برنده فانوس زرین برای فیلمنامه «دریادار، بایَندُور» از جشنواره فیلم عمار در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: وجود روح معنوی در فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی بسیار ضروری است! معنویت در سینما و توجه ویژه به سینمای معناگرا مبحث بسیار مهمی است و نکته قابل تأمل این است که در ژانرهای مختلف می توان معناگرایی و معنویت را به تصویر کشید.

وی در همین راستا ادامه داد: یکی از خروجی های سینمای معناگرا این است که بینش و توقع مخاطب را ارتقا می دهد اگر واقعاً روی این محورها خوب کار شود ما می توانیم شاهد تعالی و پیشرفت سینمای کشورمان باشیم. البته ذکر این نکته ضروری است که سینمای معناگرا خالقان خوبی نیز می خواهد و نمی شود همینطور به شکل سردستی با متن های ساده و دم دستی سراغ این نوع سینمای مهم رفت.

شلیلیان خاطرنشان کرد: اگر نویسندگان خوب کار کنند و کارگردانان تأمل داشته باشند می توانند دست به دست یکدیگر داده و توقع مخاطب را ارتقا دهند. اگر چنین شود به جای آنکه ما به سمت سینمای پیش پا افتاده و عاری از مضمون و معنا برویم می توانیم سینمایی اندیشمند داشته باشیم و به آن افتخار کنیم. بدیهی است فقدان معنویت در تولیدات سینمایی و تلویزیونی، بی توجهی به مناسبت های دینی و مذهبی و... بخشودنی نیست.

این سینماگر سپس با بیان اینکه تولید فیلم های استاندارد معناگرا و دینی و مذهبی می تواند باعث واکسینه شدن جامعه نسبت به فضای رها شده مجازی شود تصریح کرد: مدیری که دغدغه مسائل فرهنگی و مضامین عمیق را نداشته باشد پایش نمی کند! در را باز می کند تا هر کسی وارد شود و هر کاری دلش می خواهد انجام دهد.

وی در همین راستا متذکر شد: بدیهی است مدیران دروازه بانانی هستند که باید پایش کنند و ببینند چه کسانی با چه نگاه و مضمونی قرار است خوراک فکری و فرهنگی برای مخاطب تهیه کنند. مدیران باید فضا را خوب پایش کنند و کنترل کنند.

کارگردان سریال تلویزیونی «بچه‌های گروهان بلال» تأکید کرد: ما امروزه بیش از هر زمان دیگری نیازمند مهندسی فرهنگی و تولید محتوای مناسب هستیم. همه ما باید آگاه باشیم که فضای فرهنگی اگر فضایی باشد که از هر حیث مهندسی شده باشد، در تقابل تفکرات، تفکر ضعیف از بین می رود و تفکرات غنی ماندگار می شود.

شلیلیان در خاتمه این گفتگو افزود: خصیصه هنر این است که هم خانه مستقیم گویی نیست اما برخی افراد به جهت اینکه هنر و تکنیک و ساختار را نمی شناسند به این سمت می روند و فقط می خواهند یک سری مضامین را بگویند که این با روح هنر منافات دارد. وقتی مضمون عمیق هست باید ساختار و قالب مناسب برای آن طراحی شود که باعث جذب مخاطب شود. هنر با مستقیم گویی و واضح گویی همخوان نیست و هنرمندانی که به سمت تولید این قبیل آثار می روند باید به این مقوله توجه ویژه داشته باشند.