بازیگر نمایش های «آنتیگونه» و «خدای کشتار» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: جشنواره تئاتر فجر برای رشد و توسعه این هنر چاره ساز نیست! این جشنواره بهانه ای است برای اینکه عده ای برای خودشان کار کنند و محلی است برای خودنمایی و نشان دادن کارهای شان! البته قطعا این رویداد از این نظر مهم است که در دهه مبارک فجر برگزار می شود و قطعا جنبه های سیاسی و اجتماعی آن مورد توجه است.

وی خاطرنشان کرد: در عرض یک ماه دو ماه کاری را هول هولکی جمع کردن برای گرفتن جایزه و یا صرف حضور و رنگ دادن به این رویداد بیش از وجه هنری اش مورد توجه است. بنده فکر می کنم اگر مسئولان می خواستند هنر در این جشنواره نهادینه شود از کسانی که در دنیای تئاتر حرفه ای فعال بوده و هستند راهنمایی می خواستند.

هژیرآزاد سپس با بیان اینکه همانطور که برای فوتبال مربی خارجی می گیریم تا بازیکنان مان را تمرین دهند باید در حوزه تئاتر نیز چنین کنیم اظهار داشت: مسئولان فرهنگی باید اساتید برجسته بین المللی را بیاورند تا راه و چاه و فن برگزاری جشنواره ای اثرگذار را به متولیان این رویداد و هنرمندان فعال در این عرصه یاد دهند.

این هنرمند پیشکسوت تأکید کرد: بنده معتقدم اگر ما امروزه در جشنواره دچار مشکل هستیم به دلیل اتاق فکری است که راه غلط را از دیرباز تاکنون به متولیان جشنواره نشان داده و هیچ گاه گوشش به حرف هنرمندان بدهکار نبوده است! به هر صورت هنرمندان مجبور هستند تا در این رویداد به عنوان مهمترین رویداد تئاتری کشور شرکت کنند چرا که جای دیگری برای عرضه آثارشان ندارند.

وی در پاسخ به این پرسش که از نظر شما مهمترین معضل این روزهای جشنواره و تئاتر چیست متذکر شد: ما مشکلات را می گپیی اما چه کسی گوش می دهد؟ بنده معتقدم برای رفع نقصان های تئاتر و جشنواره تئاتر فجر باید بخش های خصوصی، دولتی و خصولتی همه در کنار هم برقرار شوند.

هژیرآزاد در همین راستا یادآور شد: در دوره آقای رفسنجانی آمدند خصوصی سازی را به این معنا رواج دادند که ما یک مکانی را پیدا کنیم و صندلی بگذاریم و اسمش را تئاتر خصوصی بگذاریم. عده ای از آن استقبال کردند اما فاجعه بود. نمی دانم چرا نمی خواهند بپذیرند که برخی تصمیمات شان فاجعه بوده؟ آیا نمی خواهند تئاتر درست وجود داشته باشد؟ می خواهند همینطور سر ما را گرم کنند و بگویند تئاتر داریم و کسانی هم در این رشته درس می خوانند در حالی که این کار شغل محسوب نمی شود؟

وی افزود: حرف زدن و انتقادهای ما بیشتر برای مدیران جنبه شوخی دارد و به همین دلیل هم آن ها هیچ اتفاقی را در راستای نیازها و گفته های ما رقم نمی زنند. پرسشی که من از مسئولان دارم این است که آیا ما به معاش روزانه نیاز داریم یا نه؟ آیا می توانیم مثل کشورهای دیگر تئاتری داشته باشیم که از آن همه عوامل نان در بیاورند و زندگی شان را بچرخانند؟ مسئولان باید بدانند رسیدن به این نیازها با برگزاری هیچ جشنواره ای محقق نمی شود!

هژیرآزاد در پایان این گفتگو با تأکید بر اینکه من امیدی ندارم اوضاع درست شود و خود متولیان این حوزه هم این را می دانند یادآور شد: شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۷۵ طرحی را داد که هنرمند باید ارتزاقش تأمین شود و آثار هنری آن ها خریداری شود اما کسی به این اظهارات توجهی نکرد در صورتی که همه باید حرف این نهاد را گوش کنند. حرف شورای عالی انقلاب فرهنگی باید بیشترین خریدار را داشته باشد اما هیچ یک از سازمان ها دستور آن را اجرا نکردند.