طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «ندارها» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: خانه سینما نهادی ناکارآمد است که هیچ وقت به داد اعضایش نرسیده و آن ها را به حال خود رها کرده است. باندبازی در این نهاد بیداد می کند و این خانه که قرار بوده خانه ای برای تمامی سینماگران باشد خانه کسانی شده که یک عمر هرآنچه متعلق به یکایک سینماگران بوده را خوردند و بردند!

وی ادامه داد: این روزها اهالی سینما در شرایط اسفباری زندگی می کنند که شاید برای مردم قابل تصور نباشد! یکی از این مسئولان یک بار از خودش پرسیده سینماگری که جز شغل سینما کار دیگری بلد نیست در این گرانی و تورم چطور باید روزگار بگذارند؟ کسانی که بچه دارند، اجاره خانه دارند و... چطور باید زندگی کنند؟

نعمت زاده ادامه داد: من حتی بسیاری از هنرمندان را می شناسم که یا ازدواج های شان به تأخیر افتاده یا در حالی که هیچ مشکلی در زندگی زناشویی شان نداشته اند زندگی های شان به هم خورده است چرا که توان تأمین معاش روزانه شان را نداشتند و زوج ها بدون اینکه از هم جدا شوند هریک جدا به خانه های پدری شان رفته و در آنجا زندگی می کنند! اگر اسم این اتفاقات چیزی جز فاجعه است مسئولان بفرمایند تا ما هم بدانیم.

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد شدید نسبت به شوآف های رسانه های صندوق اعتباری هنر و خانه سینما در خصوص ارائه خدمات به هنرمندان تصریح کرد: این هنرکارت به چه دردی می خورد؟ چه چیزی از آن عاید ما شده است؟ در ابتدا جوری وانمود کردند که قرار است ماهانه با این هنر کارت مبلغ قابل توجهی به حساب هنرمندان واریز شود در صورتی که این اتفاق هرگز رخ نداد.

وی متذکر شد: مسئولان دولت قبل که هیچ کاری برای ما نکردند؛ این روزها تنها چشم امید ما به دست مدیران دولت سیزدهم است که رسیدگی جدی به وضعیت بد مالی و معیشتی سینماگران بکنند. سینماگران به بیمه درست احتیاج دارند. متأسفانه بیمه های پایه و تکمیلی خانه سینما هیچ فایده ای ندارد در صورتی که بیمه صدا و سیما بسیار عالی است و کارکنان صدا و سیما برای درمان شان حتی ریالی خرج نمی کنند.

نعمت زاده سپس به مسأله تأمین امنیت شغلی در سینما اشاره کرد و گفت: مدت ها است که روابط بر ضوابط چیره شده و هرچه بی سواد است به سینما هجوم آورده و از آن سو هنرمندان واقعی جایی برای کار و فعالیت ندارند. این ها مسائلی است که مدیران فرهنگی و سینمایی دولت جدید باید به آن توجه داشته باشند.

وی در بخش دیگری از اظهاراتش یادآور شد: چندی پیش خود بنده به بیماری کرونا مبتلا شدم و بالاجبار برای هر یک از آمپول هایم نزدیک به یک و نیم میلیون تومان هزینه کردم. من خانواده ای داشتم که توانستند به من کمک کنند اما اگر خانواده ام نبودند من چه باید می کردم؟ من نوعی که سال ها است بیکار و بی درآمد هستم تکلیفم چیست؟ چرا خانه سینما نباید صفر تا صد هزینه های درمانی هنرمندان را تقبل کند؟

این هنرمند در خاتمه این گفتگو افزود: حق بیمه هایی که ما می دهیم به چه دردی می خورد؟ چه زمانی به کار ما می آید؟ چرا کسی نیست که صدای ما را بشنوند؟ سال ها است به ما گفته اند صنف دارید! کدام صنف؟ این ها فقط عنوانش صنف است و در عمل به هیچ دردی نمی خورد. من از مسئولان دولت سیزدهم خواهش می کنم صنوف سینمایی را به درستی ساماندهی کنند و اجازه ندهند یک عده خاص از برخی مواهب و منافعی که قرار بوده به سینماگران برسد بهره مند شوند و دست سینماگران از هر چیزی تهی باشد.