وی تأکید کرد: سینما به عنوان یک ابزار قدرتمند باید در اختیار برنامه ریزهای مدیریت منباع انسانی و مدیریت علوم اجتماعی باشد اما ما گاهاً شاهد آن هستیم که از سینما در جهت مقابله های سیاسی استفاده می شود! این اتفاق در حالی است که سینما باید از هویت جمعی انسان ها و منافع مشترک جامعه بشری حمایت و حراست کند. انفعال در سیستم مدیریتی فرهنگی باعث شده تا ما دچار ولنگاری فرهنگی شویم و دشمنان بتوانند از طریق نفوذ فرهنگی سینمای ما را فشل کنند. امپریالسیم کاری که می کند این است که ثروت کشورهای مختلف را به هر طریقی به یغما می برد و از آن ثروت ها در کشور خودش و به نفع مردمش بهره برداری می کند؛ این ثروت ها می توانند مادی و یا معنوی باشند و متأسفانه باید بگویم که بخشی از ثروت معنوی ما به دست امپریالیسم تاراج شده است.

الماسی تصریح کرد: سینمای ما از زمانی دچار بحران شد که توجه به آرمان ها و اهداف انقلاب اسلامی در آن از بین رفت؛ بنده صریحاً می گویم که مدیران و سیاست گذاران عامدانه سینما را فشل کرده اند!؛ متأسفانه سیستم مدیریت اجتماعی ما در حوزه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و... به خاطر مطامع و نفس اماره و مهمتر از همه به خاطر هجومی که به انقلاب اسلامی از طریق گروهک های سیاسی شد دچار بحران شده است. برخی افراد برای نزدیک شدن به مدیریت یا پست های سازمانی، ریاکاری  و دروغگویی را سرمنشأ کارهای شان قرار دادند و بسترساز اصلی اتفاقات ناصوابی شدند که امروزه ناهنجاری های فراوان در عرصه فرهنگی و هنری کشور به وجود آورده است.

این هنرمند ادامه داد: همه با باید بدانیم و آگاه باشیم که انقلاب وقتی در مهلکه شکست واقع می شود که آحاد کشور نسبت به ارزش ها بی اطلاع باشد؛ جوانان از گذشته اطلاعی نداشته باشند و به آینده بی توجه باشند. این وظیفه مدیریت فرهنگی است که با توجه به این مسأله مهم جوری برای سینمای کشور سیاست گذاری کند که ما شاهد این بحران های جدی نباشیم. متأسفانه جشنواره فیلم فجر هم به عنوان زیرمجموعه و بخشی از سینما با آسیب های فراوان جدی روبرو شده؛ اعمال سلیقه های شخصی سیاست گذاران و دبیران باعث شده تا این رویداد سینمایی از اهداف و آرمان های اولیه اش به شدت دور شود. جمعه ۱۲ بهمن ۱۳۹۷

مریم پوریامین با انتقاد شدید از وضعیت اسفبار سینمای کشور تصریح کرد: سینمای کنونی در شأن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست! آنچه که امروز ما به آن فیلم می گوییم و بر پر سینماها جولان می دهد نشانه هرج و مرج و بی قانونی و بی ضابطگی است. باید قوانین موجود در سینما شایسته هنرمندان نظام جمهوری اسلامی باشد؛ در هالیوود کتاب سبز و دفترچه راهنما و نقشه راه دارند تا آثار بر اساس آن تولید شود اما ما در کشورمان نقشه راهی برای سینما نداریم و اهداف کوتاه مدت، بلندمدت و میان مدت برای آن تعریف نشده است. کار ما سلیقه ای و باندی و جناحی است و کمیسیون فرهنگی مجلس با تحول خواهی و خلاقیت می تواند با ارائه قوانین و ضوابط دقیق این موجود زنده را رام کند و در خدمت اهداف کشور قرار دهد. یکشنبه ۱ تیر ۱۳۹۹

