فیلمنامه نویس سریال های تلویزیونی «مسیر انحرافی» و «بچه های نسبتا بد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بی تردید همانطور که زمان جلو می رود و علم پیشرفت می کند، صنعت مهم سریال سازی هم نیاز به پیشرو بودن و به روز شدن دارد؛ من معتقدم پیش از هر اتفاقی باید فضا برای تولید آثار کمدی ارزشمند و پیشرو باز شود. ما باید شاهد تولید سریال هایی باشیم که شعور مردم را به سخره نگیرند و بتوانند تمامی مردم از تمامی سنین را به سمت خود جذب کنند.

وی ادامه داد: اینکه ما یک عقبگرد کیفی بد را در تولیدات رسانه ملی شاهد هستیم اتفاق بسیار نامبارکی است که نیاز به توجه و رسیدگی ویژه و فوری از سوی مسئولان رسانه ملی دارد. من نمی گویم آثاری در حد آثار سینمای هالیوود بسازیم بلکه اگر به تولیداتی نظیر «پاورچین» و «نقطه چین» هم برسیم که انبوهی از مخاطبان را به سمت خود می کشاند برد کرده ایم!

عباسی در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما چرا فیلمنامه نویسان و کارگردانان امتحان پس داده در سینما و تلویزیون کمتر برای تولید آثار نمایشی تلویزیون به ویژه آثار مناسبتی دعوت به کار می شوند اظهار داشت: این پاسخ را باید مدیران رسانه ملی بدهند؛ آن ها باید به صورت شفاف و صریح اعلام کنند که چرا از کارکشته ها و امتحان پس داده ها دعوت نمی کنند؟ برای خود من هم همیشه جای سوأل بوده که مثلا چرا تعدادی از نویسنده ها علیرغم تجارب موفق پیشین کمتر در تلویزیون حضور دارند؟ واقعا نمی دانم چرا وضعیت این گونه است!

این فیلمنامه نویس در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه مدیران باسابقه بر مسند کار نیستند اظهار داشت: این اتفاق باعث تضعیف تولیدات رسانه ملی شده است؛ تیم هایی که در رسانه ملی تصمیم گیری می کنند اغلب جدید هستند و سیاست گذاری های شان باعث شده تا بسیاری از قدیمی های تلویزیون عطای کار در رسانه ملی را به لقایش ببخشند؛ یکی از سیاست های مدیران جدید کاهش سطح دستمزدها بود که بخش عمده ای از فعالان قبلی را فراری داد!

فیلمنامه نویس فیلم های سینمایی «توفیق اجباری» و «زن بدلی» در خاتمه اظهاراتش تأکید کرد: سابق بر این مدیران شناخته شده ای در رسانه ملی حضور داشتند، اتاق فکرها سرشار از چهره های برجسته هنری بود. در آن دوران امثال سیفی آزاد و فرجی ها در رسانه ملی حضور داشتند که یا جزو اساتید ما و یا جزو هم دوره های مان بودند و ما آن ها را می شناختیم به راحتی می توانستیم با آن ها ارتباط برقرار کنیم و حرف بزنم اما امروزه کمتر چهره شناخته شده ای در میان مدیران و سیاست گذاران رسانه ملی حضور دارد و همین باعث شده تا امثال ما که تجربه های خوبی از همکاری با تلویزیون داشتیم ناخودآگاه پای مان از رسانه ملی بریده شود!