کارگردان مستندهای «نفر آباد» و «برجک» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «پایان جنگ» در رابطه با مادر و پسری است که بعد از جنگ با یکدیگر زندگی می کنند و به دلیل آسیب روحی روانی که از خشونت های جنگ دیدند در انزوا هستند؛ «پایان جنگ» نگاهی آسیب شناسانه به جریانات اجتماعی بعد از جنگ دارد و امیدوارم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.

وی ادامه داد: موقعیت فیلم آبادان است و عواقب جنگ تحمیلی در این اثر به تصویر کشیده شده است. تولید این فیلم چند سال طول کشید و دلیل این اتفاق شرایط جسمی و روحی خاص کاراکترهای اصلی فیلم بود. این ماجرا باعث شد تا ما در مقاطع مختلف که حدود ۳-۴ سال طول کشید بتوانیم این اثر را به سرانجام برسانیم.

این مستندساز در پاسخ به این پرسش که چطور به این سوژه رسیدید و این ماجرا را دستمایه تولید اثر خود قرار دادید اظهار داشت: بنده به دلیل ارتباطی که با جنگ داشتم و پدرم که از شهدای هشت سال دفاع مقدس هستند بخشی از ذهنم همواره درگیر این مسائل بوده و هست و چند فیلم از جمله «دختران خرمشهر» که قصه دختران نوجوانان بود که یک باره وارد فضای جنگ شدند و جهان زندگی شان تغییر کرد را ساخته ام. من در در همان زمان ساخت «دختران خرمشهر» با این سوژه آشنا شدم که در نهایت به تولید رسید.

صادقی تأکید کرد: بدیهی است که مسائل اجتماعی بعد از جنگ بسیار مهم است. سوژه اصلی این فیلم پسر جانباز اعصاب و روان است و کلیت فیلم راجع به زندگی ای است که در لحظه ای متوقف شد و اغلب نمای دو نفره این مادر و پسر است که حتی در اغلب زمان ها با هم ارتباط کلامی هم ندارند.

وی در پاسخ به این سوأل که چرا برای تولید این فیلم سراغ سرمایه گذاری نهادهای دولتی و… نرفتید متذکر شد: من اساساً مستقل فیلم می سازم و به دلیل نگاهی که دارم ترجیح می دهم مستقلا کار کنم، حتی برای فیلم اجتماعی ام نیز تهیه کننده نداشتم. البته این بدان معنا نیست که من نیاز حمایت مادی نداشتم، بلکه کنار نیازی که داشتم دنبال استقلال در فرم و محتوا بودم. اما از جایی که مفاهمه ایجاد نمی‌شود ترجیح دادم با کمترین هزینه خودم اثرم را تولید کنم و اسپانسر ارگانی نداشته باشم.