کارگردان فیلم های سینمایی «بچه های جسور» و «سهم من از زندگی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: برگزاری جشنواره های سینمایی به صورت اینترنتی که بسیاری از جشنواره های معتبر جهانی نیز قرار است به همین شیوه برگزار شوند چند وجه مهم دارد؛ ابتدا آنکه حذف فیزیکی این جشنواره ها باعث می شود تا استرس شیوع کرونا از بین برود؛ دوم آنکه جشنواره ها در بازه زمانی از قبل تعیین شده شان برگزار می شوند و سوم آنکه به جای بریز و بپاش های نجومی برای برگزاری این رویدادها هزینه های آن برای رفع بحران زندگی و معیشتی سینماگران اختصاص پیدا می کند.

وی در همین راستا ادامه داد: یکی دیگر از مهمترین کارهایی که مدیران سینمایی باید انجام دهند، اتخاذ تصمیمی قاطعانه برای عدم بازگشایی سالن های سینما است؛ بی تردید بازگشایی سالن های سینما تا ۶ ماه آینده مخاطرات جدی به همراه دارد و سالن های سینما نباید باز شوند. بازگشایی سالن های سینما تنها می تواند به شیوع گسترده تر کرونا منجر شود و بحران مضاعفی برای جامعه و کادر درمان به وجود آورد.

این سینماگر خاطرنشان کرد: مدیران سینمایی کشور باید حداقل یک برنامه ریزی عاجل و کارآمد برای ۶ ماه آتی داشته باشند تا شاید بتوانیم کرونا را شکست دهیم و به وضعیت عادی بازگردیم. متأسفانه تجربه ثابت کرده ندانم کاری ها برای بازگشایی اماکن متعدد کار درستی نبوده! همانطور که مسئولان نتوانستند فاصله گذاری اجتماعی در مترو و اتوبوس و بازار و کوچه و خیابان ها را اداره کنند قطعاً پس از بازگشایی سالن های سینما از توان رعایت فاصله گذاری اجتماعی در آن ها هم عاجز خواهند ماند.

سیفی تأکید کرد: مسئولان سینمایی نباید به فکر مسکن های لحظه ای برای رفع بحران زندگی اهالی سینما باشند؛ سخنرانی کردن و ارائه برنامه های بدون عمل به صورت شعاری در شرایط بحرانی فعلی هیچ دردی از اهالی سینما درمان نخواهد کرد و تنها موجب ایجاد بحران بیشتر در زندگی اهالی سینما خواهد شد.

کارگردان فیلم های سینمایی «به خاطر خواهرم» و «محکومین بهشت» با بیان اینکه هر کاری اقتدار و کارگردانی به جا و مناسب نیاز دارد اظهار داشت: همانطور که یک کارگردان در سینما حرف اول و آخر را می زند و باید بداند که چه می کند، در سایر پست های مدیریتی هم مدیران باید بدانند چه می کنند و باید اقتدار لازم را برای به کارگیری صلاحدیدهای خود داشته باشند.

وی ادامه داد: اما متأسفانه همانطور که مدیران ما نمی دانند سینما به چه نوع تولیداتی نیاز دارد و به برخی افراد اجازه می دهند هر اثری را تولید کنند، در این زمان بحرانی هم نمی دانند که باید با چه شیوه ای بحران را مدیریت کنند و از رفع بحران عاجز می مانند.

این فیلمساز در همین راستا تصریح کرد: تمامی این اتفاقات به دلیل آن است که مدیرانی وارد سینما شده اند که سینما را نمی شناسند، شاید حتی پیش از اینکه پست و مقامی در سینما نصیب شان حتی یک فیلم هم در سینما ندیده باشند؛ مشکل ما آنجا است که این مدیران با اهالی سینما به ویژه در طبقات پایین و میانی هیچ ارتباطی ندارند و همین مسائل باعث شده تا شناختی از مصائب و مشکلات زندگی هنرمندان نداشته باشند و تصمیم گیری های شان تنها بر اساس شنیده های شان باشد.

سیفی در خاتمه اظهاراتش افزود: این شنیده ها تنها باعث تصمیم گیری های غلط می شود! مدیران سینمایی برای اینکه عملکرد بهتری داشته باشند باید به جای آنکه به شنیده های این و آن اکتفا کنند تدبیری داشته باشند و با ایجاد ارتباط و تعامل با سینماگران از نزدیک با مشکلات آن ها آشنا شوند و هرچه می توانند انجام دهند تا مشکلات شان برطرف شود.