به گزارش سینماپرس، در چنین وضعیتی که مخاطبان روزانه سینما، از متوسط ۴۲ هزار نفر، به حتی ۷ هزار مخاطب در روز تقلیل پیدا کرده، شورای راهبردی اکران، در تصمیمی درست، حکم به نیم‌بهاشدن بلیت سینماها برای مدت دو هفته داد. امتیازی که از همان ابتدا مشخص بود که اگر برخی بازوهای کمکی نظیر نمایش فیلم جدید به کمک آن نیاید، این طرح هم عملا کمکی به وضعیت فعلی سینماها نخواهد کرد.

طرح بلیت نیم‌بها، از پنجشنبه هفته گذشته، در تمامی سینماهای کشور عملیاتی شد. در گام دوم، این انتظار وجود داشت که شورای صنفی نماش در جلسه یکشنبه، خروجی خاصی مبنی بر نمایش چند فیلم داشته باشد اما این شورا در کمال تعجب، این هفته نیز مانند هفته گذشته، هیچ فیلمی را برای نمایش در نظر نگرفت.

به عبارت دیگر، شورای صنفی نمایش طی ۲۰ روزی که از اتمام ماه صفر می‌گذرد، تنها یک فیلم بام بالا را برای اکران عمومی پیشنهاد داد و عملا هیچ راهکاری را برای تقویت اکران در روزهای فعلی در نظر نگرفت.

سینمای فعلی کشور، تشنه فیلم جدید علی‌الخصوص کمدی است تا در وهله نخست بتواند مخاطب را جذب کند. در گام بعدی، نیم‌بها شدن قیمت بلیت، ابزار کارآمدی بود که بتواند به مدت دوهفته، مخاطبان بیشتری را به سمت سینماها گسیل دارد. اما متاسفانه این شورا که می‌بایست قدم‌هایی را در مسیر ترغیب صاحبان آثار پرمخاطب برای ورود به اکران کنونی در نظر می‌گرفت، تصمیم گرفته تا عادی شدن شرایط سینماها صبوری کرده و از نمایش فیلم جدید خودداری به عمل آورد.

درحالی‌که عملکرد این شورا در شرایط نرمال که همه چیز عادی است امر حاد و نفس گیری نیست، بلکه عیار این شورا در وضعیتی مانند اوضاع کنونی که سینما نیازمند یک تنفس مصنوعی قدرتمند است، مشخص می‌شود که متاسفانه این شورا تا به امروز که یک ماه از آغاز اغتشاشات و ۲۰ روز از پایان ماه صفر می‌گذرد، عملکرد قابل دفاعی نداشته است.

وقتی سینماها طی ۲۰ روز اخیر، فیلمی مانند سگ‌بند که از پرده پائین آمده بود را دوباره به روی پرده فرستادند یا برای چند می‌گیری گریه کنی ۲، سالن‌های بیشتری اختصاص دادند یا انفرادی پس از حدود ۶ ماه نمایش، توانست خود را از رده سوم فروش به همسایگی پرفروش‌ترین فیلم این روزها برساند، این یعنی نشانه‌هایی مبنی بر اینکه مردم، حتی در شرایط کنونی نیز تشنه تماشای کمدی هستند. آن‌وقت با توجه به عملکرد شورای صنفی نمایش، به این نتیجه می‌رسیم که این شورا، یا این سیگنال‌های روشن را درک نکرده و نگرفته است و یا نتوانسته صاحبان کمدی‌های پرمخاطب را برای نمایش در بازه کنونی مجاب کند که علت، هر یک از این دو مورد که باشد، انفعال شورای صنفی نمایش در شرایط حساس کنونی که سینما و سینمادار، نیازمند کمک بزرگ این شورا هستند را می‌رساند.

جای این امیدواری وجود دارد که شورای صنفی نمایش حداقل در جلسه یکشنبه هفته آینده خود، یک یا چند فیلم پرمخاطب را برای اکران از چهارشنبه هفته آینده در نظر بگیرد تا وضعیت سینما از رخوت عجیب کنونی خارج شود.

*ایرنا