این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مسأله صنف در سینمای ایران پس از سال ها هنوز درست درک نشده! به نحوی که برخی افراد وقتی عنوان صنف می آید از آن درک حزبی دارند.

وی در همین راستا ادامه داد: تجربه ثابت کرده در این سال ها چه کسانی که رئیس اصناف خانه سینما بودند یا رئیس و مدیرعامل این نهاد همگی نگاه باندی و گروهی و حزبی داشتند و هیچ قدم مثبتی در راستای انجام امور صنفی انجام ندادند.

مستغاثی سپس با بیان اینکه صنف های سینمایی رسماً توسط دولت به وجود آمدند و این نقض غرض است اظهار داشت: اصولاً صنف در تقابل با کارفرمای دولتی یا خصوصی به وجود می آید که بتواند حقوق اعضایش را استیفا کند اما صنفی که توسط دولت تأسیس می شود اصلاً دیگر صنف نیست!

این سینماگر در همین راستا خاطرنشان کرد: آپارتاید صنفی همیشه در این نهاد وجود داشته و دارد چرا که صنوف از درون خود اهالی سینما نجوشیده و بیرون نیامده اند. این دولت و کارفرماها بودند که اصناف را اداره می کردند. قضیه صنوف در خانه سینما مانند این است که در یک اتحادیه کارگری روسای کارخانه در کنار کارگران حضور داشته باشند، خوب مشخص است که همه چیز به نفع روسا خواهد شد!

وی متذکر شد: شکل مضحکی از صنف امروز در خانه سینما وجود دارد که روسا کارفرماها هستند! در همین هیأت مدیره خانه سینما یا مدیرعامل آن جستجو کنید که در این سال ها چند تهیه کننده حضور داشته اند؟ خوب حضور این ها از اساس اشتباه است.

مستغاثی در همین راستا تأکید کرد: از سوی دیگر صنف رانت می آورد و این باعث درگیری و جنجال در اصناف سینمایی شده؛ در این سال ها صنوف مختلف ده ها بار انشعاب زدند که از جمله آن ها می توان به صنوف بازیگران و تهیه کنندگان اشاره کرد که در این صنوف همیشه دعواهای باندی و سلیقه ای وجود داشته و دارد.

این کارشناس فرهنگی در پایان این گفتگو تأکید کرد: به هر حال در تمامی سال هایی که از عمر خانه سینما می گذرد هیچ اتفاق مثبتی برای اهالی سینما رخ نداده؛ بیمه به صورت قطره چکانی به اهالی سینما اختصاص داده شده، شورای داوری خانه سینما عملاً عملکرد درستی نداشته و خلاصه هیچ رنگ و بویی از انجام کار صنفی در این نهاد دیده نشده و همه این مسائل دست به دست هم داده تا دیگر اغلب اهالی سینما هیچ اعتمادی به این خانه نداشته باشند و بود و نبود خانه سینما برایشان خالی از هرگونه اهمیتی شود.