این مستندساز در گفتگو با خبرنگار سینماپرس یادآور شد: من یک چیزی از آقای فراستی در برنامه «هفت» شنیدم که همچنان در ذهنم حک شده است؛ ایشان تأکید داشتند فیلمسازانی که دغدغه اجتماعی و انقلابی دارند بیش از پرداختن به محتوا باید آن محتوا در ناخودآگاه شان ثبت شده باشد، باید مسأله و محتوا در ناخودآگاه فیلمساز رفته باشد که از طریق این فیلم به فرم برسد. خوشبختانه این اتفاق برای من در ساخت مستند «برار انیسه» افتاد؛ من از کودکی علاقه زیادی به روستای اونج که نزدیک اصفهان است داشتم. علاقه ام به این روستا و مردمان پاک و باصفای آن به ویژه مادربزرگم باعث تولید این فیلم شد. البته تولید «برار انیسه» علل دیگر هم داشت.

وی ادامه داد: در آن ایامی که می خواستیم استارت بزنیم درست در زمان پیش تولید یک مستند دیدم به اسم «سام سارا» که بسیار جالب است و هیچ نریشنی هم ندارد و با روایت تصویری خود تضاد جهان بین سنت و مدرنتیه را به تصویر کشیده است! من فکر کردم به جای سوژه خاص دهن پر کن ما باید خاص بودن مان به نوعی غیر خاص بودن مان بشود. سوژه مستند ما معمولی است در یک روستای کوچک و ساده با مردمان با صفا و همین در زمانه ای که مستندسازان علاقه دارند سراغ سوژه های خاص بروند و روی مسائل خاص توجه کنند خودش یک تغییر بزرگ محسوب می شود.

کاظمی خاطرنشان کرد: مستند «برار انیسه» روایت سیدعلی است؛ جالب است که ما در فیلم فقط با افرادی روبرو می شویم که زاویه دید خود سیدعلی را روایت می کنند؛ بنده خودم به عنوان کارگردان فیلم از جهت تکنیکی نقاط ضعف و قوت کارم را می دانم اما احساسات عمیقی که شخصیت ها نسبت به هم دارند برایم بسیار دلنشین است به ویژه رابطه سیدعلی و انیسه که آبجی بزرگش است و احساس و عاطفه ای که در این دو نفر می بینم به شدت برایم جذاب است.

وی تأکید کرد: آدم هایی که درگیر زندگی ماشینی شدند وقتی برای ۴۰ دقیقه در این فضا زیست می کنند نوعی تزکیه درونی برایشان اتفاق می افتد. اوج بار دراماتیک فیلم ما رابطه احساسی بین سیدعلی و خواهرش است و اوج احساسات در خاطره ای است که سر یک استکان چای اتفاق افتاده و ما حتی پوستر فیلم را بر این اساس طراحی کردیم!

این مستندساز در خصوص مدت زمان تولید این اثر اظهار داشت: از ایده تا تدوین نهایی کلا حدود ۵ ماه درگیر شدیم؛ البته این درگیری به صورت شبانه روزی و پراکنده بوده چرا که ما سال ۹۸ استارت زدیم اما به کرونا خوردیم و سپس در سال ۱۴۰۱ دوباره شروع کردیم.

کاظمی در خصوص اهمیت جشنواره سینماحقیقت گفت: فیلم من در جشنواره مستند تلویزیونی در بخش نیمه بلند برنده شد؛ حضور در این جشنواره ها برای من جذاب است چرا که اولین جشنواره های عمرم است. من قوانین را نمی دانستم که اگر مستندمان پخش تلویزیونی داشته باشد نمی‌تواند در بخش نیمه بلند جشنواره سینماحقیقت برود. به هر صورت این اولین کارم است، اولین مستند جدی ام است. خوشبختانه سر و شکل دارد و زحمت زیادی برایش کشیدیم و معتقدم موفقیتش مرهون برکتی است که شهدا به این اثر داده اند چرا که این اثر متعلق به یک شهید است و در واقع سیدعلی که شخصیت اصلی فیلم است و ما او را نمی‌بینیم شهید شده است.

وی افزود: درست است که این فیلم کار اولم است اما سال‌ها است دوره های فیلمسازی می‌بینم. کار اصلی من معلمی در حوزه سواد رسانه و تربیتی است اما به دلیل علاقه زیاد به فیلمسازی و سینما وقت برای یادگیری می گذارم و خوشحالم که با لطف خدا در این مسیر هم‌ موفق شده‌ام.

کاظمی سپس با بیان اینکه جدی گرفته شدن سینمای مستند به عنوان سینمایی مستقل دغدغه اصلی فیلمسازان این حوزه است تصریح کرد: ما پوست مان کنده شد تا توانستیم کار را به سرانجام برسانیم؛ جالب اینجا است که زمانی که فیلمنامه را ارائه می‌دهیم همه تعریف می‌کنند اما حمایتی نمی کنند. خیلی از نهادهایی که از سوژه ما تعریف کردند هیچ حمایتی برای تولید این مستند نکردند و این اتفاق به شدت تلخ است!

وی در پایان این گفتگو متذکر شد: ارگان هایی که به صورت میلیاردی از برخی فیلمسازان خاص برای ساخت فیلم و حضور در جشنواره فجر هزینه می کنند ای کاش اندکی از این بودجه‌ها را برای کشف استعدادهای جوان کنار می گذاشتند؛ شما باید استعداد جوانان را شکوفا کنید. نباید برای کسی که ۳۰ سال است کار می کند خرج می کنید. متأسفانه بستر برای بروز و ظهور استعدادها مهیا نیست و این اتفاق باعث می شود استعدادها از دست بروند.

گفتنی است؛ فیلم مستند «بِرارِ انیسه» روایتی از زندگی یک انسان معمولیِ روستایی به نام «سید علی» است که به دلایلی که در اواسط فیلم مشخص می‌شود، از حضور در جلوی دوربین سر باز می‌زند. این فیلم با روایت فضای شیرینِ سنتی و طبیعت زیبای روستای اَوَنجِ استان اصفهان به موازات روایت از شخصیت اصلی، بنا دارد روی ارتباط وی با خواهر بزرگترش، «آبجی انیسه» دست گذاشته و از یک اتفاق سوزناک پرده بردارد؛ اتفاقی که هردوی آن ها هیچ وقت فراموش نکرده‌اند. این مستندِ داستانی به همت موسسه تربیتی رسانه‌ای اسرا استان قم و تهیه کنندگی و کارگردانی سید صادق کاظمی اونجی در ۴۲ دقیقه ساخته شده است.