به گزارش سینماپرس شبکه نمایش خانگی به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، صاحب نظران و سینماگران، طی سال های اخیر مصداق بارز ولنگاری فرهنگی محسوب می شود؛ چرا که اغلب آثار این حوزه هیچ قرابتی با فرهنگ و هویت ملی و دینی ما ندارند و جز اثرات مخرب و منفی هیچ دستاوردی از خود به جای نگذاشته و نمی گذارند. بسیاری از سینماگران بر این باورند که هیچ عقل سلیمی هنری که جامعه را به سمت ابتذال و دوری از ارزش ها هدایت کند نمی پذیرد و باید هرچه سریع تر بساط این قبیل مبتذل سازان و مروجان فساد برچیده شود.

این میزان انبوه ابتذال در تولیدات نمایش خانگی در حالی است که به گزارش یکی از روزنامه های رسمی کشور بیش از ۸۰ درصد سریال های شبکه نمایش خانگی در سال ۱۴۰۰ به حدی ضعیف بودند که آمار مخاطب آنها منتشر نشده است!

حال باید دید چرا مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی هرچه سریع تر با مدیران سازمان صدا و سیما وارد مذاکره نمی شوند تا با میانجی گری و حل و فصل دعوای میان ساترا و وزارت ارشاد یک بار برای همیشه تکلیف تولیدات شبکه نمایش خانگی را روشن کردند و اولاً با یک نظارت جدی و دقیق جلوی ولنگاری در تولیدات این عرصه را بگیرند و از سوی دیگر مانع بی اعتمادی مخاطبان نسبت به محصولات فرهنگی شوند؟

بی تردید مدیریت سریال سازی و برنامه سازی چه در شبکه نمایش خانگی چه در تلویزیون، در این آشفته بازار کنونی که از یک طرف ساختارها ناکارآمد هستند و از طرف دیگر برخی افراد به اسم تهیه کننده و کارگردان تنها در پی سوداگری و کسب مال از طریق تولیدات برای شبکه نمایش خانگی هستند و به کالای فرهنگی نگاهی تجاری دارند و می خواهند در این بازار مکاره برای خود نام و نانی کسب کنند، بسیار طاقت فرسا است اما با توجه به اینکه شبکه نمایش خانگی هیچ وقت به اندازه تلویزیون گرفتار ساختارهای بروکراتیک پیچیده نبوده و نیست می تواند با بهره گیری از مدیران متخصص و متعهد عملکرد خود را بهبود بخشد.

اسفا که وی او دی ها و به طور کل شبکه نمایش خانگی مدت های مدیدی است به حال خود رها شده اند و هیچ مدیر و مسئولی هم تاکنون نتوانسته جلوی منش کاسبکارانه تهیه کنندگان و کارگردانان معروفی که فقط به فکر پول درآوردن بیشتر هستند بایستد.

آنچه شبکه نمایش خانگی در این برهه حساس کنونی به آن نیاز دارد وجود مدیرانی شایسته و متخصص است تا بتوانند ضمن ساماندهی وی او دی ها و تولیدات، جلوی قبح شکنی های مکرر در آثاری که بسیار فاجعه بارتر از سریال های ترکی در شبکه های ماهواره ای فارسی زبان هستند را بگیرد و از سوی دیگر مانع پولشویی و ورود پول های شبهه دار از سوی برخی افراد خاص شود.

امید است مسئولان سازمان سینمایی و وزارت ارشاد هرچه سریع تر ورودی جدی برای ساماندهی این حوزه مهم داشته باشند و فراموش نکنند که بسیار زود، دیر می شود!