئاتر بوده، اما تنها است، گفت: کسانی که سیاست گذاری اصلی جشنواره را انجام می‌دهند، باید از کارشناسان متخصص استفاده کنند. تفکرنداشتن و منطق برخی هنرمندان سبب انصراف آن‌ها از جشنواره می‌شود، هنرمند تحت هر شرایطی کار و اجرای خود را انجام می‌دهد و رسالت او همین است. شخصی در جنگ جهانی دوم به بهانه اجرای تئاتر برای کودکان، آدم‌ها را دور هم جمع می‌کرد و به آن‌ها تفکر، امید و انرژی می‌داد. پس زمانی که جشنواره بین المللی برگزار می‌کنیم، امید داریم که در این جشنواره اتفاقات خوبی رخ دهد، اگر تلنگری به یک نفر میان میلیون‌ها آدم وارد شود و در آینده بتواند آدم موفقی باشد، رسالت خود و جشنواره را به سرانجام رسانده است.

وی ادامه داد: ما ضد انقلاب و سیاسی نیستیم، ما فرزند این نظام، کشور و انقلاب هستیم. ما هنرمندان نقد اجتماعی را بیان می‌کنیم و در تئاتر و هنر ما این تلنگر باید دیده شود. نمی‌دانم چرا برخی از مسئولان فکر می‌کنند که در تئاتر کارهای سیاسی انجام می‌شود. مسئولان باید با گروه‌های تئاتری جلسه بگذارند و مشکلات را ریشه یابی کنند. اگر ما با هنر خود می توانیم که به مسئولان خط فکری بدهیم پس ما را حمایت کنند.