به گزارش سینماپرس، سینما در الجزایر حدود یک قرن پیش و هنگامی که مستعمره فرانسه بود، با ساخت سالن‌های نمایش فیلم توسط فرانسویان (برای سرگرمی خودشان) ظهور کرد. اما این هنر ـ صنعت در الجزایر پس از استقلال هم وضعیت چندان مناسبی پیدا نکرد و عمده فیلم‌های ضداستعماری الجزایری دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ هم همچنان متأثر سینمای اروپا به ویژه فرانسه بود.

سینمای الجزایر در اواسط دهه ۱۹۸۰ دچار رکود شد و در دهه ۱۹۹۰ سینماهای بسیاری در این کشور تعطیل شدند. پس از سال‌ها غیبت، الجزایر در سال ۲۰۱۲ به بازار جشنواره کن پیوست و نسل جدیدی از فیلمسازان جوان در این کشور آفریقایی ظهور کرد. در سال ۲۰۱۶، تعداد سینماهای این کشور ۴۰ میلیون نفری به حدود ۱۰۰ سالن افزایش یافت که سهم پایتخت ۱۰ سالن بود.

با این حال، این سالن‌ها بیشتر محل نمایش فیلم‌های غیربومی بود، چون فیلم‌های بومی اندکی ساخته می‌شد و اکثراً هم غیرتجاری بودند و در گیشه موفقیتی کسب نمی‌کردند.

از سوی دیگر، اکثر مردم الجزایر، مسلمان هستند و خانواده‌های سنتی و معتقد ترجیح می‌دادند از حضور در سالن‌های سینما که به نمایش فیلم‌های روز دنیا اختصاص داشت، پرهیز کنند. شاید همین موضوع موجب شد مسئولان این کشور را به همکاری به سینمای ایران ـ که موازین شرعی را رعایت می‌کند و فاقد صحنه‌های اروتیک است ـ مجاب کند.  

همکاری سینمای ایران و الجزایر سال گذشته جدی‌تر از همیشه دنبال شد. در مردادماه ۱۳۹۷،  فیلم ضد استعماری «احمد بای» ‌ نخستین فیلم مشترک ایران و الجزایر به کارگردانی جمال شورجه مقابل دوربین رفت و پس از ۴ ماه فیلمبرداری، به کار خود خاتمه داد.  

این فیلم نخستین پروژه بزرگ تاریخی سینمای الجزایر محسوب می‌شود و روایتگر رویارویی «احمد بای» سردار استقلال‌طلب این کشور آفریقایی با استعمارگران فرانسوی در قرن نوزدهم میلادی است. البته با گذشت بیش از یک سال از خاتمه تصویربرداری و احتمالا آماده‌شدن برای نمایش، هنوز اکرانی در داخل کشورمان نداشته است. احتمالا درباره اکران در ایران به هماهنگی با تهیه‌کننده الجزایری فیلم (خانم سمیره حاج جیلانی) نیاز باشد.

پس از ساخت این محصول مشترک، هیأت سینمایی الجزایر در اردیبهشت امسال به ایران سفر و با مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی دیدار کرد. علیرضا تابش در این دیدار گفت: خریداران حقوق سینمایی، تلویزیونی و شبکه خانگی الجزایر می‌توانند در بازار فیلم ایران حضور یابند و ما ضمن معرفی جشنواره‌های این کشور می‌توانیم فیلم‌های مناسب ایرانی را در آن عرضه کنیم.

«زهیر جودی شیخ الحسین» مدیرکل بهینه‌سازی هنرهای الجزایر هم با اذعان به اینکه سینمای الجزایر در سطح پایینی قرار دارد اظهار امیدواری کرد همکاری با سینمای ایران بتواند به وضعیت سینمای این کشور سر و سامان دهد و آن‌ها را به پیشرفت سینمای الجزایر نزدیک کند.

این سخن مدیرکل بهینه‌سازی هنرهای الجزایر زمانی ملموس می‌شود که بدانیم الجزایر در سال ۲۰۱۹ با اینکه با کمبود نمایش‌ها، جشنواره‌ها و رویدادهای سینمایی در داخل روبرو بوده است، هرچند کارگردانان جوان الجزایری در رویدادهای بین‌المللی حضور فعالی داشته‌اند.

به عنوان نمونه، فیلم کوتاه «سیناپس» به کارگردانی نورالدین زروقی،  برنده جایزه بزرگ چهاردهمین جشنواره فیلم کوتاه موریتانی شد. همچنین فیلم‌های «خیابان ۱۴۳ صحرا» به کارگردانی حسان فرحانی، «ابو لیلی» به کارگردانی امین سیدی بومدین و «بالتانیت طلایی» به کارگردانی الیاس سالم در رویدادهای بین‌المللی مورد توجه قرار گرفتند.

با این حال، فراگیر شدن شبکه‌های ماهواره‌ای، سبب رکود صنعت سینما و ریزش مخاطبان تلویزیون‌های محلی در الجزایر شده است، به گونه‌ای که بسیاری از سینماهای الجزایر در پایتخت و استان‌ها تعطیل شده‌اند و جای آن را شبکه‌های ماهواره‌ای خارجی پر کرده‌اند.

در این میان شبکه «آی‌فیلم» به خاطر نمایش فیلم‌های خانوادگی ایرانی که موازین شرعی را رعایت می‌کنند، در بین خانواده‌های متدین الجزایری جایگاه دارد. موضوعی که رایزن فرهنگی کشورمان در الجزایردر دیدار با شخصیت‌های فرهنگی و نخبگان الجزایری بر آن تأکید دارد و معتقد است تقویت شبکه عرب‌زبان «آی‌فیلم» و گسترش آن به سایر زبان‌های محلی مثل زبان آمازیغی (بربری)، موضوعی است که باید مورد توجه قرار گیرد.