به گزارش سینماپرس، امرالله احمدجو کارگردان و نویسنده با بیان این مطلب به «جوان» گفت: این روزها همه افشاگر فساد شده‌اند ولی غالباً درباره مفسدانی حرف می‌زنند که در زندانند. این دیگر چه جور افشاگری است؟ اگر می‌خواهیم افشاگری سود داشته باشد باید به افشای مشکلات و مفاسد موجود در نظام تهیه‌کنندگی بپردازیم. احمدجو ادامه داد: باید بفهمیم چه کسانی هستند که کمک می‌کنند افراد بی‌ریشه فقط به صرف اینکه سرمایه تولید چند فیلم را فراهم کرده‌اند کارت تهیه‌کنندگی بگیرند؟ اصلاً چرا همه دنبال تهیه‌کنندگی هستند و فی‌المثل چرا سراغ فیلمبردارشدن یا تدوینگر و گریمور شدن نمی‌روند؟ کارگردان «روزی روزگاری» و «پشت کوه‌های بلند» ادامه داد: هیچ کدام از آثار شاخص تلویزیون یا سینما با تهیه‌کنندگان بی‌ریشه تولید نشده‌اند و تمامی آثار درجه اول همان‌هایی هستند که تهیه‌کنندگان درست و حسابی پشتشان بوده است. در هر حیطه‌ای جوانگرایی لازم باشد در تولید فیلم و سریال باید تهیه‌کنندگان مجرب و همه فن حریف در اولویت باشند.

این کارگردان خاطرنشان کرد: بعضاً دیده شده تهیه‌کنندگی فیلم و سریال در اینجا شکل و تعریف نسبتاً مضحکی پیدا کرده است. پول داشتن خشک و خالی و بی‌اطلاعی مطلق از ساز و کار و کلیات و جزئیات سینما هم تهیه‌کننده پدید نمی‌آورد. اگر زمانی کسی را که صاحب سرمایه بود و در تولید سرمایه‌گذاری می‌کرد تهیه‌کننده می‌شناختند، حالا یک گروه از اشخاص محترم بعضاً آس و پاس! به صرف آموختن مسیرهای دستیابی به رانت و روابط با اشخاص بالادستی، توانسته‌اند نام تهیه‌کننده را با خود یدک بکشند. امرالله احمدجو گفت: همین تهیه‌کنندگان بی‌هویت هستند که برای ساخت محصولات آبکی، بودجه‌های ارگان‌ها و نهادها را به باد می‌دهند و حتی پول عوامل اصلی را نیز کامل نمی‌دهند و قراردادها را هم طوری تنظیم می‌کنند که عوامل طلبکار توان پیگیری نداشته باشند. کارگردان «تفنگ سرپر» و «شاخه‌های بید» با اشاره به تشتت تهیه‌کنندگان گفت: به نظر می‌رسد چندتکه بودن صنوف تهیه‌کنندگان هم به نوبه خود باعث شده بسیاری از مشکلات تهیه‌کنندگی درسایه رقابت‌های بین صنوف مدت‌ها لاینحل بماند و نتوان برای آن‌ها چاره‌ای پیدا کرد، مثلاً، چون فلان سرمایه‌گذار توسط صنف اول به رسمیت شناخته شده، صنف دوم شروع می‌کند به انتقاد از این سرمایه‌گذار و این سیکل معیوب تا ابد ادامه پیدا می‌کند. اگر تهیه‌کنندگان به صنف واحد می‌رسیدند آنگاه دیگر باید پاسخگوی تمام رفتارهای اعضای خود می‌شدند و این همه حرف و حدیث نبود.

*جوان