محمدرضا اسلاملو کارگردان سینما همزمان گفت: اگر ما به فرمایش بنیان گذار کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) اعتقاد داریم که فرمودند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است»، باید همه توان و توش خود را به کار ببندیم تا سینمای جمهوری اسلامی ایران سینمایی محرمی، عاشورایی و انقلابی باشد، نه این سینمایی که امروزه شاهد آن هستیم و هیچ سنخیتی با فرهنگ انقلابی و دینی و عاشورایی ندارد!  بنده با تمام وجودم عرض می کنم ای کاش در این بیش از ۴۰ سالی که از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی می گذرد، سینمای ما به جز سینمای محرمی و عاشورایی و دینی چیز دیگری نبود!

وی ادامه داد: بنده و امثال بنده که درد و دغدغه پرداختن و اعتلا و رشد هنر دینی را داریم واقعا برای مان مثل یک عقده پایان ناپذیر شده که چرا مدیران فرهنگی به این هنر ارزنده و بالنده توجهی ندارند! ای کاش از روز اول پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، جوانمردی پیدا می شد و می گفت این انقلاب ما انقلابی عاشورایی بوده، انقلاب ما از دل عاشورا و تاسوعا بیرون آمده و ما هرچه داریم از محرم و صفر است، ای کاش جوانمردی در آن روزگار بر مسند  فرهنگی کشور تکیه می زد و می گفت این سینما باید صرفا سینمای محرمی و عاشورایی باشد.

اسلاملو متذکر شد: متأسفانه چون این اتفاق رخ نداده امروزه دست ما در سینما به شدت خالی است و اگر احیانا هرزگاهی به صورت جسته گریخته کارهایی انجام می شود به هیچ عنوان کافی نیست. در این سال ها ما همواره شاهد بودیم که هنرمندان ولایی، متعهد، دغدغه مند و انقلابی هشدارها و تذکرات و توصیه های خود را به هر شکل ممکن ابراز نموده و از وضعیت بغرنج فرهنگی و هنری کشور گلایه کرده و نسبت به آن انتقاد داشته اند اما این مدیرانی که در این سال ها اداره سینما را در دست داشتند نسبت به این انتقادات بی توجه بوده اند. این مدیرانی که طی سال های اخیر بر سینمای ایران و سایر امور فرهنگی و هنری مدیریت می کردند که واقعا تحفه هستند! این ها همه کاری در این سینما کردند به جز آنکه به فکر احیای سینمای دینی و انقلابی باشند. این ها به هیچ عنوان نقشه راهی نداشتند و همین باعث شده تا امروزه سینمای ما حتی اندازه سر سوزنی نشان از فرهنگ والای عاشورایی نداشته باشد.

این فیلمساز تصریح کرد: این مدیران که پول های خود را از بیت المال می گیرند و با پررویی تمام به میزهای شان میچسبند و انتقادها را در نطفه خفه می کنند اصلا باور ندارند که سینما می تواند دینی و محرمی باشد. این خارجی ها هستند که به این مدیران خط مشی فکری می دهند و سوژه های فیلم ها را برای آن ها تعیین می کنند و این برای مملکت ما یک فاجعه تمام عیار است. امروزه ۹۹ درصد فیلم های سینمایی سرشار از ابتذال و ابزاری برای سرگرمی هستند؛ نکته مهم در سینما باید این باشد که بار معرفت دینی مخاطب بعد از هر فیلمی بیشتر شود اما وااسفا که بالای ۹۹ درصد فیلم های ما امروزه سرشار از ابتذال و سرگرمی صرف شده اند. مدیران فرهنگی و سینمایی اگر باور به انقلاب دارند باید سینمای دینی را مبنا قرار دهند. این ها مسئول هستند و باید در مقابل ملت شریف ایران پاسخ بدهند که این حقوق نجومی را که می گیرند بابت چیست؟ این ها باید پاسخ بدهند دلیل اینکه به امثال ما دغدغه مندان هنر دینی محل نمی گذارند به چه علت است؟ یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۹