تهیه کننده فیلم های سینمایی «بدرود بغداد» و «سه کام حبس» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: طی سال های اخیر پیدا کردن سرمایه گذار به ویژه در بخش خصوصی بسیار سخت شده و سرمایه گذاران مجاب نمیشوند در این حوزه مبادرت به سرمایه گذاری کنند.
وی ادامه داد: دوستانی که به عنوان سرمایه گذار به سینما ورود می کنند خیلی به برگشت سرمایه های شان فکر نمی کنند و مسائل دیگری مدنظرشان است که به هنر هفتم ورود می کنند. برخی برای دیده شدن میآیند و برخی دنبال کارهای دیگری هستند. قاعدتاً کسی که هدفش این باشد که سرمایه گذاری کند تا به بهره برداری مالی برسد وارد سینما نمیشود و به سمت سرمایه گذاری در حوزههای دیگر می رود.
این سینماگر سپس با بیان اینکه با توجه به شرایط اکران و تعداد اندک سالن ها و مخاطبان و فقدان قانون کپی رایت و... تولید فیلم در کشور ریسک زیادی دارد اظهار داشت: در سال های اخیر شرایط کار در سینما هم بسیار سخت تر از قبل شده است و همین مسأله باعث شده تا رفته رفته رغبت به سرمایه گذاری در سینما کم و کمتر شود.
سالور در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به نحوه سرمایه گذاری دولت در سینما و صرف بودجه های عمومی و دولتی تصریح کرد: متأسفانه همواره وضعیت این چنین بوده که عده ای نورچشمی مدیران بودند و مسئولان هم با هرکسی که سازشان با آن ها موافق است و بده بستان دارند توجه ویژه می کنند. این افراد از سرمایه های دولتی خوبی بهره مند می شوند و فیلم های سفارشی تولید می کنند که اغلب هم آثارشان مخاطب چندانی ندارد و خود ارگان ها مجبور می شوند بلیت شان را خریداری کنند.
وی خاطرنشان کرد: به طور کل باید بگویم که بحث سرمایه گذاری در سینما و مدیریت بودجه های سینمایی بسیار کلان و گسترده است و نمی شود در چند جمله به آن اشاره کرد. اما آنچه می توان در یک جمله گفت این است که کار در سینما به شدت سخت شده و دیگر امیدی به کار و فعالیت در این حوزه نیست.
تهیه کننده فیلم های سینمایی «تمشک» و «بیشتر از دو ساعت» در همین راستا گفت: البته ممکن است سرمایه گذاری پیدا شود که علاقمند سرمایه گذاری روی آثار طنز باشد چرا که در این اواخر به صورت تک و توک آثار طنز مورد توجه قرار گرفته و پر فروش شده اند. اما نکته مهم این است که سرمایه گذار برای فیلم های اجتماعی رسماً نایاب شده است و تهیه کنندگان و سینماگران اغلب مجبور هستند با سرمایه های شخصی شان مبادرت به تولید فیلم کنند.
سالور تصریح کرد: بنده به ضرس قاطع عرض می کنم که کل سینما به زودی در یخبندان و سرمای شدید فرو خواهد رفت چرا که مخاطب تا چند ماه دیگر فیلم های طنز را پس می زند. این ریل گذاری و سیاست گذاری که در سینما می شود به شدت غلط است. در حوزه تولید و پخش و اکران توجه خاصی به طنز می شود؛ البته من مخالف تولید آثار طنز نیستم اما این توجه ویژه به این نوع فیلمها اصلاً درست نیست.
وی در پایان این گفتگو افزود: اگر قرار باشد سینما زنده بماند و نفس بکشد باید خودش رو پای خودش بایستد و سرمایه گذار جذب کند. از سوی دیگر مدیران باید از همه طیف ها حمایت کنند. البته من فکر نمیکنم همتی برای این کار وجود داشته باشد و از این رو بحران بدی را برای سینما پیش بینی میکنم.
ارسال نظر