به گزارش سینماپرس، حسن اکلیلی در گفت‌وگو با ایسنا و با اشاره به اینکه سینمای فکور یا اندیشمند ما جایگاه نسبتاً خوبی در سینمای جهان دارد ولی سینمای عامه‌پسند یا همان سینمای تجاری در وضعیت مقبولی نیست، اظهار کرد: دوام و قوام در فیلم‌های گذشته بیشتر به نظر می‌آید و برخی هم به کپی از آن دسته فیلم‌های ضعیف گذشته آثاری تولید کرده‌اند که در زمان خود نیز باشکوه نبوده است.
او اضافه کرد: بدنه جامعه ما ارتباط چندانی با سینمای ایران ندارد؛ ممکن است که سینمای ما تماشاگر دائمی داشته باشد، اما مردم مانند گذشته‌های دور به تماشای فیلم‌ها نمی‌نشینند و آنها را دنبال نمی‌کنند. سینمای گذشته ما سینمای قابل تکیه و توانمندتری بود، البته لازم به ذکر است که در حال حاضر نیز تعداد محدودی فیلم خوب داریم.
اکلیلی افزود: اگر بخواهیم سینما را ازنظر کیفی در ارتباط با تماشاگر ارزیابی کنیم، شرایط مانند گذشته نیست و در حال حاضر فیلم‌هایی با بازیگران ثابتی تولید می‌شوند که بخشی از آنها مخصوصاً در فیلم‌های کمدی تکراری هستند و ما مدام شاهد تولید فیلم از فیلسمازانی هستیم که بدون توجه به کیفیت، صرفاً تولیدکننده هستند و عموماً سینمای ما ازنظر کیفی در سطح بالایی قرار ندارد.
این سینماگر اصفهانی با اشاره به راهکارهایی برای رفع نواقص و بهبود کیفیت تولیدات د رزمینه فیلم‌سازی گفت: لازم است که نظارت دولتی خود را بازنگری کند. درگذشته فیلم‌ها پس از تولید و پخش روی پرده سینما، بررسی می‌شد ولی در حال حاضر فیلم در هر مرحله همچون فیلم‌نامه‌نویسی و مونتاژ جداگانه بررسی می‌شود که نهایتاً نیز شاهد تولید اثری فاقد محتوا و معنا از فیلم‌ساز هستیم؛ بدون آنکه بداند هدف او از ساخت فیلم انتقال کدام مفهوم به مخاطب بوده است! برخی فیلم‌سازان سهل پسند نیز که تنها می‌خواهند کاری را ارائه دهند، اثری بی‌ذوق و بی‌معنا می‌سازند. مسئولین باید سینما را به اهالی سینما بسپارند و کارگردانان و نویسندگان توانمند وارد عمل شوند. بسیاری افراد از پیشکسوتان و اساتید این فن با سینما قهر کرده‌اند و مسئولین باید از آنها بخواهند که وارد عمل شوند و کار خود را با حمایت آنها، رواج دهند.
این بازیگر در ادامه تصریح کرد: در حال حاضر از دید مسئولان، تعدادی آرتیست که به دلیل زیاد کار کردن و در بازار بودن، عامه‌پسند هستند مطرح می‌شوند، ولی متأسفانه ما از داشتن سینمای دارای بدنه و مفتخر محروم هستیم. وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، در سینمای جهان فیلم‌های فاخری تولیدشده‌اند که در حال حاضر دیگر تکرار نمی‌شوند و افراد توانمند بسیاری در سینمای ایران و جهان نیز داشته‌ایم، اما به‌مرور به سمت تولید فیلم‌هایی یکرنگ و یک‌شکل سوق پیدا کردیم و ملاک‌های انتخاب بازیگر بر اساس شایسته‌سالاری نیست و افرادی عجولانه می‌آیند و به‌سرعت در سینما چهره می‌شوند.
اکلیلی بابیان اینکه مدتی است که با سینما سروکاری ندارد، اضافه کرد: من در حال حاضر شناخت زیادی از هنرمندان امروزی ندارم و تماشای فیلم‌های امروز نیز برایم چندان خوشایند نیست. در یک یا دو دهه گذشته فیلم‌های ما از کیفیت بسیار بالاتری برخوردار بود و ما در معنا و محتوا فیلم‌های بهتری داشتیم، ولی در حال حاضر فیلم‌ها دیگر رنگ و بوی گذشته را ندارد و مخاطبین فیلم‌های امروزی نیز افراد بخصوصی هستند که تنها تماشاگر ظاهری هستند نه تماشاگران حقیقی که از تماشای فیلم لذت ببرند، با تولیدات کشورشان بالندگی کنند، مطالباتی داشته باشند و از سینماگر بخواهند که اثر بهتری ارائه دهد. یک دیوار سنگی میان فیلم‌ساز و مردم وجود دارد و هرکدام راه خود را پیش می‌برند.
او ادامه داد: در گذشته شاید همه اقشار مردم به‌نوعی سینمایی بوده‌اند و هرچند وقت یک‌بار خانواده را به سمت سینما سوق می‌دادند، ولی در حال حاضر این‌گونه نیست و امیدوارم که سینما مردمی شود. مردم که سرمایه اولیه سینما هستند در حال حاضر به میدان نمی‌آیند، و دلیل آن این است که یا ما در فیلم‌سازی مردممان را راضی نگه نداشته‌ایم و یا آن‌طور که باید خوراک لازم در تولیدات را برایشان تهیه نکرده‌ایم و نهایتاً مردم نیز از سینما دور شده‌اند. در حال حاضر سینما در حال پیشروی با یک شیوه خاص است و تولیدات فیلم را با ابزاری چون تبلیغات و فروش بلیت‌های گران پیش می‌برند و سینما متعلق به مردم نیست.
ارسال نظر