به گزارش سینماپرس، سریِ جدید برنامه شب‌های هنر، مدتی است که از شبکه چهارم سیما در حال پخش شدن است. یکی از شب‌های این برنامه به موسیقی اختصاص دارد که یکشنبه‌ها پخش می‌شود.
شب گذشته (یکشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۹ ) برنامه شب موسیقی میزبان کسی بود که در مطرح شدنِ بسیاری از خوانندگانِ تاریخ مصرف‌دار نقش داشته است.
علی اوجی کسی است که در جریانِ ساخت بسیاری از برنامه‌های پربیننده‌ی تلویزیون مسئول انتخاب مهمان‌ها بوده است. حتما به یاد دارید که در برنامه‌ی «دورهمی» پای خوانندگانی به این برنامه باز شد که کمتر از یک سال سابقه فعالیت در عرصه موسیقی را داشتند.
همین خوانندگانِ تازه‌کار به واسطه‌ی برنامه‌های تلویزیونی، یک شبه معروف می‌شدند و بازارِ کاسبیِ تهیه کنندگانِ موسیقی گرم و گرم‌تر می‌شد.
برخی معتقدند که علی اوجی در حضورِ خوانندگانِ تازه‌کار در تلویزیون بیشترین نقش را داشته و دارد. برکسی هم پوشیده نیست که حضورِ این خوانندگانِ تازه‌کار در تلویزیون و مشهور شدن‌شان چقدر در فروشِ بیشترِ خوانندگان تاثیرگذار است.
در همان برنامه‌ی «دورهمی» به یکباره مانی رهنما و همسرش مهمان برنامه شدند تا شاید بلیت‌های کنسرت‌شان به فروش برسد. نکته جالب اینکه به شکلی کاملا اتفاقی، علی اوجی تهیه کننده‌ی مانی رهنما بود.
مانی رهنما هم اکنون از کشور مهاجرت کرده و در ماه‌های اخیر حاشیه‌های بسیاری در فضای مجازی داشته است.
مهمترین پرسش اینجاست که چرا برای بررسیِ مشکلات موسیقیِ ایران باید از کسی مانند علی اوجی دعوت شود تا در تلویزیون حاضر شود!
بیایید نگاهی به برخی از حرف‌های علی اوجی در برنامه شب موسیقی بیاندازیم:
«تهیه کنندگی موسیقی از ابعاد مختلفی برخوردار است، حتما باید موسیقی بدانید و باید از چند شاخه هنر سررشته‌هایی داشته باشید تا مجموع اینها در کنار تخصص‌تان در موسیقی، بتواند به تهیه کنندگی موسیقی منجر شود.»
چرا از علی اوجی پرسیده نشد که چه تخصصی در زمینه موسیقی دارد؟ آواز می‌خواند یا موزیسینِ برجسته‌ای است؟
او در بخشی از صحبت‌هایش از داشتنِ ارکستری حرف زد که ۱۷۰ نفر عضو دارد! اوجی ادعا کرد که با این ارکستر می‌خواهد موسیقی کلاسیک را زنده نگه دارد!
به راستی ارکستر کُر آوام ۱۷۰ نفر عضو دارد؟ به راستی با یک یا دو اجرایِ این ارکستر در طول سال، موسیقی کلاسیک زنده می‌ماند!
وقتی رضا مهدوی(مجری کارشناس برنامه) می‌پرسد که چرا کلام یا همان شعر در موسیقی پاپ مبتذل شده است؟
اوجی می‌گوید: «این به سلیقه مردم برمی‌گردد. تهیه‌کنندگان و براساس سلیقه مردم آثاری تولید می‌کنند. تهیه کننده می‌تواند خیلی تاثیرگذار باشد. اما مثلا من آلبوم ارکستر سمفونیکم را منتشر کنم، چقدر درآمد خواهد داشت؟ چقدر باید ضرر بدهم تا سلیقه مردم بهتر شود؟ بهترین آلبومی که سال گذشته منتشر شده، فروشش چقدر بوده است؟ هیچ آلبومی در ایران به سوددهی نرسیده است. همه دانلود می‌کنند. در چنین شرایطی انتظار دارید که تهیه کننده یک تنه بایستد و سلیقه شنیداری مردم را بهتر کند.»
اوجی تاکید می‌کند: «بخشی از فرهنگ سازی وظیفه رسانه ملی است.»
در بخش دیگری از این برنامه تلویزیونی، علی اوجی با صراحت بیشتری صحبت می‌کند و می‌گوید: «به عنوان کسی که صاحب سلیقه و فکر هستم، موسیقی را تهیه می‌کنم که دوست دارم.»
