این پژوهش گر فرهنگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در کتاب مثنوی اشاره به داستانی قدیمی شده که بسیار قابل تأمل است. در یک روستایی اهالی تاکنون فیل ندیده بودند و شنیدند در کاروانسرا فیلی آوردند و آن را در غرفه تاریکی برده اند؛ اهالی شبانه می روند ببینند فیل چه موجودی است. این ها در تاریکی می روند فیل را لمس کنند و سپس هر کس روایت خود را از فیل دارد. یکی می گوید فیل شبیه ستون است و دیگری می گوید شبیه ناودان است. مولانا برای همین می فرماید در کف هر کس اگر شمعی بد؛ اختلاف از گفتشان بیرون شدی! یعنی اگر هر یک از این ها شمعی داشتند و کلیت هیکل فیل را می دیدند اختلافات شان برطرف می شد.

وی در همین راستا ادامه داد: حال در خصوص مسأله ای که شما مطرح کردید نیز همین وضعیت وجود دارد. ما برخی مسائل ظاهری را داریم که بیشتر به آن ها توجه می کنیم و از اصل و اساس دور می شویم. ما باید پی یک نگاه کلی باشیم و آن نگاه کلی وقتی حاصل می شود که نگاه حکمی وجود داشته باشد.

دکتر فرنو سپس با تأکید بر اینکه ما وقتی راجع به انقلاب اثری تحقیق یا علمی و تاریخی و هنری خلق می کنیم مستلزم این است دقت حکمی داشته باشیم اظهار داشت: تولید این قبیل آثار نباید به صورت باری به هر جهت باشد. ما باید تحقیق و پژوهش داشته باشیم تا اثرمان جهت حقیقی پیدا کند. ما نباید هرگز در سطح متوقف شویم. ما باید جزئی نگر باشیم و همه جزئیات را به کلیات تعمیم دهیم.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: مهمترین نقیصه ای که در تحقق مقاصد انقلاب در عرصه فرهنگی و هنری داریم نقصان در نظرگاهی است که وافی و کافی نیست؛ اغلب تحقیقاتی که ما راجع به انقلاب داریم جزئی نیستند؛ ما باید از صرف جمع آوری اطلاعات تاریخی فراتر برویم و دقت حکمی برای رسیدن به ماهیات و کلیات وضع تاریخی داشته باشیم.

وی تصریح کرد: ما وقتی درک و تحلیل و نگرش عمیقی برای چرایی وقوع انقلاب نداریم در شئون مختلف دچار پراکندگی و تناقض می شویم از این رو بدیهی است که هنرمندان و مدیران فرهنگی باید نگاه فرادستی داشته باشند!

دکتر فرنو با ذکر یک مثال اظهار داشت: شما این مقوله را مانند یک مارپیچ یا پازل در نظر بگیرید که واردش می شویم فقط نقطه مقابل را می بینیم و فکر کنیم آنجا مقصد است اما وقتی از افق بالا نگاه می شود تمام بن بست ها و راه های عبور مشخص می شود. شاید لازم بوده این نگاه فرادستی را ما در تولید کالاهای فرهنگی و هنری هم داشته باشیم اما کمتر این مسأله دیده می شود.

وی افزود: البته برخی مستندها و آثار سینمایی توجه زیادی به این مهم دارند و به نسبه موفق هم بوده اند اما برخی زبان شان الکن است؛ برخی گروه ها ممکن است آن شاکله ای که باید باشد برای اینکه کل ماجرا ملاحظه شود را ندارند و برای همین راه خود را به درستی انتخاب نکرده اند.

این کارشناس فرهنگی یادآور شد: شهید آوینی در مستندهایی که کار می کرد فتوحات قلبی اش دیده می شد. ما یک فتح در ظاهر داریم اما یک فتح در باطن است و سعی راوی این است که خط باطنی را به مخاطب نشان دهد؛ در روایت فتح فتح باطنی را مورد تحقیق و پرسش قرار می گیرد و شهید آوینی سعی کرده تلاش ویژه ای در این خصوص داشته باشد اما در کارهای دیگر ممکن است گاهی ظواهر ماجرا حقیقت کلی را پنهان کند.

دکتر فرنو در خاتمه این گفتگو افزود: هنرمندان دغدغه مند و متعهد در این حوزه باید شناسایی شده و مورد حمایت ویژه مسئولان فرهنگی و هنری کشور قرار بگیرند و باید از فکر و اندیشه متعالی فیلمسازان انقلابی در راستای تقویت سینمای ارزشمند انقلاب بهره ببریم.