کارگردان فیلم های سینمایی «فصل بلوغ» و «او» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: عدم توجه به فرهنگ مشهود است؛ عمده کاندیداهای ریاست جمهوری بیشتر تک ساحتی اند و دارای اشراف جامع نسبت به شاخه های مختلف تشکیل دهنده هویت یک ملت نیستند.

وی سپس با بیان اینکه فرهنگ برای کاندیداها بیشتر یک کالا است متذکر شد: این کاندیداها دست پروده مکاتب سیاسی نظام جمهوری اسلامی هستند و باید نسبت به حوزه فرهنگ اشراف کامل داشته باشند اما بنده معتقدم آن ها تنها از فرهنگ یک چیز را شنیده اند و آن را نمی فهمند.

قنبری خاطرنشان کرد: فرهنگ امر ذاتی هر اجتماع است. فرهنگ امر اعلام شده از حاکمیت ها و سیاست نیست. بهترین سیاست پیدا کردن شخصی است که چنان انبساط خاطر داشته باشد که بفهمد برآمده از تاریخ چند هزار ساله ایران است. باید فکر کند فرهنگ چیزی نیست که من به عنوان وزیر فرهنگ اعلام می کنم! نباید بگویند هر کس «گاندو» ساخته باید رئیس باشد. علت بی توجهی به فرهنگ ناشی از این است که ایشان تربیت جامعی در حوزه فرهنگی ندارند.

این سینماگر ادامه داد: یکی جامعه شناسی می داند، دیگری روانشناسی می داند و همه تک ساحتی هستند و این تک ساحتی برای ریاست جمهوری مناسب نیست. یک رئیس جمهور باید تمام ساحتی باشد تا جامعیت داشته باشد. این ها فکر می کنند فرهنگ کلمه لوکسی است و همین ثابت می کند که شناختی از فرهنگ ندارند. گویا این عزیزان نمی دانند که ما با فرهنگ خودمان در مقابل بیگانگان جنگیدیم و غنائم جمع کردیم.

کارگردان فیلم های سینمایی «پرنده باز کوچک» و «روییدن در باد» با طرح این مسأله که اغلب کاندیداهای ریاست جمهوری توان بررسی و تعمق و اندیشه در حوزه فرهنگ را ندارند تصریح کرد: با وجود این شرایط امکان رشد و تعالی فرهنگ نیست و قطعاً اوضاع فرهنگی کشور روز به روز بدتر می شود.

وی یادآور شد: حوزه فرهنگ امروزه وضعیتش از دهه ۶۰ و ۷۰ بدتر شده و کم کم سقوط خواهد کرد زیرا دروغ و ریاکاری و تلبیس و سیاست کاری محض در خط اول مقدم سیاست گذاری های فرهنگی است. من به فرهنگ هیچ امیدی ندارم نه به این معنا که در این عرصه فعال نباشم اما غمگنانه فعالم و دوستان من به تنهایی مشغول کارند. در جهان مدرن حرکات فردی و فعالیت فردی معنایی ندارد اما ما فردی کار می کنیک.

قنبری در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: رئیس جمهور دانا و آگاه کسی است که چنان انسجام خاطری برای اهالی فرهنگ به وجود آورد که همه با هم متحد شوند و برای رشد و تعالی و ارتقای فرهنگ کشور تلاش کنند. امروز بیگانگان در بسیاری از کشورهای غربی با ابزار فرهنگی در دنیا دیگران را تسخیر می کنند و ما هم باید به این نقطه برسیم و بدانیم امروز مهمترین سلاح در دنیا سلاح فرهنگی است.