این جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: باعث تأسف است که فیلم های غربی و آمریکایی در راستای تحکیم بنیان خانواده ساخته می شوند اما ما در آثارمان ارزش های خانوادگی، احترام به والدین و... را ترویج نمی کنیم در حالی که آموزه های دینی و فرهنگ ملی مان همواره به اهمیت جایگاه پدر و مادر توجه ویژه ای قائل بوده و هستند. مدیران فرهنگی و مسئولان سازمان سینمایی و صدا و سیما باید توجه داشته باشند که وقتی خانواده از بین برود ارزش ها وهنجارهای اجتماعی ما نیز از بین خواهد رفت؛ وقتی خانواده از بین برود دیگر شخصیت درستی شکل نمی گیرد و انواع آسیب های اجتماعی و جرائم مختلف از جمله اعتیاد، روسپی گری و... در جامعه افزایش پیدا می کند.

وی ادامه داد: واقعاً من نمی دانم چطور در فیلم ها و سریال های غربی به ویژه آثار آمریکایی اینطور جایگاه خانواده را تقویت می کنند اما ما به این مقوله به شدت بی توجه هستیم و نه تنها اهمیتی به جایگاه خانواده و پدر و مادر قائل نمی شویم بلکه درصدد تخریب آن ها نیز بر می آییم.

این جامعه شناس سپس با بیان اینکه به جایگاه مادر در برخی فیلم ها و سریال های ایرانی تا حدودی پرداخته شده اما متأسفانه فیلم ها و سریال های ما به طور کلی جایگاه و نقش پدر را مهم ندانسته اند یادآور شد: فیلم هایی نظیر «مادر» در سینمای ایران تولید شده که هنوز برای مردم ارزشمند و قابل درک هستند اما بنده شخصاً هیچ فیلمی در مورد جایگاه پدر در سینمای ایران را به یاد نمی آورم و این اتفاق خیلی تلخ است.

قرایی مقدم خاطرنشان کرد: متأسفانه نه تنها جایگاه پدر به عنوان عنصر اصلی برای اقتدارگرایی خانواده در فیلم ها و سریال های ما وجود ندارد بلکه نقش و اهمیت مرد به طور کلی در خانواده به فراموشی سپرده شده است.

وی متذکر شد: مدیران فرهنگی، مدیران سینمایی و... باید آگاه باشند که بنیان خانواده محور و ستون هر جامعه ای است؛ این خانواده است که می تواند اقتصاد را شکوفا کند و تجردگرایی اقتصاد را شکوفا نمی کند. میراث فرهنگی از خانواده به نسل های بعد منتقل می شود و یکی از وظایف خانواده انتقال میراث فرهنگی از نسل گذشته به آینده است. پرورش نسل آینده را خانواده سالم به وجود می آورد. ثبات و پایداری کشور توسط خانواده سالم تأمین می شود. خانواده سالم یک سد سترگ برای جلوگیری از ورود بچه ها به انواع آسیب های اجتماعی است. شخصیت دهی و یادگیری سبک و شیوه زندگی و اقتدار جامعه توسط خانواده شکل می گیرد اما افسوس و هزاران بار دریغ که عنصر مهم خانواده سالم ایرانی در فیلم و سریال ها دیده نمی شود و بسیار بسیار کمرنگ است.

قرایی مقدم تصریح کرد: اگر مدیران سینمایی اینطور آثار را نمی سازند حداقل جلوی تولید فیلم هایی در مورد ازدواج سفید که بنده عنوان آن را «همباش های سیاه» گذاشته ام را بگیرند! اینقدر عنصر خانواده را در این فیلم های سیاه و تلخ و پوچ به سخره نگیرند و روابط میان زن و شوهرها را بد به تصویر نکشند.

وی در پایان این گفتگو افزود: فیلم های سینمایی باید امیدبخش باشند؛ سریال ها و فیلم ها قدرت پدر در خانواده را منکوب کرده و حرمت پدر را از بین می برند و وجهه و اعتباری برای پدر باقی نگذاشته اند که بچه ها به وی اتکا کنند و سرمشق بگیرند؛ این باعث شده آسیب در جامعه زیاد شود، طلاق زیاد شود؛ مدیران فرهنگی باید به فریاد این اتفاق شوم برسند!