این سینمادار در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مسئولان سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدام وعده های شیرینی به ما می دادند که هیچ کدام از این وعده ها محقق نشد! ما سینماداران رسماً از برج ۱۱ سال گذشته تا همین حالا بیکار هستیم و زندگی های خودمان و همه پرسنل مان با مخاطره جدی مواجه شده است.

وی ادامه داد: سازمان سینمایی قرار بود به ما وام های ۴ درصدی بدهد اما تا همین لحظه هیچ خبری از این وام نیست. ما از سال ۹۸ به برخی دفاتر پخش بدهکاری داشتیم که می خواستیم با این وام ۴ درصدی بخشی از بدهی های خود را به آن ها بپردازیم که در این خصوص هم ما را یاری نکردند. آیا ما تا چه زمانی باید صبر کنیم؟ اصلاً معلوم است که ویروس منحوس کرونا تا چه زمانی ادامه حیات می دهد؟ شاید تا سال ها این ویروس وجود داشته باشد، تکلیف ما در این وانفسا چه خواهد شد؟

فخوری در پاسخ به این سوأل که آیا انجمن سینماداران در این مدت هیچ کمکی به شما داشته یا خیر اظهار داشت: به ما فقط ۶۰۰ عدد ماسک و ۱۰۰ عدد ژل دست دادند که آن هم به کارمان نیامد چرا که سینماها از ابتدای تیرماه به مدت ۲۸ روز بازگشایی شدند و مجدد با گسترش ویروس بسته شدند و در این مدت هم مردم هیچ استقبالی از فیلم ها نکردند.

این سینمادار تأکید کرد: همه پرسنل زحمتکش ما که سال ها همکاری خوبی با هم داشتیم تسویه حساب کردند و این روزها با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند و از مجوعه بزرگ اریکه ایرانیان با ۴ سالن سینما تنها یک انتظامات باقی مانده که با حقوق ماهانه یک میلیون و پانصد هزار تومان کار می کند!

وی با طرح این پرسش که چرا اهالی سینما بیمه بیکاری ندارند تصریح کرد: متأسفانه بدیهی ترین و دم دستی ترین اقداماتی که وظیفه ذاتی هر دستگاه و نهادی است در خصوص سینما انجام نمی شود و واقعاً این روزها ما با این مشکل در حال دست و پنجه نرم کردن هستیم که بتوانیم بخشی از مشکلات شخصی زندگی مان را برطرف کنیم در صورتی که اگر بیمه بیکاری وجود داشت اهالی فرهنگ و هنر تا این حد زندگی های شان دچار مخاطره نمی شد.