به گزارش سینماپرس، در پنجمین روز از چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر، نشست خبری فیلم سینمایی دست تنها» با حضور امیرحسین ثقفی کارگردان، علی اکبر ثقفی و علی اوجی تهیه‌کننده، شکیب شجره، نرگس محمدی، مجید مظفری بازیگران فیلم و... و با اجرای منصور ضابطیان برگزار شد.

در ابتدای این نشست امیرحسین ثقفی کارگردان فیلم گفت: ژانر این فیلم به فضای آثار قبلی‌ام نزدیک است. ابتدا می‌خواهم از اصحاب رسانه تشکر کنم که با تمام زحمت‌هایی که می‌کشند، همراه ما هستند. پیش از این در مقام بازیگر با برخی از عوامل کار کرده بودم و تجربه‌های لذت‌بخشی داشتم. وقتی پیشنهاد فیلم «دست تنها» مطرح شد، دیدم که مجید مظفری مدت‌هاست به ظاهرش دست نزده و مشخص بود که درگیر این پروژه است. تصمیم گرفتیم این فیلم را به‌صورت یک کار تیمی و با انرژی و انگیزه‌ای جدی بسازیم. این پروژه برای من یادآور روزهای شورانگیز سینمای جوان بود. همکاری با گروهی که عاشقانه درگیر کار بودند و این برایم فوق‌العاده بود.

وی ادامه داد: درباره پیام فیلم باید بگویم که من در آثارم به دنبال ارائه پیام مستقیم نیستم. سینما برای من مثل شعر است، بیشتر یک جوشش درونی است تا یک کوشش هدفمند. تماشاگر خودش باید برداشت و استنباط کند. چیزی که برایم اهمیت داشت، روایت دو شخصیت خیابانی بود که نه برای خودشان، بلکه برای دیگری قیام می‌کنند. اینجا اخلاق به معنای دیگری متجلی می‌شود؛ کسی که دخترش نیست، اما مثل دخترش با او برخورد می‌کند. از زاویه‌ای دیگر، شخصیتی که شکیب شجره بازی می‌کند، هیچ چیز ندارد، اما به اصول اخلاقی پایبند است. این تقابل و دیالکتیک میان شخصیت‌ها برای من مهم بود.

مجید مظفری، بازیگر فیلم، اظهار داشت: من خانواده ثقفی را از ۳۰ سال پیش می‌شناسم، زمانی که امیرحسین هنوز کودک بود. او در سینما بزرگ شد و به نظرم بچه سینماست. سال‌ها پیش، پدر امیرحسین مرا به دفترشان دعوت کردند و فیلم‌نامه‌ای به نام کوچه ژاپنی‌ها را به من داد. من زمانی که نقش پیشنهادی مناسب نباشد، کار را نمی‌پذیرم، اما این فیلم‌نامه به من و شخصیتم نزدیک بود. بعدها وقتی کبوترکُشی را با امیرحسین کار کردیم، فهمیدم که قطعاً باید در پروژه‌های بعدی او حضور داشته باشم.

وی ادامه داد: برای نقش در دست تنها، نزدیک به یک سال مو و ریشم را نزدم و حدود ۱۰-۱۲ کیلو چاق شدم. اینها تغییراتی بودند که با عشق و علاقه برای نقش انجام دادم. از پیشنهادات دیگر چشم‌پوشی کردم تا تمام وقتم را برای این فیلم بگذارم. خوشحالم که این فیلم به جشنواره راه پیدا کرد و امیدوارم مورد توجه قرار بگیرد.

نرگس محمدی، بازیگر فیلم درخصوص بازی کردن در این اثر بیان کرد: بازی در دست تنها برای من یک تجربه ویژه بود. زمانی که سناریو را خواندم، جذب داستان شدم. من همیشه علاقه داشتم با کارگردانی کار کنم که به معنای واقعی به هنر سینما احترام می‌گذارد و امیرحسین ثقفی یکی از آن‌هاست. نقش من در این فیلم چالشی بود که به‌راحتی نمی‌توانستم از آن عبور کنم. خوشحالم که در این پروژه حضور داشتم و با تیمی حرفه‌ای و دلسوز همکاری کردم.

شکیب شجره درباره پذیرفتن این نقش در فیلم بیان کرد: وقتی تهیه‌کننده با من تماس گرفت و گفت که امیرحسین ثقفی قرار است فیلمی بسازد، خیلی خوشحال شدم، چون کارهای او را دوست داشتم. وقتی فیلمنامه و شخصیت به من معرفی شد، دیدم این نقش چالشی جدی برای من است؛ نه فقط به لحاظ داستانی بلکه از نظر روانی و شخصیتی. برای آماده شدن با امیر جلسه‌ای داشتم و تمام خصوصیات نقش را با او مرور کردم.

وی ادامه داد: برای درک بهتر نقش، نزدیک به ۱۵-۲۰ روز با لباس کاراکتر به بازار رفتم و با گاری کار کردم. از ساعت ۵ صبح پارچه می‌بردم و با آدم‌های آن محیط در ارتباط بودم. این تجربه به من کمک کرد تا به شخصیت نزدیک‌تر شوم. در طول این مدت، حدود ۱۲ تا ۱۵ کیلو وزن کم کردم، نه به خاطر رژیم، بلکه به دلیل فشار جسمی و روانی نقش. تلاش کردم خودم را در شخصیت غرق کنم تا به‌جای بازی کردن، آن را زندگی کنم.

علی اوجی، تهیه‌کننده فیلم افزود: در شرایطی که بیشتر فیلم‌ها با سرمایه‌های کلان ساخته می‌شوند و بسیاری از آنها به موفقیت نمی‌رسند، ما تصمیم گرفتیم دست تنها را به‌عنوان یک فیلم مستقل و با بودجه محدود بسازیم. این کار ریسک بزرگی بود، اما با توجه به اعتماد به امیرحسین ثقفی و تیم فوق‌العاده‌ای که داشتیم، وارد این پروژه شدیم.

اوجی در پایان توضیح داد: آقای مجید مظفری از دستمزدشان گذشتند و به فیلم کمک کردند. همچنین خانم ناظری و من به‌عنوان سرمایه‌گذاران این پروژه، با عشق و علاقه وارد شدیم، نه برای سود مالی بلکه برای حمایت از سینمای مستقل. امیدوارم این تلاش‌ها دیده شود و فیلم مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گیرد.