سیدرضا منتظری: کارگردان فیلم های سینمایی «امپراتور جهنم» و «روزهای زندگی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تعیین و تبیین استراتژی و راهبرد فرهنگی نیازمند اطلاعات محرمانه و غیرمحرمانه و دور و نزدیک است؛ اگر اطلاعات درست در دست هنرمند قرار بگیرد و هنرمند محرم مدیران باشد می تواند برای دستگاه های فرهنگی راهبرد کارشناسانه و دقیق ارائه دهد در غیر این صورت راهبردها توسط دستگاه های مختلف ابلاغ می شوند که شاید هنرمند هیچ شناختی از آن نداشته باشد.

وی ادامه داد: راهبردها برای هنرمند اقناعی است و اگر آن ها را بپذیرد در این مسیر پیش می رود اما اگر آنچه دستگاه ها ابلاغ می کنند عاری از منطق باشد و یا با تغییر هر مدیری بر اساس سلیقه مدیر جدید دچار تغییر شود هنرمند نمی تواند خود را با آن همسو کند و همین امر باعث می شود سینما نتواند راه به جایی ببرد.

شیخ طادی در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما در دهه ۶۰ که سینمای ایران سرشار از آثار ارزشی و استراتژیک در خصوص انقلاب اسلامی و یا مقوله دفاع مقدس بود آیا راهبردها نقش کلان تری داشتند یا مدیران دغدغه مند باعث توجه ویژه به این سینما می شدند اظهار داشت: در آن روزگار مسأله همه جامعه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بود. شما در همین مورد دفاع مقدس وقتی نگاه می کنید می بینید از هر ۲ خانوار حداقل یک خانوار به صورت مستقیم با این مسأله درگیر بود خوب معلوم است که در آن شرایط سینما هم باید به این مقوله مهم که نیاز اصلی و اساسی جامعه است ورود می کرد.

این سینماگر در همین راستا متذکر شد: ما باید بپذیریم که امروزه سرعت تغییر و تحولات در جامعه آنقدر بالا است که سینما به نوعی از این تحولات عقب مانده! مثلا ما امروز در سال ۱۴۰۲ هستیم اما تفکر برخی مدیران و هنرمندان مان در دهه ۷۰ می گذرد! خوب این اتفاقات بد است! این ها دست و پا زدن هایی است که باعث می شود مردم دیگر از فیلم ها استقبال نکنند چون چند گام از سینما جلوتر هستند.

کارگردان فیلم های سینمایی «شکارچی شنبه» و «پشت پرده مه» یادآور شد: در دهه ۶۰ فیلم های دفاع مقدسی و انقلابی جزو مطالبات اجتماعی مردم بود. آن زمان تولید این فیلم ها نیاز اصلی سینمای ایران بودند و مردم با جان و دل از هر فیلمی با این مضامین استقبال می کردند. به علاوه در آن روزگار فیلمسازان ما تمرکز زیادی روی داستان های کلاسیک داشتند. فیلم ها قهرمان داشتند و با پسند و نظر مردم همراه بودند. شخصیت ها شفاف بودند و لایه های پیچیده نداشتند و سینما ساده و سرراست بود و همه چیز در فیلم ها به طور کلی کاملا سینما بود و وجه سرگرمی هم در فیلم ها رعایت می شد.

وی تأکید کرد: منظور بنده از بیان این صحبت ها این است که هنرمند باید بر اساس نیاز روز جامعه مبادرت به تولید اثر کند. البته هنوز هم موضوعاتی مانند دفاع مقدس و انقلاب اسلامی و... برای مردم حیاتی و استراتژیک است و ما هرچقدر هم درباره این مسائل مبادرت به تولید فیلم کنیم باز هم کم است اما کار ما نباید به صورت ژورنالیستی و گزارشی باشد؛ این کارهای گزارش گونه به درد سینما نمی خورد.

شیخ طادی تصریح کرد: مدیران باید با دید بازتری به سینما نگاه کنند؛ ما باید یک سری خطوط قرمز تعریف شده را از سر راه برداریم و با نگاهی باز و شجاعانه با موضوعات روبرو شویم. بی شک هرچقدر زودتر متوجه این اتفاقات شویم برایمان بهتر است و جلوی خسران بیشتر را می گیریم.

این سینماگر در پایان این گفتگو با بیان اینکه مدیران فرهنگی باید از نظرات متخصصان روانشناس، جامعه شناس، جرم شناس و مردم شناس استفاده کرده و سینما را به سمت پیشرفت هدایت کنند خاطرنشان کرد: مدیران سینمایی باید ببینند جامعه چه چیزی کم دارد و چه چیزی نیاز دارد. مدیران باید سلیقه شخصی شان را کنار بگذارند و بر اساس دانش سینما را اداره کنند آن وقت بی تردید ما شاهد رشد و تحول اساسی در سینمای کشور خواهیم بود که سینمای انقلاب و دفاع مقدس نیز به عنوان بخشی از سینما از تبعات مثبت آن بهره مند می شوند.