رضا مهدوی از او می‌پرسد: «این سلیقه شما از کجا آمده است؟ از کودکی شنیده‌اید؟ از رسانه شنیدید؟ از شبکه‌های غیر مجاز شنیدید؟»
اوجی پاسخ می‌دهد: «من خانواده فرهنگی داشتم که از کودکی من را با موسیقی آشنا کردند، با سینما آشنا شدم و خروجی‌اش همین چیزی است که تهیه کرده‌ام.»
این چند جمله نشان می‌دهد که ریشه‌ی تمام مشکلاتِ موسیقی در ایران کجاست. آری تمام این مشکلات نشات گرفته از سلیقه‌ی همین تهیه کنندگان است. یعنی علی اوجی با سلیقه‌ی خودش تصمیم می‌گیرد که کدام خواننده معروف شود و چه چیزی بخواند و مردم هم باید همان را بشنوند.
در بخش دیگری از این گفت‌وگوی تلویزیونی، رضا مهدوی تلاش کرد تا به نوعی به علی اوجی بگوید که او و برخی دیگر از تهیه کنندگانِ موسیقی، لابی‌هایی دارند که در اختیار دیگران نیست.
اوجی در این باره می‌گوید: «موسیقی پاپ مجاز برنامه‌ریزی دارد و باید برای رعایت تمام قوانین به موقع اقدام کرد.»
مهدوی در پاسخ می‌گوید: «من مثل شما اقدام می‌کنم و شاید حتی از شما هم برنامه‌ریزی بهتری داشته باشم. اما مثل شما با من رفتار نمی‌شود. شما تهیه کننده‌ای هستید که از نظر فکری در خانواده خوب تربیت شده‌اید. اما تهیه کننده‌ای می‌آید و ممکن است درست تربیت نشده باشد و محصولی به مردم ارائه می‌کند که کیفیت و محتوای درستی نداشته باشد؟ تکلیف این ماجرا چیست؟»
اوجی باز هم با فرار رو به جلو پاسخ این ماجرا را داد: «به نظرم مردم اَلَک می‌کنند. چرا فلان خواننده از سال ۱۳۷۹ هست و ماندگار شده است. اما خواننده‌ای سال ۹۷ آماده است و دیگر نیست. چون موسیقی‌اش کیفیتِ لازم را نداشت.»
در اینجا رضا مهدوی پیشنهاد می‌دهد تا شورای سیاست گذاری از سوی ارگان‌های مسئول تشکیل شود تا جلوی خواننده‌های بی کیفیت را بگیرد. اما برخورد علی اوجی با این مسئله خیلی جالب است.
علی اوجی: «به نظرم نه. تهیه کننده‌ای از هوشش استفاده می‌کند و یک نفر را استار می‌کند.»
رضا مهدوی: «هوش سفید یا هوش سیاه!»
و در ادامه باز هم رضا اوجی بحث را تغییر می‌دهد و...
وقتی از علی اوجی می‌پرسند که این همه درآمدِ موسیقی به جیبِ چه کسی می‌رود؟
علی اوجی اینگونه پاسخ می‌دهد: «کلا این صنعت موسیقی چیست که شما اینقدر درآمدش را سنگین می‌کنید.»
گفت‌وگوی برنامه «شب موسیقی» بیش از آنکه به نتیجه‌ای به نفعِ بالارفتنِ کیفیت موسیقی منجر شود، برنامه‌ای بود برای مطرح شدنِ بیشترِ علی اوجی در میان مخاطبان. بدون شک این برنامه به گرم شدنِ بازارِ کار علی اوجی کمک خواهد کرد اما دریغ از باز شدنِ راهی برای بهتر کردنِ کیفیت موسیقی...
آنچه در گفت‌وگوی شب موسیقی با علی اوجی بیش از هر چیز به چشم می‌خورد، عدمِ تسلطِ مجری به اتفاق‌های روزِ موسیقی ایران بود. درست در زمان‌هایی که رضا مهدوی به عنوان کارشناس برنامه تلاش می‌کرد تا علی اوجی را با پرسش‌هایش به چالش بکشد، مجریِ برنامه به کمکِ اوجی می‌آمد و با حرف‌هایی که ناشی از کم‌سوادیِ او در حوزه موسیقی بود، این مهمان برنامه را نجات می‌داد.
متاسفانه برنامه‌هایی مانند «شب هنر» در سال‌های گذشته نشان داده‌اند که به دلایلی که برخی از آنها معلوم و برخی نامعلوم است، همواره در مسیری حرکت می‌کنند که به گسترش موسیقی مبتذل بیش از هر چیز دیگری کمک می‌کنند.
نظرات