به گزارش سینماپرس زنده یاد جمشید مشایخی متولد ۶ آذر سال ۱۳۱۳ در شهر تهران بود. او که تحصیلات خود در رشته تئاتر را نیمه تمام باقی گذاشت، یکی از بازیگران قدیمی سینمای ایران و دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر است. همسر مشایخی گیتی رئوفی نام دارد و نیز او دارای ۳ فرزند با نام‌های نادر، نغمه و سام است.
در کارنامه بازیگری او، نقش‌های کم ارزش و گاه بی ارزش نیز شاهد هستیم که به گفته خود، پذیرفتن آن نقش‌ها را برای کمک به کارگردان‌ها قبول می کند؛ هرچند که به کارنامه بازیگری اش لطمه وارد شود.
او در سال ۱۳۶۳، بابت بازی در دو فیلم «گل‌های داودی» و «کمال الملک»، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شد. از نمایش‌های مهم او بازی در نقش «بزرگ آقا» در نمایش میراث کارِ بهرام بیضایی در تالار ۲۵ شهریور در آذر ماه ۱۳۴۶ بود.
هنرمندان مطرحی همچون: نادر طریقت و علی قوی تن همزمان با نوروز ۱۳۹۹ در فراق این بازیگر مطرح سینما، تلویزیون کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.
*****************
نادر طریقت کارگردان سینما در خصوص زنده یاد جمشید مشایخی به سینماپرس گفت: بنده در سال های آخر عمر زنده یاد جمشید مشایخی افتخار همکاری با ایشان را برای ساخت فیلم «اینجا باران می بارد» پیدا کردم. من در این فیلم با ۲ شخصیت درجه یک سینمایی آشنا شدم، دو شخصیتی که بی تردید جزو برترین افرادی بودند که در سینمای ایران با آن ها برخورد داشتم. محمد متوسلانی و جمشید مشایخی این ۲ هنرمند بزرگ بودند که با جوانمردی بسیار به من کمک کردند تا فیلمم ساخته شود و من همیشه شرمنده و خجالت زده محبت های شان هستم.
وی یادآور شد: زمانی که قرار بود این فیلم ساخته شود بنده خدمت ایشان رسیدم و ضمن ارائه توضیحات راجع به فیلمم گفتم می خواهم این کار را بسازم و با تمامی مشکلات دوستانی هستند که پای کار من ایستاده اند؛ ایشان به من گفتند من هم پای کار تو می ایستم و تا آخر با تو خواهم بود.
طریقت ادامه داد: زنده یاد مشایخی با تمامی مریض احوالی که داشتند روزها مثل سربازها اول وقت با پرستارشان سرکار می آمدند و هرگز به خاطر ندارم که در آن سختی و سرمای بسیار حتی خم به ابرو آورده باشند. من هربار که قرار بود پلانی تکرار شود نزد ایشان می رفتم و عذرخواهی می کردم اما زنده یاد مشایخی به من می گفتند کار فیلم همین است و هر بار امکان دارد یک پلان به دلیلی نیاز به برداشت مجدد داشته باشد.
این کارگردان سینما با بیان اینکه زنده یاد جمشید مشایخی علاوه بر هنر والای بازیگری شان یک استاد بزرگ اخلاق و انسانیت و معرفت بودند تأکید کرد: ایشان همیشه همه جوره به همکاران شان محبت می کردند. بنده به خاطر دارم که برای بازی در فیلم من ایشان حتی ریالی دستمزد نگرفتند و گفتند من از شما هیچ چیز نمی خواهم چون دلم می خواهد این فیلم ساخته شود و به سرانجام برسد.
وی خاطرنشان کرد: من از زنده یاد مشایخی خاطراتی بی نظیر در ذهنم است و همیشه برای شادی روح شان نماز می خوانم. تأثیری که زنده یاد مشایخی روی من گذاشتند به دلیل انسانیت بسیارشان بود. ایشان در روزگاری که همه افراد با پارامتر پول کار و فعالیت می کنند دنبال پول نبودند؛ بی تردید امثال این هنرمندان دیگر هرگز زاده نمی شوند. این سلبریتی هایی که امروزه در سینما و تلویزیون جولان می دهند به گرد پای هنرمندان بزرگی مثل استاد مشایخی نمی رسند، این ها اسطوره هایی هستند که تا سال ها در یاد و ذهن مردم باقی خواهند ماند چرا که هنر را برای هنر و برای مردم می خواستند نه منافع و مطامع مادی و شخصی!
علی قوی تن دیگر کارگردان سینما که سابقه همکاری با زنده یاد مشایخی را دارد نیز در خصوص وی به سینماپرس گفت: هنرمندانی مانند زنده یادان مشایخی، انتظامی، رشیدی و یا محمدعلی کشاورز و علی نصیریان در سینمای ایران نمونه هستند. این ها نسل ادب، اخلاق، معرفت و انسانیت در سینما و الگوهای تکرارناپذیری هستند که دیگر مانندشان در سینما پیدا نخواهد شد.
وی ادامه داد: این افراد چه از منظر هنری و چه از نظر اخلاق و آداب و رفتار اجتماعی می توانند درسی برای دوستداران سینما و آیندگان و جوانان باشند. من خوشبختانه ۲ بار سابقه همکاری با ایشان را داشتم و با هر بار همکاری درس های بسیاری از اخلاق از ایشان می گرفتم. درست است که زنده یاد مشایخی در هنر بازیگری شان استادی متبحر و کاربلد بودند اما ایشان بیش از هنرمند بودند به معنای عام کلمه درخت پرباری بودند که همیشه سرشان پایین بود، اظهار فضل و کمال نمی کردند، زیاده گویی نداشتند، ایشان دانشمندی بودند که با اینکه سرشار از علم و دانش سینمایی بودند اما همیشه رعایت حال جوان ترها را می کردند، خود را به رخ دیگران نمی کشیدند و با همه مدارا داشتند.
قوی تن در همین راستا متذکر شد: جای این نوع هنرمندان بعد از درگذشت شان خیلی خالی می ماند. ما که نسل میانی سینما هستیم و آن نسل و نسل جدید را دیده ایم به خوبی متوجهیم جای این ها هرگز پر نمی شود چرا که این هنرمندان با اخلاق و کمال شان به هنر رسیده بودند.
وی افزود: به نظر من هنرمند باید به این موضوع فکر کند که برای تمام مردم است نه برای عده ای به خصوص! معمولاً سینما یا هر یک از هنرها دوست داران شان از اقشار مختلف هستند و به قشر خاصی محدود نمی شود. بنده خوب یادم است که آقای مشایخی بزرگ وقتی با هم بودیم می گفتند ما متعلق به همه هستیم و باید مواظب حرف زدن و جبهه گیری های مان باشیم چرا که جامعه از ما الگوپذیری می کند.
ارسال نظر