مصطفی رحمان دوست شاعر، نویسنده و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان همزمان با برگزاری جشنواره فیلم کودک در خصوص بررسی عوامل ضعف ادبیات داستانی کودک گفت: متأسفانه فیلم کودک در کل مملکت به رسمیت شناخته نمی شود و مدیران و کسانی که در این حوزه قدرت در اختیار دارند برای رشد و اعتلای این حوزه هزینه نمی کنند و همین اتفاق باعث شده سینمای کودک و نوجوان به ثمری که باید دست پیدا نکند.

نگارنده مجموعه شعرهای «قصه‌های پنج انگشت» و «بازی با انگشت‌ها» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس یادآور شد: بنده سال ها داور جشنواره فیلم کودک و نوجوان بودم و در آن ایام می دیدم سینمای کودک سال به سال ضعیف تر از قبل می شود! این کار به جایی رسید که برخی فیلم ها با اینکه سوژه و مضمون شان در حوزه کودک نبود اما فقط یک بازیگر کودک داشت به جشنواره راه پیدا می کرد.

وی افزود: بنیاد سینمایی فارابی به عنوان متولی اصلی سینمای کودک و نوجوان برنامه ای داشت و قرار بود به بررسی رمان های حوزه کودک و نوجوان بپردازد و رمان های خوب را به کارگردانان پیشنهاد کند اما متأسفانه این کار هم بازدهی نداشت.

رحمان دوست سپس با بیان اینکه طبیعتاً نویسنده های کتاب به فکر سینما نیستند اظهار داشت: ژانر سینما و کتاب از یکدیگر متفاوت است. یک فیلم سینمایی کودک باید سناریو خوب داشته باشد؛ وقتی سناریونویس فیلنامه را می نویسد خواه ناخواه تغییرات عمده ای در کار ایجاد می شود تا جنبه دیداری اش وسیع تر شود اما متأسفانه به این مسأله مهم در کشور ما کمتر توجه می شود.

شاعر شعر معروف «صد دانه یاقوت» تصریح کرد: بنده معتقدم دست اندرکاران سینما عامل اصلی بی توجهی به ادبیات کودک و نوجوان هستند چرا که وضعیت ادبیات کودک و نوجوان به ویژه ادبیات نوجوان بسیار خوب است و ما شاهد تولید کتاب های متعددی هستیم که حتی به زبان های دیگر نیز ترجمه می شوند اما وقتی این آثار خوب مورد اقتباس قرار نمی گیرند به دلیل اهمال کاری و بی توجهی مدیران سینمایی، تهیه کنندگان و کارگردانان است.

وی تأکید کرد: گویا هنوز برخی افراد به این باور نرسیده اند که اگر آثار خوب سینمایی کودک و نوجوان تولید شود می توان مخاطبان بسیاری داشت. هنوز این باور در میان تهیه کنندگان سینما به وجود نیامده که از این راه هم می شود به سرمایه و پول رسید و تنها نباید سراغ تولید یک سری فیلم های خاص رفت!

این نویسنده صاحب نام سپس با اشاره به یکی از خاطرات خود یادآور شد: بنده یک سال داور جشنواره انیمیشن کودک در کشور کانادا بودم و چیزی دیدم که فکر می کنم ضعف سینمای کودک ما به این دلیل است! در آنجا با اینکه بچه ها انیمیشن تولید کرده بودند دیدم داستان را یکی نوشته و سناریو را یکی دیگر و حتی گگ نویس هم دارد. گگ نویسی هم یک تخصص است که در سینمای کشور ما نادیده گرفته شده! حالا ما در سینما به جای گگ نویس باید دیالوگ نویسی را اضافه کنیم. دیالوگ اثر بسیار مهم است چون سینما میمیک چهره را نشان می دهد و نمی توان به دیالوگ های داخل نوشتار کتاب بسنده کرد.

رحمان دوست در پایان این گفتگو یکی دیگر از علل ضعف سینمای کودک و نوجوان را فقدان شناخت کافی از کودکان و نوجوانان امروزی برشمرد و در این راستا تصریح کرد: متأسفانه برخی افراد که مبادرت به تولید فیلم حوزه کودک و نوجوان می کنند نسل امروز را نمی شناسند! تولیدکنندگان آثار سینمای کودک و نوجوان باید به روز باشند و ما ملزم هستیم تا نیروهایی را تربیت کنیم که شناخت کافی روی کودکان و نوجوانان امروزی داشته باشند.