کارگردان فیلم های سینمایی «هیس، دخترها فریاد نمی زنند» و «شمعی در باد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده شخصا برای ساخت یک فیلم  سال پژوهش و تحقیق کردم اما زمانی که جلو آمدم و خواستم اثرم را جلوی دوربین ببرم به علل مختلف شرایط برای تولید اثرم مهیا نشد.

وی ادامه داد: ما امروزه در سینما دچار آسیب های جدی شده ایم و استمرار این آسیب ها می تواند به طور کلی سینما و سینماگران را نابود کند. ما نباید زمان را بیش از این از دست بدهیم. من نمی دانم چرا مدیران سینمایی اجازه می دهند سوژه های نابی که به ذهن فیلمسازان خطور می کند به آسانی از دست برود؟

درخشنده سپس با طرح این پرسش که چقدر یک فیلمساز باید خفت و خواری را تحمل کند؟ تصریح کرد: من برای ساخت فیلمم تا مرحله پیش تولید رفتم و سپس متوقف شدم و کسی نیست بگوید چرا برای باید شرایط کار برای ما سخت باشد؟ ما تا چه زمانی باید برای این سختی ها هزینه بدهیم؟ ما عمرمان را برای این کار گذاشته ایم، آیا صرف عمر برای اعتلای فرهنگ و هنر کشور هزینه اندکی است؟ ما تا چه زمانی باید عمرمان را تلف کنیم؟

این سینماگر برجسته در همین راستا متذکر شد: واقعا نمی دانم چه کسی باید برای بهبود شرایط سینمای کشور تدبیر کند؟ وظیفه مدیران سینمایی چیست؟ اوضاع اقتصادی سینما درست مثل اوضاع اقتصادی سایر حوزه های کشور به شدت به هم ریخته است. یک فیلم امروزه با هزینه تقریبی ۱۰ میلیارد تومانی باید ساخته شود، این فیلم چقدر باید فروش داشته باشد تا بتواند به سوددهی برسد؟

وی تأکید کرد: سینماگرانی که جزو نسل میانی هستند باید مراقبت شوند، باید بتوانند فیلم بسازند. همه این سینماگران برای خودشان یک شناسنامه ای دارند و مردم دوست دارند فیلمی از آن ها ببینند. مدیران سینمایی اگر دنبال فیلم خوب و فیلمساز کاربلد و متعهد هستند نباید بیش از این فرصت سوزی کنند و اجازه دهند این سینماگران با خانه نشینی روزگار بگذرانند.

درخشنده خاطرنشان کرد: متأسفانه تجربه ثابت کرده که مدیران سینمایی اغلب دنبال آمار دادن و پر و پیمان کردن بیلان های کاری شان هستند و به اینکه فیلم خوبی ساخته می شود یا فیلم ضعیف چندان اهمیتی نمی دهند اما باید به آن ها گوشزد کرد که تولید فیلم های بی هویت برای پر کردن بیلان های کاری شما اصلا شایسته نیست و نباید سینما اینطور سردرستی انگاشته شود.

کارگردان فیلم های سینمایی «پرنده کوچک خوشبختی» و «زیر سقف دودی» متذکر شد: بنده با توجه به جمیع شرایطی که شاهد هستیم دورنمای خوبی برای سینمای کشور متصور نیستم! واقعا نمی دانم اوضاع سینما چه خواهد شد.

این کارگردان تأکید کرد: بنده و امثال بنده اگر فیلمی می سازیم به مصالح کشور می اندیشیم، به خانواده ها می اندیشیم و معتقدیم وظیفه ما هنگام ساخت یک اثر سینمایی فرهنگ سازی است. وقتی دردی هست و دغدغه ای وجود دارد و یک فیلمساز می تواند با نگاه صحیح و درستی دمل های چرکی را بدون سیاه نمایی مطرح کند تا بعد از آن بتوانیم این دردها و دمل ها را درمان کنیم باید به آن فیلمسازان اجازه کار داده شود.

درخشنده بار دیگر تصریح کرد: ما امروزه در حال فرصت سوزی در سینمای کشور هستیم. مدیران به جای اینکه در پی سینماگران دغدغه مند باشند و از آن ها درخواست کنند که برای این سینما فیلم بسازند آن ها را پس می زنند این در حالی است که این سینماگران سرمایه های فرهنگی این کشور هستند.

وی سپس با انتقاد به ضعف ساختاری و محتوایی بخش اعظمی از آثار سینمایی خاطرنشان کرد: ما برای جوانان و نوجوانان و کوکان و خانواده ها چه می سازیم؟ چرا به این نتیجه نرسیده ایم که ما باید تمام گونه ها را در سینما داشته باشیم و مردم باید خود را در سینما سهیم بدانند و باید فیلم خود را ببینند. چرا به این نتیجه نرسیده ایم که مردم باید اوقات فراغت شان را با فیلم هایی پر کنند که جوابگوی دغدغه های شان است؟

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرد: بحران کرونا هم چالش جدیدی بر سر راه سینماگران گذاشته و طی بیش از یک سالی که از شیوع این ویروس می گذرد مدیران سینمایی هیچ برنامه ریزی برای احیای سینما انجام نداده اند. ما این روزها با چالش های متعددی در سینمای کشور روبرو هستیم و یکی از این چالش ها این است که باید اوضاع نابسامان اقتصادی را اصلاح کنیم. ما نباید فراموش کنیم که اقتصاد و فیلمسازی به یکدیگر وابسته اند. قطعا وقتی ارز را با ۲۵ هزار تومان می خریم پول فیلمسازی هم چند برابر می شود. مدیران سینمایی باید تدبیری برای این شرایط دهشتناک داشته باشند.

درخشنده در همین راستا یادآور شد: خود من ۲ بار برای پیش تولید فیلم جدیدم خیز برداشتم اما به دلیل برخی اتفاقات سر راه از جمله مشکلات شدید اقتصادی و عدم حمایت مدیران سینمایی که وجود دارد متوقف شدم. ما در این بحران نیازمند آن هستیم که نهادهای سینمایی به سینماگران برای تولید آثارشان سوبسید پرداخت کنند. ما نباید فرهنگ و هنر کشور را به حال خود رها کنیم.

وی در پایان این گفتگو تأکید کرد: بحث فرهنگ و هنر در تمامی کشورهای پیشرفته دنیا جدی است و ما نباید بیش از این در حوزه بسیار مهم دچار غفلت شویم؛ ما باید بدانیم غفلت بیشتر موجب خسران بیشتر می شود و همه ما باید دست در دست هم داده و هنر-صنعت سینما را از این اوضاع فلاکت بار فعلی نجات دهیم و دغدغه مان باید تنها بر رشد سینما متمرکز باشد.