به گزارش سینماپرس، نشست خبری فیلم «آبستن» با حضور محمد تنابنده کارگردان، مصطفی تنابنده کارگردان، جلال تیموری تهیه‌کننده، وحید جعفری نویسنده، سعید هنرمند طراح صحنه و لباس، امیر عاشق حسینی مدیر صدابرداری، توماج دانش بهزادی و رها خدایاری بازیگر امشب ۱۴ بهمن در سومین روز چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد برگزار شد.

مصطفی تنابنده درباره تجربه همکاری با برادرش محمد تنابنده در این فیلم گفت: محمد فیلمنامه‌نویس قهاری است. این فیلمنامه را ۲ سال پیش برایم خواند و همانجا تصمیم گرفتیم که این فیلم را بسازیم. من سال‌ها تجربه دستیار کارگردانی دارم و محمد هم نویسنده است.

محمد تنابنده درباره ساخت فیلم به صورت سکانس پلان توضیح داد: از ابتدای کار نمی‌خواستیم که فیلم را به صورت سکانس پلان بسازیم. ما ابتدا کمی از فیلمنامه فاصله گرفتم و وقتی که دوباره آن را خواندیم متوجه شدیم که ۹۰ دقیقه پیش رو چقدر برای کاراکترها مهم و حیاتی است. همانجا تصمیم گرفتیم که فیلم را سکانس پلان بسازیم تا مخاطب با هر لحظه این کاراکترها ارتباط بگیرد و همراه شود.

جعفری تصریح کرد: وقتی که تصمیم گرفتیم این فیلم را سکانس پلان بسازیم، مسلماً روند قصه نیز تغییر پیدا می‌کرد و ما سعی کردیم در بازنویسی فیلمنامه را متناسب روند داستان کنیم.

خدایاری درباره تجربه بازی در این فیلم عنوان کرد: آقایان تنابنده بسیار باتجربه هستند و من دوست داشتم که با آنها کار کنم. ۱۰ روز طول کشید تا بازیگران دیگر انتخاب شدند و ما ۱ ماه دورخوانی داشتیم.

وی تاکید کرد: همدل بودن در کارهای این شکلی بسیار مهم است. من با هیچ‌یک از این بچه‌ها تاکنون کار نکرده بودم.

این بازیگر گفت: مهری در این فیلم برای من کاراکتری بود که گویا چیزی را می‌دانست، اما نمی‌خواست آن را باور کند.

توماج دانش بهزادی درباره تجربه بازی در این فیلم بیان کرد: خوشحالم که برای دومین سال متوالی شما را در این جشنواره می‌بینم. این فیلم بسیار سخت و بسیار دوست داشتنی بود و خوشحالم که چنین تجربه عجیب و غریبی را انجام دادم. فیلم سکانس پلان بدون کات واقعاً کار سختی است و باید کمترین خطا را داشته باشید تا فیلمبرداری مجدد از اول تکرار نشود.

محمد تنابنده در پاسخ به این پرسش که چرا لحن بازیگران نسبت به التهاب فیلم آرام‌تر بود؛ توضیح داد: تعداد جلسات تمرین ما بسیار زیاد بود. در این تمرین‌ها وقتی صدای بچه‌ها خیلی زیاد می‌شد و ریتم دیالوگ‌ها بالا بود، صدا کمی اذیت‌کننده می‌شد. سعی کردیم روزی با صدای فوسه تمرین کنیم و در این شرایط متوجه شدیم که فضا ملتهب‌تر است و مخاطب نیز دیالوگ‌ها را بهتر درک می‌کند.

وی تاکید کرد: ما بعد از حدود ۲۰ جلسه تمرین با دوربین، در یک جلسه کار را فیلمبرداری کردیم.

عاشق حسینی درباره روند صدابرداری فیلم توضیح داد: من خیلی ناگهانی به پروژه اضافه شدم و حتی فیلمنامه را نخوانده بودم. بچه‌ها دو ماه قبل از من تمرین را شروع کرده بودند و در تمرین‌های با صدا متوجه شدیم که کار چقدر جدی است. این فیلم به دلیل سکانس پلان بودن برای صدابرداری چالش عجیبی داشت.

جعفری درباره منطق روایی فیلم برای حمل مواد مخدر توسط شخصیت‌ها عنوان کرد: در این قصه خیلی از بچه‌ها شرایط مالی خوبی نداشتند و همه به دلیل شرایط مالی بدی که داشتند، دورهم جمع شده بودند درنتیجه برای دریافت پول مواد مخدر حمل می‌کردند.

محمد تنابنده گفت: همه این کاراکترها در قصه رنگ‌های مختلفی دارند مثلاً کسی برای ازدواج به پول نیاز دارد، کسی برای نجات همسرش به پول نیاز دارد و … اما شرایط این افراد را دورهم جمع کرده است.

سعید هنرمند درباره طراحی صحنه «آبستن» گفت: ما یک‌ماهی درباره طراحی صحنه و لباس فیلم صحبت کردیم و پس از آن ۳-۴ هفته شمال و جنوب کشور را برای پیدا کردن لوکیشن گشتیم. پس از آن در تالاب انزلی ما لوکیشن مناسبی پیدا کردیم و ماکت فیلم را ساختیم.

مصطفی تنابنده درباره نقش محسن تنابنده در این فیلم گفت: محسن آنقدر سرش شلوغ است که ما سعی کردیم مزاحمش نشویم، اما دورادور با او مشورت می‌کردیم.

وحید جعفری در پایان در پاسخ به اینکه آیا از ایده خارجی وام گرفته اند؛ توضیح داد: به هیچ عنوان از هیچ الگو و ایده خارجی وام نگرفتیم.