به گزارش سینماپرس، محمدحسین نیرومند، کاریکاتوریست و از فعالان عرصه هنرهای تجسمی، درباره هنر انقلابی و هفته هنر انقلاب، گفت: اساسا یک هنر متشکل از فرم و محتوا است. در بسیاری از رشته‌ها به‌ویژه هنرهای تجسمی، هنر به فرم کار یا اصطلاحا فرمال گفته می‌شود و معمولا محتوا مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اما در هنر انقلاب محتوا بسیار مهم است و معمولا یک اثر را از روی محتوای آن انقلابی یا غیر انقلابی می‌دانند.

وی ادامه داد: اگر ما می‌خواهیم یک اثر را انقلابی بدانیم باید به سمت فرم اختصاصی آن پیش برویم. یعنی با خلق یک اثر مخاطب فرم آن را نیز انقلابی بداند و در کنار محتوا سبکی مجزا و اختصاصی برای یک اثر انقلابی ایجاد شود. در ابتدای انقلاب و در ده سال اول اتفاقات خوبی رقم خورد و ما شاهد آثاری بودیم که کم کم داشت فرم انقلابی را خلق می کرد و یک اثر تنها در محتوا انقلابی نبود اما متاسفانه این جریان استمرار نداشت و امروزه دیگر ردپایی از آن نوع فرم‌ها دیده نمی‌شود.

این  کاریکاتوریست اضافه کرد: زمانی که فرم انقلابی ایجاد شود همه مخاطبان چه ایرانی و چه غیر ایرانی آن را درک می‌کنند و این همگرایی و  اختصاص‌گرایی می‌تواند در رونق و تولید نیروی مختصص در این فرم بسیار موثر باشد. اگر جریانی که ذکر کردم ادامه می‌یافت قطعا وضعیت و جایگاه هنر انقلابی بسیار مطلوب‌تر از امروز بود؛ اما مسئولین هنرمندان را رها کردند و به حال خود واگذاشتند و این جریان که نیازمند یک هدایت و پرچم‌داری بود رها شد و امروز جریان چشمگیری در این عرصه وجود ندارد.

نیرومند با بیان اینکه بزرگ‌ترین مشکل عرصه هنر انقلاب، سوء‌مدیریت است، خاطرنشان کرد: طی این ۴۰ سال جامعه هنر از سوءمدیریت‌ها لطمات بسیاری خورده است و متاسفانه بی‌کفایتی برخی از مدیران مسیر را تغییر داد و سبب شد که اهداف تعیین شده نیز تغییر کند.

وی ادامه داد: ما در منطقه بر اساس طرح راهبردی ایران ۱۴۰۴جایگاه مطلوبی داریم. در بسیاری از عرصه‌های هنری از جمله سینما موفقیت های بالایی کسب کرده ایم؛ ۲ اسکار در سابقه سینمای ایران ثبت شده، در عرصه کاریکاتور، گرافیک و بسیاری از رشته ها از همسایگان خود بسیار جلوتر هستیم اما این افتخارات چیزهایی نبود که در انقلاب به دنبالش می گشتیم؛ اهداف ما بسیار کلان‌تر از این چیزها بود که متاسفانه محقق نشد.

این کارشناس هنر تاکید کرد: ما در هنر انقلاب به دنبال گفتمان‌سازی، تغییر در نگرش مردم جهان و ایجاد یک جریان انقلابی در سراسر جهان برای همه آزادی‌خواهان بودیم و هنر بهترین وسیله برای انعکاس صدای ما بود، اما متاسفانه این اهداف بزرگ محقق نشد. اینکه امروز افتخارات زیادی در عرصه هنر به نام ما ثبت شده، نشان دهنده تلاش و زحمت مدیران ما است. اما متاسفانه این زحمت و تلاش در مسیر خود هنر بوده است و برای محتوای انقلاب و تولید آثار برای انقلاب اسلامی تلاش مضاعفی صورت نگرفته است.

نیرومند با بیان اینکه جوانان انقلابی می توانند مسیر اشتباه را اصلاح کنند، خاطرنشان کرد: خوشبختانه جوانان حضور بسیار خوبی دارند و سرمایه گرانبهای این عرصه مهم هستند. اما آن‌ها با دیدن پیش‌کسوتان و حال امروزشان دلسرد می‌شوند. آن‌ها می‌بینند جوانان انقلابی دیروز که از بدو تولد انقلاب همراه آن بوده‌اند امروز چه وضعیتی دارند دچار چالش‌های مختلفی می‌شوند اما باید با هدایت و بهره‌گیری از آن‌ها اهداف را پیش برد و در کنار آن باید توجه خاصی به پیش‌کسوتان نیز داشت.

وی اضافه کرد: جوانان انرژی بسیار خوبی دارند و اگر قرار است اتفاقات بزرگی رقم بخورد قطعا به دست آن‌ها رقم خواهد خورد. اما تنها انرژی و انگیزه هنرمند برای تغییر مسیر هنر در ایران کافی نیست. متاسفانه امروز فضای مناسبی برای رشد و فعالیت در عرصه هنر انقلاب وجود ندارد. من در میان هنرمندان تجسمی شاهد هستم که آثار کمترین ارتباط را با انقلاب دارد و یک شکاف بزرگی میان اهداف و مسیر طی شده وجود دارد.

این هنرمند در خصوص برپایی جشنواره تجسمی فجر در سال گذشته با توجه به حضور خود در این رویداد گفت: سال گذشته در جشنواره تجسمی فجر حضور داشتم و از نزدیک شاهد وقایع و رخدادهای آن بودم اما متاسفانه کمترین ارتباط را با هنر انقلاب دیدم. فضا از چیزی که باید باشد فاصله بسیار زیادی دارد و از همین رو ناامید شدم که بتوان روزی شاهد یک جریان بزرگ هنری در حوزه انقلاب باشیم.  چهار دهه از انقلاب می‌گذرد. این مدت زمان بسیار زیادی برای بارور شدن و ثمره دادن است. اینکه چند نمایشگاه برگزار شود با موضوع شهدا، انقلاب و ... آثاری را در معرض نمایش قرار دهیم برای سال‌های ۵۸ و ۵۹ است و عملا در این دوران و با سپری شدن این همه مدت نباید در این مرحله باقی بمانیم.

نیرومند با بیان اینکه هنرمند بازتاب جامعه خویش است خاطرنشان کرد: برای آثار انقلابی نمی توان سفارشی کار کرد، باید هنرمند قلبا به اثری که خلق می کند اعتقاد داشته باشد. اگر خالق اثر صداقت نداشته باشد و باورش را خلق نکند این اثر دلچسب مخاطبین نخواهد بود. از همین رو باید هنرمند انقلابی از میان جوانان معتقد به انقلاب استعدادیابی شود. باید کسانی که استعداد دارند و باور قلبی دارند را یافت سرمایه‌گذاری کرد و آن‌ها را با حمایت به یک مجموعه بزرگ تولید آثار انقلابی بدل کرد.