کارگردان فیلم های سینمایی «تیک» و «حرفه ای» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: یک واقعیتی را باید پذیرفت و آن این است که ادبیات داستانی ما به آن اندازه قدرتمند نبوده که بتواند مأمن قوی برای سینما باشد؛ ما مثل کشورهایی که ادبیات بسیار پر فروشی دارند و مدام از ادبیات شان در سریال ها و فیلم های شان استفاده می شود نیستیم. ما هرگز در ادبیات مدرن قصه گو اینقدر پیشرفته نبودیم که بتوانیم از آن برای تولید فیلم بهره گیری کنیم و کتاب های نویسندگان ما گاهی حتی به هزار تیراژ هم نمی رسد.

فلاح پور سپس با بیان اینکه در مقوله شعر وضعیت ما متفاوت است متذکر شد: ما در زمینه شعر ید طولایی داریم و پیشینه مان در این حوزه به شدت درخشان است اما متأسفانه اشعار شاعران بزرگ ما به دلایل متعدد معمولاً نمی تواند خوراکی برای تولید آثار نمایشی باشد.

این سینماگر در همین راستا خاطرنشان کرد: مثلاً شما شاهکاری نظیر شاهنامه را در نظر بگیرید؛ شاهنامه و بسیاری از کتاب های بی نظیر دیگر مانند آن کارهای اسطوره ای است که هزینه ساختش هنگفت خواهد بود و سینمای ما این بنیه را ندارد که سراغ این آثار برود و معلوم نیست حتی در صورت تولید هم بازده اجتماعی اش موفقیت آمیز باشد.

وی ادامه داد: همانطور که پیش تر هم اشاره کردم ادبیات داستانی ما هم بنیه قدرتمندی ندارد و به جز تک و توک آثاری مانند «سووشون» که کار هم شدند سایر کتاب های ما نمی توانند خوراک جذابی را برای سینمای کشور فراهم کنند و بالاخص مخاطب امروزی را به سینما بکشانند؛ مخاطبی که کتاب خوان نیست و اصولاً کمترین علاقه ای به ادبیات و کتاب خوانی و مطالعه ندارد.

کارگردان فیلم های «استخر» و «خانه متروک» تأکید کرد: یکی از ضعف های اساسی سناریو نویسی در کشور این است که ما از کمبود فیلمنامه و قصه خوب رنج می بریم. ما قصه گوی قوی نداریم به همین علت هم تک و توک سریال یا فیلمی که قصه قدرتمندی دارند با استقبال روبرو می شوند.

فلاح پور در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد از عدم حمایت مدیران فرهنگی و سینمایی از تولید آثار درخشان تصریح کرد: این روزها بنجل می سازند تا مخاطب را به هر ترفندی به سالن های سینما بکشانند چرا که برای مدیران فقط میزان فروش و آمار دادن مهم شده است و آن ها هرگز به کیفیت و خروجی کارها توجهی نمی کنند.

وی در همین راستا افزود: بحث این کمدی های سخیف برای کشور ما مایه خجالت است. برای سینمایی که تا ۲-۳ دهه قبل سینمای برتر در دنیا بود شرم آور است که تنها ابعاد اقتصادی برای مدیرانش ملاک باشد.

این کارگردان در پایان این گفتگو گفت: امیدوارم در دولت چهاردهم سیاست های فرهنگی و سینمایی تغییر اساسی کند؛ نوع سیاست ها مهم است و باید ببینیم با دولت جدید چه اتفاقی در سینمای کشور رخ می دهد در هر صورت این نکته مهم است که این سینمای فعلی زیبنده ایران نیست.