به گزارش سینماپرس، ایرج راد از خانه تئاتر و دغدغه هنرمندان در روزگار کرونایی سخن به میان آورد.
ایرج راد با ابراز تأسف از بی‌توجهی به تئاتر گفت: هنرمندان تئاتر همواره با تلاش خود سعی کرده‌اند چراغ تئاتر این مملکت را روشن نگه دارند ولی آنچنان که باید و شاید از آنان حمایت نشده است. همواره گفته‌ام که اگر از تئاتر حمایت‌های معنوی شود، می‌توانیم مسائل دیگر را حل‌شده بپنداریم، اما متأسفانه هرگز این اتفاق رخ نداده و به خصوص در این سال‌ها و دوران کرونا هنرمندان عزیز تئاتر با مسائل و مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند که قابل وصف نیست، زیرا نه در جایی استخدام هستند، نه حقوق بازنشستگی می‌گیرند، نه حقوق ایام بیکاری دارند و نه امکان کار برایشان فراهم است، حتی آن زمان که امکان بسیار مختصر کار فراهم بود، هنرمندان تئاتر از راه این هنر درآمد آنچنانی نداشتند.
راد در ادامه درباره تلاش‌های خانه تئاتر برای حل مشکلات بیمه و معیشتی هنرمندان در دوران کرونا سخن گفت و افزود: این تشکل برای حل این مشکلات با نهادهای گوناگون رایزنی کرده، اما کمک‌هایی که انجام شده، بسیار اندک و در حد مسکن‌های موقت بوده است. او در عین حال تأکید کرد: نمی‌خواهیم بگوییم هنرمندان ما بی‌چیز هستند بلکه آنان فوق‌العاده‌اند. آن زمان که کسانی به دنبال پول و ثروت بودند، هنرمندان تئاتر در یک اتاق کوچک تمرین به دنبال این بودند که یک بله را چطور بگویند که اثرگذار باشد و معنی درست را بدهد. آن‌ها به دنبال معنی واقعی، انسانیت و فرهنگ بودند. آن‌ها پر و انباشته از ثروتی هستند که به چشم نمی‌آید. آن‌ها کسانی نیستند که دست تکدی‌گری دراز کرده باشند. آن‌ها آدم‌های بسیار باشرف و صبوری هستند که با تمام وجودشان این مملکت و این مردم را دوست دارند و سعی می‌کنند کاری انجام دهند، در این زمینه مسئولیتی داشته باشند و بتوانند مسئولیتشان را به خوبی انجام دهند، بنابراین آن چیزی که ما می‌گوییم این است که این حق‌شان است که باید داده شود. حقوق واقعی آنان و نتیجه زحماتشان است که باید داده شود.
وی افزود: هنرمندان بسیاری را داشته‌ایم که سال‌های سال برای این مملکت افتخار آفریده‌اند و الان در میان ما نیستند و رفته‌اند. متأسفم که در جایی که باید، هیچ نامی از آنان برده نمی‌شود در حالی که هنوز در خاطره مردم حضور دارند. امیدوارم کسانی که باید این مسائل را بشنوند و بتوانند در این راه قدمی بردارند و کمک کنند، نه فقط به هنرمندان تئاتر بلکه به این جامعه و فرهنگ آن، بتوانند کمک کنند.