به گزارش سینماپرس، حسن صنوبری از داوران بخش «نماهنگ» چهاردهمین جشنواره مردمی فیلم عمار است. وی به واسطۀ سردبیری سایتهای مختلف ادبی از جمله سایت «شهرستان ادب»، برگزیدۀ جایزههایی چون «نهمین جشنوارۀ رسانههای دیجیتال» و «دومین جشنواره کتاب در فضای مجازی» شده است. صنوبری همچنین در سیزدهمین جشنواره عمار، عنوان داوری را برعهده داشتهاست.
حفظ واقعگرایی
حسن صنوبری شاعر و نویسنده در گفتوگو با خبرنگار عمارفیلم درمورد جشنواره عمار گفت: بنظر من عمار باید به یک شیوه نامهای برسد که حتما تمایز خود با سایر جشنوارهها را حفظ کرده و به آن متعهدباشد. براساس رسالتی که بر دوش عمار است، «هنر برای مردم» و «هنر برای انقلاب» در آن باید خیلی پررنگ باشد. جشنواره در بررسی آثار در کنار جنبه هنری، باید میزان تاثیرگزاری را هم ملاک قراردهد. اما داورانی که تنها به «هنر برای هنر» می اندیشند، تنها صحبتهای فرمی میکنند. با ایجاد شیوه نامهای که اشارهکردم، ما میتوانیم به داوریهایی منصفانه و معقول برسیم؛ داوریای که در آن هم ارزشهای هنری و هم نسبت داشتن اثر با مردم را معیار قرار دهد. چند مورد از آثاری که در این دوره مورد بررسی قرارگرفت، و رای هم نیاورد، کارهایی بودند که به هیچ صورتی نمیتوانستند با مردم ارتباط برقرارکنند. این نشانه آن است که با گذشت چهارده سال، هنوز جشنواره عمار نتوانسته شرکتکنندگان را با روال کار خود آشنا سازد.
وی ادامه داد: از طرفی اگر جشنواره واقعا هدفش رسیدن به هنر مردمی است، باید واقعگرا باشد. اگر واقعگرایی تضعیف شود، آن هدف اولیه خراب خواهدشد. چگونه این مشخصه تضعیف میشود؟ زمانی که مثلا قبیلهگرایی، سادهانگاری و یکسونگری، نمود پیداکند. واقعگرایی به این معنی است که شما از حقیقت آگاهشوید و بدون رودربایستی، به سمت آن حرکتکنید. اکنون که جشنواره عمار در ابتدای کار بوده و در موقعیت کسب اعتبار قراردارد، باید دقتکند که از واقعگرایی فاصلهنگیرد.
باید نگاهی تمدنی داشت
صنوبری در پاسخ به این سوال که جشنواره عمار باید به چه موضوعاتی بپردازد گفت: موضوعاتی که برای اکثر مردم، یا ارزشمند است یا مفید. همینطور، هر موضوعی که جای آن در جشنوارههای دیگر خالی است و به آن پرداخته نمیشود. البته هر سال، شرایط متفاوتی وجود دارد و باید این مسائل را با یک نگاه جامعهشناسانه و مردمشناسانه رصد و همچنین، پیشبینی کرد. نباید تنها نگاه ما به صورت واکنشی باشد؛ برای مثال چون دشمنان ما از روی هوشمندی شروع به صحبت در مورد زنان میکنند، ما هم پس از آن و با تاخیر، شروع به صحبت پیرامون این موضوع کنیم. اگر نگاه تمدنی داشتهباشیم، زودتر سراغ این موضوع میرویم.
این شاعر در مورد معیارهای داوری آثار بخش نماهنگ خاطرنشانکرد: نماهنگ یک اثر هنری چند منظوره است و به همین خاطر، من به چند نکته به صورت مجزا، نمره میدادم. مورد اول، خود موسیقی است. برای بررسی موسیقی باید عناصری چون شعر، تنظیم، اجرا و ملودی، در نظر قرارگیرند. مورد بعدی تصویر است. باید تمام نکات و ظرایف تصویری بررسی میشوند. مورد آخر، خروجی نهایی و اثرگذاریاست. برای تاثیرگذاری، یک امتیاز ویژه در نظر گرفته میشود. نمره اصلی برای خروجی نهاییاست که اثر ما هم از نظر فرمی و هم محتوایی، تاثیرگذار باشد. برای مثال در مورد برخی از آثار نوشتهبودم که این کار، ارزش فرهنگی فوقالعادهای دارد. برای مثال «جشن فرشتههای ۱» که نگاه به مسجد نصیرالملک را با ایده اصلی خودش درآمیختهاست. اثر «پهلوانان نمیمیرند» سراغ فردوسی و طوس رفته و آن را با ایده مرکزی خود، مخلوط کردهاست. بعضی از کارها بودهاند که ارزش راهبردی داشتهاند. اثر «جان به قربان محمد» در کنار تمام زیباییهایی که دارد، موسیقی سیستان را مورد توجه قرارداده که در آثار دیگر، دیده نشدهاست. اینها مواردی هستند که برای جشنواره عمار اهمیت دارد.
آفت پولپاشی
صنوبری: مهمترین عنصر در آثار مربوط به کودک، «موسیقی» است. این عنصر است که ذهنیت رده سنی کودک را شکلداده و باورپذیری ایجاد میکند. در دورهای هستیم که بخاطر حمایت بیرویه از مسئولین از سرود، آثار بسیار بیکیفیتی در حال ساختهشدن است و رده سنی کودک و نوجوان با ان ارتباط نمیگیرد. این زیاده روی و کیفیت کم، در آینده، زدگی از اثر را ایجاد خواهدکرد.
وی همچنین از اشکالات کلی موجود در آثار بخش «نماهنگ» گفت: ناتمامی و ایدهسوزی چند عیب کلی بود که در خیلی از کارها وجودداشت. کارهایی بودند که ایدههای خوبی داشتند اما سهلانگاری در پرداختن به جزئیات، باعث پدید آمدن یک کار ناقص شدهبود. مشکل دوم، غلبه پول بر کار و غلبه تکنیک بر هنر بود. خیلی از آثار در مقایسه با سالهای قبل، تصویر و رزولیشن خوبی داشتند، اما کار قابلقبولی نبودند. این اتفاق، نتیجه پولپاشی بیرویه و غیرتخصصی است. البته که باید پول به هنر تزریق شود اما این اقدام، لازم است هوشمندانه صورتگیرد. اگر پول دست انسان غیر متخصص بیفتد، اسراف میشود. این دو مورد، نقصهای عمده کارهایی بودند که من تلاش داشتم به آنها نمره ندهم. کارهای خوب، آثاری بودند که تناسب هزینه، تناسب کار و تکنیک و زمانشناسی در آنها مشهود بود.
گفتنی است نمایش مرکزی آثار از تاریخ ۲۲ تا ۲۸ دیماه در سینما فلسطین تهران صورت میگیرد.
ارسال نظر