چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۳:۰۸

جایگاه اندیشه و آرمان های امام (ره) و انقلاب در سینما/۴

نجفی: مدیران سینمایی باید با اقتدار از سینمای ملی که تاریخ بعد از انقلاب اسلامی را در درون خود داشته باشد حمایت کنند

احمد نجفی

سینماپرس: احمد نجفی بازیگر و تهیه کننده سینما گفت: مدیران سینمایی باید با اقتدار از سینمای ملی که تمام تاریخ بعد از انقلاب اسلامی را در درون خود داشته باشد حمایت کنند.

بازیگر فیلم های سینمایی «پایان نامه» و «استرداد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این نگاه چرک و مندرس که در حال حاضر به شدت در سینمای کشور وجود دارد را از ببرند؛ تنها راه دستیابی به این اتفاق مهم نترسیدن دوستان است!بنده چند سالی است فریاد می زنم سینمای ملی ما کجاست؟ اما هیچ کس پاسخی به من نمی دهد! این سینمای ملی که بنده عرض می کنم شامل همه چیز می شود؛ از تاریخ انقلاب اسلامی و شخصیت های بزرگ آن گرفته تا ۸ سال دفاع مقدس و سایر اتفاقات مهم و استراتژیک کشور!

نجفی با انتقاد شدید از تولیدات نازل سینمای ایران تصریح کرد: سال های متمادی است که مدیران فرهنگی و سینمایی به ژانری بدساخت و بدشکل و بدنگاه به اسم و عنوان «سینمای اجتماعی» چسبیده اند که هیچ سنخیتی با اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی و حضرت امام (ره) ندارد. این سینما هیچ نگاه ملی که ارزش ها را در بر داشته باشد با خود به همراه ندارد و عجیب است که کلیت سینما را به سیطره خود درآورده است!

این سینماگر متذکر شد: پرسش بنده از سیاست گذاران و مسئولان فرهنگی و سینمایی این است که جایگاه سینمای دفاع مقدس، سینمای انقلاب اسلامی و ارزش هایی که بسیاری از جوانان این مرز و بوم برای صیانت از آن از جان شان گذشتند کجاست؟ آیا مدیران فکر نمی کنند که وقت آن رسیده تا تحرک ویژه تری داشته باشند و بتوانند تحول اساسی در سینما به وجود آورند؟

وی تأکید کرد: ما در حوزه فرهنگ و هنر به ویژه سینما قصور فراوانی داشتیم و حالا در حال تاوان دادن همان قصور و اشتباهات مان هستیم! سینمای ملی باید بتواند در این دوره نیت و هدف ما را بروز دهد اما متأسفانه هدف ما در سینما روشن نیست! متأسفانه مدیریت سینما آنچه را که خودش و خانواده اش و یا نزدیکانش دیده اند را به سینما تحمیل کرده! راویان سینما هم به دلیل کج خلقی و کج فکری نتوانستند کار چندانی بکنند.

تهیه کننده فیلم سینمایی «من یک ایرانی ام» با بیان اینکه وجود این همه رذایل اخلاقی در فیلم های سینمایی باعث حیرت می شود تصریح کرد: این فیلم هایی که به جشنواره های خارج از کشور دعوت می شوند و از غربی ها جایزه می گیرند کدامند؟ آیا هدف ساخت این فیلم ها به جز حضور سازندگان شان در فرش قرمز و یا گرفتن ویزا بوده؟ چرا ما باید اجازه دهیم این قبیل آثار به تولید برسند؟ چرا در سینمای ما باید مضامین مهوعی مانند مواد مخدر و عشق های چندسویه و... به کرات یافت شود اما در رابطه با ارزش های دینی و انسانی و انقلابی کار درخوری نداشته باشیم؟

نجفی در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما علت تضاد شدید میان حرف ها و عملکرد مدیران سینمایی چیست اظهار داشت: آقای خزاعی دانش سینما دارد و تهیه کننده خوبی است اما متأسفانه فشار و کم اهمیت جلوه دادن سینما از سمت کسانی که اکثریت سینما را در دست گرفته اند هر مدیری را منفعل می کند. ما باید ببینیم امروز سینما دست کیست؟ عملیات اجرایی سینما، سالن های سینما، رسانه های عمومی و... در دست چه کسانی است؟ بنده معتقدم در این میان مدیران بلاتکلیف شده اند و راه خود را گم کرده اند!

این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: از همین رو در این مقطع مهم و حساس تاریخی کشور ما نیازمند حضوری مدیری هستیم که بگوید من تنها به سمت سینمای ملی می روم و تنها از تولید فیلم هایی با رویکرد ملی حمایت می کنم. مدیر باید عنوان کند من تنها به فیلم هایی مجوز ساخت می دهم و از آن ها حمایت می کنم که به جامعه امید و شگفتی بدهد! مدیر باید روی این حرف های خود بایستد و از ساخت کمدی های مبتذل و سخیف و فیلم های سیاه تلخ اجتماعی ممانعت کند!

وی با تأکید بر اینکه من مدافع سینمای دستوری نیستم خاطرنشان کرد: امیدوارم این گونه برداشت نشود که من می گویم سینما باید لایحه ای و دستوری شود اما منظورم این است که چرا فیلمسازی حمایت و تشویق نمی شود تا کار انسانی و ارزشی و انقلابی تولید کند؟ چرا ما امروز در سینمای ایران تنوع ژانر نداریم؟ چرا مثلا اگر الآن بنده بخواهم به سینما بروم و فیلم ببینم یک اثر اکشن نداریم؟ آنچه مهم است اینکه مدیران سینمایی تدبیری اندیشه کنند تا کسانی که می خواهند سینما تماما سرشار از آثار مبتذل کمدی و فیلم های سیاه نما باشد دست های شان بیش از همیشه تهی بماند و نتوانند بیش از این سینما را به قهقرا ببرند.

نجفی در پایان این گفتگو تأکید کرد: من معقدم در این زمان همه ما اعم از هنرمندان و رسانه ها و هرآنکس که دلسوز سینما است باید مطالبه گری کامل از مدیران فرهنگی و سینمایی داشته باشیم. علاوه بر آن همه ما باید ترس و واهمه را کنار بگذاریم! خانه سینما خود من را زد چون من فیلمی ساختم برای ایران! فیلمساز نباید بترسد. آیا ما سنت های شیرین نداریم که فیلمسازان به سمت آن بروند؟ چرا سراغ آن نمی روند؟ چرا فیلم های عاریه می سازند؟ فیلمساز باید ادبیات و فرهنگ و هنر و تاریخ را بشناسد و باید سینمای ملی هدفش باشد.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.