«ویداموسوی» کارگردان نمایش «لجن خوار» که با این اثر در چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر حاضر شده است، در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس ضمن اشاره به وضعیت نابسامان و شرایط پیچیده اقتصاد تئاتر در کشور بیان داشت: وضع اقتصادی تئاتر مناسب نیست. یعنی خیلی کم پیش می‌آید که هنرمندی بتواند اثر خود را با حمایت‌های ارگان‌های مختلف تولید کند و معمولاً ما با هزینه‌های شخصی آثار خود را تولید می‌کنیم. به عنوان مثال، هزینه یک کار تک‌پرسوناژ ۴۵ دقیقه‌ای که دکور سنگینی هم نداشته باشد، ممکن است نزدیک به ۲۰۰ میلیون برای یک گروه اجرایی هزینه داشته باشد. اما این هزینه تنها از طریق بلیط‌فروشی قابل تأمین است.

وی افزود: مخاطب تئاتر آن‌قدر زیاد نیست که بتوانیم صرفاً به بلیت فروشی تکیه کنیم. در بحث حمایت ارگان‌ها هم برخوردها بسیار سلیقه‌ای است. مثلاً خود من اخیراً کاری را برای جشنواره بین‌المللی تئاتر مقاومت داشتم که تنها از طرف خود مقاومت حمایت شدم و به جشنواره فجر راه پیدا کردم، اما در استان خودمان شهرداری و حوزه هنری هیچ حمایتی از کار ما نکردند. هزینه این کار شاید بالغ بر ۲۳۰ میلیون شد و هنوز نصف هزینه‌هایمان هم تأمین نشده است.

موسوی خاطرنشان کرد: با اینکه ما به تئاتر به چشم یک شغل نگاه می‌کنیم، عملاً شغلی است که برای ما درآمدزایی ندارد و صرفاً به دلیل علاقه‌مندی، این مسیر را ادامه می‌دهیم. امیدواریم که ارگان‌ها این‌طور سلیقه‌ای برخورد نکنند و وقتی یک کار به موفقیت رسید، از آن حمایت کنند، نه اینکه همچنان به شکل سلیقه‌ای برخورد شود و هزینه‌های ارگان‌ها فقط به گروه‌های خاصی اختصاص یابد.

کارگردان نمایش لجن خوار همچنین در خصوص ورود بلاگرها و سلبریتی ها به عرصه تئاتر گفت: آوردن اینفلوئنسرها و سلبریتی‌ها به صحنه تئاتر آسیب جدی به بدنه تئاتر وارد می‌کند. چراکه تئاتر یک فضای تخصصی است و نیاز به افراد متخصص دارد.

وی افزود: وقتی تولیدکننده یک اثر نمایشی با مشکل بودجه مواجه می‌شود و هیچ ارگانی از او حمایت نمی‌کند، مجبور می‌شود به گیشه خود تکیه کند. طبیعی است که مردم بیشتر به افرادی که می‌شناسند، علاقه‌مند هستند و برای دیدن آثارشان می‌روند.

موسوی در خاتمه با بیان این مطلب که من فکر نمی‌کنم کسی در بندنه تئاتر کشور بخواهد قلباً اینفلوئنسرها و سلبریتی‌ها به صحنه آورد، اما وقتی مجبور است، چاره‌ای ندارد! تصریح نمود: این موضوع به وضعیت اقتصادی تئاتر باز می‌گردد که ما را مجبور به چنین انتخاب‌هایی می‌کند و افراد غیراصیل وارد بدنه تئاتر می‌شوند. اما همانطور که می‌دانیم، ورود این افراد می‌تواند شکل و شمایل تئاتر حرفه‌ای را تغییر دهد و ما به تدریج با تئاترهای ضعیف و آثار کم‌مایه مواجه خواهیم شد.