کارگردان فیلم های سینمایی «بیگانه ای در شهر» و «گراند سینما» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: طبیعتاً با تجربه ای که امسال مسئولان سینمایی به دست آوردند دو راهکار را باید پیش بگیرند؛ اول اینکه سینما را از سیاست دور نگه دارند یعنی اگر کسی از اهالی سینما در خصوص تحریم حرفی زد و سخنی گفت مدیران سینمایی درباره آن شخص اظهارنظر نکرده و همه چیز را به قوه قضائیه واگذار کنند و قبل از قوه قضائیه هنرمندان را محکوم و تهدید به قطع همکاری نکنند.
وی ادامه داد: در مرحله دوم هم مهمترین نکته برای نجات سینما این است که دولت در بحث تولید دخالت نداشته باشد و تنها مباحث نظارتی و حمایتی خود را پیش ببرد چرا که یکی از مشکلات سینمای ما این است که متأسفانه دولت به جای اینکه ناظر باشد رقیب می شود و تولید فیلم می کند در حالی که تعریفی که برای دخالت دولت گذاشته بودند نظارت و حمایت بود نه دخالت در تولید! امروزه این نظارت و حمایت تبدیل به دخالت شده و اگر بخواهد ادامه پیدا کند تنها فیلم های دولتی در سینما باقی می مانند و بخش خصوصی به طور کل نابود می شود.
هدایت سپس با بیان اینکه هزینه ها رشد سنگینی کرده، بازار محدود شده و برگشت سرمایه ریسک و خطر جدی در پی دارد اظهار داشت: متأسفانه به دلیل نگاه بسته ای که به مسائل مختلف در حوزه فرهنگ داریم نتوانستیم بازار ساده کشورهای اطراف مثل ترکیه را به دست بیاوریم و با آن ها تعامل و همکاری کنیم؛ مدیران سینمای کشور نباید فراموش کنند که ثروتمندترین سینمای دنیا مثل آمریکا دو سوم بودجه خود را را از خارج آمریکا تأمین می کند یعنی پول را عمدتاً از کشورهای دیگر به دست می آورند و این مسأله به شدت برایشان از نظر اقتصادی سودآور است.
این سینماگر در همین راستا تصریح کرد: به علاوه آمریکایی ها علاوه بر سود مالی از این طریق نفوذ فرهنگی خود را به سایر کشورهای دنیا نیز گسترش می دهند. متأسفانه هیچ تلاش جدی در سینمای کشور ما صورت نگرفته که بازاریابی بین المللی شود! ما خودمان می سازیم و خودمان مصرف می کنیم! این مصرف اندازه ای دارد و با تعداد کم سالن نمایش و مخاطب فیلم ها دخل و خرج سینما به هم نمی خواند.
کارگردان فیلم های سینمایی «چشم شیطان» و «آخرین بندر» در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به بی تفاوتی مدیران سینمایی نسبت به وضعیت بد و بغرنج معیشتی سینماگران کشور متذکر شد: چرا کسی به فکر معیشت سینماگران بیکار و خانه نشین نیست؟ بنده واقعاً نمی دانم صندوق اعتباری هنرمندان و این همه جلسات اصناف و... جر حرف زدن و شعار دادن و عمل نکردن چه کاری برای سینماگران انجام داده اند؟
وی خاطرنشان کرد: چه اتفاق مثبتی برای معیشت سینماگران رخ داده؟ آیا مدیران سینمایی اصلاً از خودشان سوأل می کنند که طبقات پایین تر سینما هنرپیشه های رده پایین دستیاران فنی و صحنه و تدارکات درآمدشان از کجاست؟ چه کسی باید از آن ها حمایت کند؟ مدیران باید به جای صرف هزینه های بدون دستاورد و بی بازده بیایند و به داد سینماگران برسند؛ آن ها باید تدبیری اندیشه کنند که اهالی سینما از یک رفاه حداقلی برخوردار شوند.
هدایت در پایان این گفتگو تأکید کرد: مدیران سینمایی نباید فراموش کنند که سرمایه های فرهنگی هر کشور آدم هایش هستند. دوربین فیلمبرداری خوب بدون فیلمبردار بی ارزش است. سالن خوب بدون فیلم مناسب مشتری ندارد! پس بیایید و به این هنرمندان توجه کنید! اینقدر دنبال شو نباشید و معضلات را ریشه ای حل کنید.
ارسال نظر