به گزارش سینماپرس، نادر سلیمانی بازیگر سینما و تلویزیون که از اوایل دهه هفتاد با مجموعه «ساعت خوش» به کارگردانی مهران مدیری شناخته شد و در سال ۱۳۸۵ برای اولین بار با فیلم «سنتوری» داریوش مهرجویی راهی بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر شده بود، در فیلم سینمایی «ضد» به تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی و کارگردانی امیرعباس ربیعی، برنده جایزه سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از چهلمین جشنواره فیلم فجر شد.

نادر سلیمانی در واکنش به این مساله که تعداد سریال‌ها و مخاطبان آن‌ها در شبکه‌های نمایش خانگی بیشتر از سریال‌های تلویزیونی شده است در گفتگو با خبرنگار صبا توضیح داد: استقبال و تولید سریال در شبکه‌های نمایش خانگی صرفا به دلیل حضور سلبریتی‌ها و بازیگران چهره و اینستاگرامی نیست بلکه در تولیدات نمایش خانگی آزادی‌هایی وجود دارد که در ژانر، پوشش، دیالوگ‌ها، سوژه‌ها، لوکیشن‌ها و… خیلی دست عوامل سریال بازتر است و بنا بر این شرایط از لحاظ بودجه و دستمزد هم کمی از صدا و سیما بیشتر است که مجموع این‌ها باعث می‌شود استقبال مخاطب و هنرمند به سمت سریال‌های نمایش خانگی سوق پیدا کند.

این بازیگر ادامه داد: بیشتر بازیگران حرفه‌ای هم که در سریال‌های نمایش خانگی حضور دارند حقوق‌های بسیار بالایی دریافت می‌کنند که چنین حقوقی برای بازیگران پیشکسوت و کسانی که سال‌هاست در این حوزه فعالیت می‌کنند، غیر ممکن است.

وی با اشاره به اینکه در گذشته در یکی از سریال‌های نمایش خانگی حضور داشته است، بیان کرد: قبل‌تر در سریال «ساخت ایران» در سه قسمت با امین حیایی همبازی بوده‌ام، همانطور که به تازگی در سریال «کامیون» به کارگردانی مسعود اطیابی حضور داشته‌ام یا خیلی از سریال‌های دیگری که از اوایل دهه هفتاد بازی کرده‌ام. مساله این نیست که یک بازیگر، بازیگر تلویزیونی است یا بازیگر نمایش خانگی بلکه از نظر من مساله سردرگمی است که برای هنرمندان و مخاطبان به دلیل تفاوت‌هایی که اشاره کردم، ایجاد شده است.

این بازیگر افزود: یکی از اهداف سریال‌های نمایش خانگی جذب مخاطب برای کسب درآمد است، به همین دلیل حضور یک فوتبالیست، خواننده و فعال فضای مجازی برای فروش بیشتر یک سریال خیلی بیشتر مدنظر است تا یک بازیگری که سال‌ها خاک صحنه تئاتر خورده و برای رسیدن به فرم بازیگری زحمت کشیده است.

برنده سیمرغ بلورین نقش مکمل مرد که با تاکید بر نقش متفاوت و جدی خود در فیلم «ضد» درباره ادامه روند بازی‌ در نقش‌های جدی عنوان کرد: مانند مهران غفوریان که از ژانر کمدی کمی فاصله گرفته است قطعا من هم اگر فیلمنامه سریال و یا فیلم سینمایی مورد پسندم باشد، نقش جدی بازی می‌کنم اما مساله اینجاست که عوامل سریال‌ها سه قسمت اول سریال را برای مطالعه می‌دهند، باقی فیلمنامه را می‌گویند بعدا می‌دهیم و این بعدا به بعد از امضای قرارداد می‌رسد و آن زمان حتی اگر ناراضی هم باشی دیگر نمی‌توانی کاری انجام دهی.

سلیمانی در پایان خاطرنشان کرد: چالش‌های بازیگران در سریال‌سازی‌ها فقط به این یک نکته خلاصه نمی‌شود که فیلمنامه در اختیار آن‌ها نیست، بلکه اگر مشکل مالی یا هر مساله دیگری در روند تولید یک سریال پیش بیاید به راحتی قرارداد بازیگری را که برفرض ۵۰ قسمت قرارداد بسته است، به ۲۰ قسمت تقلیل می‌دهند و اینجا بازیگر می‌ماند و پروژه‌های دیگری که به دلیل این سریال نپذیرفته و ضرر مالی که متحمل شده است.