تهیه کننده فیلم های سینمایی «پاسیو» و «شماره ۱۷ سهیلا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: محصولات نمایش خانگی ایران مانند یتیمی شده که هم پدرش را از دست داده و هم مادرش را و کسی نیست از آن نگهداری و صیانت و حفاظت کند و به نیازهایش برسد و هدایتش کند!
وی ادامه داد: نتیجه این اتفاق تولید سریال هایی شده که با چند هدف تولید می شوند؛ اهدافی که فرهنگ و هنر در آن ها هیچ دخلی ندارد! یکی از آن اهداف پولشویی است. عده ای می آیند و با سرمایه گذاری روی محصولات خانگی ادعای کار فرهنگی می کنند. این یک رد گم کنی است برای پول های مشکوک آن ها اما متأسفانه ناظران چشم خود را روی این حقیقت بسته اند.
سیدزاده با بیان اینکه به اسم سریال های خانگی محصولات بسیار نازل و سخیفی ساخته می شود که هدف از ساخت آن ها فقط تجارت است تصریح کرد: بیس ساخت یک اثر فیلمنامه است اما فیلمنامه های تولیدات شبکه نمایش خانگی آنقدر سطحی هستند و در مدت زمان کوتاهی سرهم بندی و آب بندی می شوند که رسماً ماحصل شان توهین به شعور بینندگان شان است.
این تهیه کننده تأکید کرد: این اتفاق در حالی است که نگارش یک سریال در خارج از کشور سال های سال طول می کشد اما اینجا برای درآمدزایی بیشتر دور هم جمع می شوند و یک متن بی محتوا و نازل ارائه می کنند و به راحتی هم بودجه های چند ده میلیاردی برای تولید این محتوای بی ارزش هزینه می کنند!
تهیه کننده فیلم های سینمایی «خانوم» و «زندگی جای دیگری است» متذکر شد: تا زمانی که نگاه اقتصادی و تجاری در تولید محصولات فرهنگی و هنری وجود داشته باشد ما هیچ حرفی برای زدن نداریم! این باعث شرمساری است که سوژه های تکراری و کپی برداری شده از هم که گرفتار مثلث عشقی هستند در اغلب این محصولات دیده می شوند. بی شک این اتفاق به آخر خط رسیدن شبکه نمایش خانگی و پلتفرم ها را نشان می دهد و اگر فکر اساسی برای آن نشود همینطور که در سینما به بن بست خوردیم در این حوزه نیز به شدت زمین خواهیم خورد.
سیدزاده سپس تصریح کرد: پشت پرده تولیدات نمایش خانگی مسائلی است که مردم عادی از آن بی خبرند! بی شک اگر آن ها از این مسائل خبر داشتند هرگز سراغ تماشای این محصولات نمی رفتند. بنده اینقدر از وضعیت اخیر فرهنگی کشور در سینما و نمایش خانگی دلگیر و ناراحت هستم که نمی دانم باید به کدامین مورد فاجعه بار اشاره کنم!
این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه در سینما هم وضعیت مانند شبکه نمایش خانگی بسیار وخیم است و هیچ نشانی از خرد و اندیشه در آن وجود ندارد اظهار داشت: بی شک طی روزهای اخیر با برگزاری چهلمین جشنواره فیلم فجر ما بدترین دوران جشنواره را شاهد بودیم و این در حالی است که چهل سالگی جشنواره فجر باید سال رشد و بالندگی این رویداد می شد!
وی در پایان این گفتگو افزود: از صدور بی رویه کارت برای کسانی که الفبای سینما را نمی دانند گرفته تا تولیدات نازل و سخیف از جمله اشکالات این دوره جشنواره فیلم فجر بود. سوأل بنده از وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی که ادعای اسلامی شد و فرهنگی شدن سینما را دارند این است که چطور نتیجه ماه ها کارکردشان در سینما را نمی بینند؟ ما باید در این ماه ها برخی تغییرات اولیه را مشاهده می کردیم اما متأسفانه هیچ ندیدیم و هیچ تغییری در جهت بهبود حوزه سینما و نمایش خانگی به وجود نیامده است.
نظرات