به گزارش سینماپرس، فرزاد موتمن کارگردان در صفحه شخصی خود نوشت:اکران مجدد فیلمهـا در سینماهـا طی دو هـفته اخیر واضح‌تر از هـر زمان دیگری نشان داد که در کشور ما فیلمهـا بر اساس ارزش هـای تجاری، نمی فروشند، آنهـا توسط یک قیچی، متشکل از برخی تهـیه کنندگان، دفاتر پخش و سینما داران در یک لبه و بروکراسی دولتی سینما در لبه دیگر و در هـماهـنگی با یکدیگر، «بفروش»، یا «نفروش» می شوند.

سالهـاست که وضع بر این منوال است؛ گروهـی با تکیه بر ثروتی که در سینما به دست نیاورده اند (اغلب کارشان چیز دیگریست) لابی هـائی به دست آورده اند و گروه دیگر با تکیه بر حق امضایی که منصب دولتی نصیبشان ساخته، سینما را مصادره و آن را به دو گونه «طنز» و «اجتماعی» تقسیم کرده اند (گونه هـای واقعی را اصلاً نمیشناسند) و هـر دو دسته، فیلمهـایشان را با دامن زدن به جریانی انحصار طلب در نحوه تقسیم سینماهـا، می فروشانند و باقی سینما را نابود می کنند اما این بار زورشان به اپیدمی نرسید.

بروکراسی اکران حتی آنقدر باهـوش نبود که بفهـمد چرا در آنسوی دنیا، نولان فیلم جدیدش را اکران نمی کند یا اکران آخرین فیلم جیمزباند به تعویق می افتد، آنهـا دو فیلمی که هـر دو قرار بود که پرفروش‌ترین فیلمهـای سال جاری باشند را در حالی اکران کردند که سینما هـا باظرفیت کامل نمی توانند بلیط فروشی کنند و طبعاً فروش این دو هـفته اخیر از انتظاری که صاحبان فیلم (و هـمه) داشتند، بسیار دور است، به علاوه، انگار حضرات متوجه نیستند که با مرگ روزی صد و شصت هـفتاد نفر از هـموطنانمان، بخش وسیعی از جامعه، عزادار است و شاید انرژی خندیدن نداشته باشد، هـمچنین بیکاری چند ماهـه، گرانی مجدد هـمه چیز، اضطراب ناشی از اپیدمی مرگبار و ... شاید دیگر کنجکاوی قبلی برای تماشای فیلمی عصبی و مملو از عربده کشی و لات بازی و فحاشی و ناموس بازی را به هـمراه نداشته باشد.

در چنین شرایطی عاقلانه این بود که با یکی دو فیلم آرامتر که شاید چندان امیدی به موفقیت تجاری برایشان تصور نمیشد، شروع می کردند، اولین اکران پس از کرونا را تجربه می کردند و سپس، تصمیم گیری می کردند و سینماهـا را از فروش فوق العاده ای که از این فیلمهـا انتظار میرفت، محروم نمی ساختند. هـنوز هـم دیر نشده؛ اجازه بدهـید اکران متنوع تری داشته باشیم. به نفع «پرفروش هـا» هـم هـست. زمان آن رسیده است که فیلمهـا، به دو گونه «قوی» (منظور فیلمی است که امکان فروش آن قوی باشد) و «ضعیف» (فیلمی که شاید چندان گیشه پر فروشی نداشته باشد) تقسیم نشوند، این هـمه «ریل گذاری»، انجام نشود، اجازه بدهـید سینما شرایطی طبیعی‌تر را تجربه کند و نفس بکشد.»