وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس با مطرح کردن مبحث مهم فاصله گذاری سریال های نوروز ۹۹ با آرمان ها و مسائل روز کشور افزود: برنامه‌های نوروزی امسال صداوسیما با اوج‌گیری شیوع ویروس کرونا همزمان شدند.  به همین دلیل هم مأموریت اصلی رسانه‌ ملی در این ایام نگه داشتن مردم در منزل و حفظ روحیه و نشاط خانواده‌ ها از طریق آثار سرگرم کننده بود.

فهیم ادامه داد: برنامه‌های نوروزی سیما که توانستند بخش قابل توجهی از مردم –بنا بر اعلام معاونت سیما، بیش از ۹۰ درصد- را به خود مشغول کنند، در ساختار و محتوای فرهنگی، دچار کمبودهای آشکاری بودند.  بزرگترین نقطه ضعف سریال های سیما در نوروز ۹۹ «فاصله گذاری با آرمان ها و مسائل روز کشور» بود. انتظار ما از همه سریال های سیما آرمانگرایی است اما مجموعه های نوروزی نه تنها این ویژگی را نداشتند، حتی با مسائل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، بین المللی و فرهنگی که مردم و کشورمان با آن ها دست به گریبان هستند هم نسبتی نداشتند. واقعا جای شگفتنی است که کشوری چون ایران با این همه مسئله و سوژه دست اول و مهم، آن وقت در سریال های نوروزی حتی گوشه ای از این فراز و نشیب ها و موضوعات بروز، دیده نمی شود.

خبرنگار فرهنگی روزنامه کیهان خاطرنشان کرد: هر چند که می دانیم چند سریال مهم تاریخی و استراتژیک توسط تلویزیون در دست تولید است، سریال هایی مثل «نفوذ»، «سلمان فارسی» و ان شاءالله «حضرت موسی» که دلگرم کننده است. اما یکی از مشکلات سیما، عدم بهره از مناسبت های مهمی چون تعطیلات نورزی است. به ویژه در تعطیلات نوروز امسال به خاطر کاهش مسافرت و دید و بازدید و باقی ماندن اکثریت مردم در منازل، بهترین فرصت بود تا با تولید سریال های پرجاذبه و دارای محتوای غنی، تلویزیون در کنار کمک به مردم برای تقویت سیستم ایمنی و بهداشتی، به تقویت فکری و فرهنگی جامعه نیز اقدام می کرد. اما دقیقا در این مقطع زمانی مهم، ضعیف ترین سریال های سیما طی سال های اخیر هم از نظر ساختاری و هم محتوایی به آنتن فرستاده شدند.  

وی ادامه داد: یکی از معضلات اصلی سریال های تلویزیون در نوروز ۹۹ خنثی بودن این برنامه ها بود و به نظر می رسد که برای رفع تکلیف ساخته شدند. این درحالی است که برخی از سریال های پخش شده در نوروز امسال، حتی قدرت جذب مخاطب و سرگرم کردن مخاطب را هم نداشتند. در این میان، فقط سریال «پایتخت۶» بحث برانگیز و قادر به جذب مخاطب بود. اما متأسفانه این سریال از آن سوی بام سقوط کرد و علاوه بر ضعف مفرط ساختاری، برای جذابیت در آن به هر آلودگی و لودگی دست انداخته شد.

فهیم در همین راستا تأکید کرد: سریالی که حتی یک داستان ساده و درست هم نداشت و بجای داستان، با کنار هم قرار گرفتن چند نمایش و سیاه بازی شکل گرفت. گویی عوامل و بازیگران این سریال فقط قصد مسافرت دسته جمعی به شمال را داشتند و درحاشیه سفر و دورهمی، چند پلان هم تصویربرداری و تدوین کردند! بهتر بود که «پایتخت۶» با رده بندی سنی پخش می شد. چون این سریال،  برای زیر ۱۸ سال مخرب بود.  از نظر روانشناختی، وقتی کاراکتر موفق و جذاب یک سریال به ویژگی‌های اخلاقی منفی آلوده باشد، موجب بدآموزی می‌گردد.  

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران افزود: به این ترتیب، وقتی  «بهتاش»  به عنوان یک قهرمان در این سریال مطرح می‌شود و با موفقیت‌های ورزشی خودش، شمایل یک اسطوره را می‌یابد، همه حرکات وی به طور غیرمستقیم روی مخاطب، به ویژه کودکان و نوجوانان تأثیر می‌گذارد.  وقتی بهتاش فریبا همزمان با تبدیل شدن به یک قهرمان محبوب و ورزشی، رفتاری ضدارزشی را در پیش می‌گیرد، به پدر و مادر و بزرگترهایش بی‌احترامی می کند، بداخلاق است و سبک زندگی منفی دارد، یعنی  «پایتخت۶» درحال القاء این شاخص‌های رفتاری به نوجوانان و جوانان است.  وقتی در سریال  «پایتخت۶» یکی از شخصیت‌های محبوب برای مخاطب، یعنی ارسطو به کمک قاچاقچی‌های مواد مخدر می‌رود و این مسئله به محور هیجان و درام در این سریال تبدیل می‌شود، یعنی  «پایتخت۶» -خواسته یا ناخواسته- قبح مواد مخدر را در ذهن کودک و نوجوان می‌شکند.

وی تأکید کرد: یکی از دلایلی که باعث سقوط محتوایی «پایتخت۶» شد، همین محوریت یک بسته مواد مخدر در این سریال است. این درحالی است که در  «پایتخت۲»، انتقال یک گنبد و گلدسته از مازندران به قشم، محور قرار گرفته بود. شاید تفاوت این دو محور داستانی، نشان دهنده تغییر جایگاه پایتخت طی این سال ها باشد.  

فهیم در بخش دیگری از اظهاراتش متذکر شد: «دوپینگ»، سریال نوروزی شبکه سوم سیما به رغم برخورداری از ایده ای جذاب و شروعی خوب اما به دلیل نداشتن سوژه های قابل پرداخت در طول داستان، دچار تکرار شد! دست یافتن به قدرت خارق العاده در أثر مصرف یک قرص، می توانست بهانه و محملی برای طرح مباحث چالشی در حوزه اخلاق، فلسفه و سیاست باشد، اما این سریال بدون توجه به مسائل و مختلف اجتماعی و فرهنگی جلو رفت و بدون طرح محتوایی عمیق و مهم، به انتها نزدیک شد. این وضعیت درباره سریال نوروزی شبکه دوم سیما یعنی «کامیون» شدیدتر بود. این سریال نیز با روایت و قصه ای سرد و خنثی ساخته شد.  همچنان که سریال  «میانبر»  که از شبکه پنج سیما پخش شد،  در محدوده خانواده های طبقه مرفه و متوسط جامعه و زندگی آپارتمانی محدود بود. هرچند موضوع روز «شیوع کرونا» در قسمت های اخیر این سریال به نمایش درآمد و تلاش شد تا آموزه هایی به مخاطب منتقل شود.