عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینما برآمده از نگاه جامعه است؛ بنده در خاطرم هستم در دوره ای که شبکه جم تازه به وجود آمده بود یک باره تمام فیلم های ما موضوعش خیانت شد و فیلمسازان از آثار شبکه جم الگوبرداری کردند.

وی یادآور شد: در سینمای قبل انقلاب هم وقتی جایگاه زنان را بررسی می کنیم می بینیم یا زنان روسپی بودند یا مادران خانه دار و هیچ گاه هیچ تصویری از زنان اثرگذار جامعه در فیلم ها نشان داده نمی شد؛ این اتفاق شاید برآمده از نگاه مردسالاری است که در بطن جامعه ما وجود دارد و مانع از دیده شدن دستاوردها و پیشرفت زنان می شود.

رادمان سپس با بیان اینکه در سینمای کنونی کشور هم صرفاً یا شاهد نگاه فمینیستی برخی فیلمسازان هستیم یا همان نگاه مردانه سابق در آثار سینمایی جاری است اظهار داشت: اصولاً گویا ما زنان اثرگذار و قدرتمند را در ذهن نداریم و به همین دلیل آن ها را در فیلم های مان به تصویر نمی کشیم. ما همیشه حتی وقتی می خواهیم از اسطوره های کشورمان یاد کنیم لیستی از مردان در ذهن مان می آیند و گویی اینکه هیچ زنی در کشورمان نبوده و نیست که بتوانیم از او به عنوان یک اسطوره یاد کنیم.

این روزنامه نگار فرهنگی تصریح کرد: ما هر زمان نیاز داریم از زن به عنوان مهره استفاده کنیم سراغش می رویم؛ حالا این استفاده می تواند به شکل موضوع زنان در یک فیلم باشد یا موضوع یک جشنواره و حتی پوستر زنان! این اتفاق بد است که ما با نگاه ابزاری به زن جلو می رویم چرا که نگاه ابزاری هویت ندارد و از دل برنیامده که بر دل بنشیند. نمونه بارز این اتفاق در پوستری که چندی پیش در میدان حضرت ولیعصر (عج) رونمایی شد شاهد بودیم که به دلیل انتقادات گسترده مجبور شدند بلافاصله آن را عوض کنند.

وی متذکر شد: ما نباید زنان را صرفاً در خانه ببنیم؛ زنان امروز نقش بسیار پررنگی در جامعه دارند و همپای مردان در ساختن جامعه نقش دارند و تلاش می کنند؛ باید چنین تصویری از زنان در آثار سینمایی ما وجود داشته باشد.

رادمان در پایان این گفتگو در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما ماندگارترین مادران سینمای ایران چه کسانی هستند اظهار داشت: زنده یادان رقیه چهره آزاد و حمیده خیرآبادی از نظر بنده ماندگارترین مادران سینمای ایران هستند؛ به ویژه زنده یاد چهره آزاد در فیلم «مادر» از این جهت ماندگار است که نقش بسیار اساسی برای دورهم جمع کردن اعضای خانواده و سامان دادن به یک زندگی خانوادگی را ایفا می کرد و مادری منفعل نبود.