محمود گبرلو در گفت و گو با خبرگزاری سینمای ایران افزود: در واقع مسعود کیمیایی تلاش می کند وضعیت امروز جامعه انقلابی ایران را درک کند و به تحولات و رویداد های اجتماعی رخ داده نزدیک شود . اما تحلیل عمیقی را که نیاز جدی جامعه ایران است در آثار کیمیایی نمی بینیم و گویا کیمیایی چندان به دنبال نشان دادن تحلیل های جدی و عمیق وضعیت معاصر نیست بلکه از روی تفنن و تفریح سالی یک اثر خلق می کند.

وی گفت: زمان حال نسبت به 30 یا 40 و 50 سال گذشته بسیار متفاوت است و مردم به لحاظ سطح شعور و دانش و فرهنگ و علم پیشرفت های زیادی کرده اند و اگر کارگردانی قصد نقد اجتماعی دوران معاصر را دارد باید فراتر از سطح اجتماعی سخن بگوید تا باور پذیر باشد.

وی افزود: سطح آگاهی و شعور مردم ایران هم اکنون حتی برای جهانیان که معمولا با عناد به ما نگاه میکردند شناخته شده است انقلاب اسلامی ایران به اندازه کافی فرهنگ ما را متحول و مطرح کرده است به همین دلیل در زمان کنونی دغدغه دهه 40 که شاید دوره ای برای برخی روشنفکران و مردم حیاتی بوده دیگر در جامعه حاضر پاسخ گو نیست و آرمان ها و ارزش های مردم تغییر کرده است.

گبرلو با اشاره به اینکه دیگر گرایش به چاقوی ضامن دار و یا مدل حس رفاقت و جوانمردی و ناموس پرستی در میان مردم به شکل دهه 40 وجود ندارد خاطرنشان کرد: ممکن است قشر محدودی در گوشه ای از محله های تهران همچنان با این نوستالژی زندگی کنند اما همه جامعه این گونه نیستند و کیمیایی نمی تواند انتظار داشته باشد که فیلم جرم در کل ایران قابل درک برای مخاطبان باشد و یا تماشگر زیادی به دست آورد.

گبرلو علیرغم همه نقد ها و تحلیل ها و یا مخالفت ها با برخی مضامین و محتوای آثار کیمیایی ، همه آثار کیمیایی را آثاری دوست داشتنی دانست و افزود: هر چند این فیلم ها با اعتقادات من سازگار نیست اما همه آثار کیمیایی را دوست دارم و قابل احترام و تعمق و تامل هستند . این کارگردان هیچ گاه تکنیک خاص خودش را رها نمی کند و دیالوگ های جذابش فراموش شدنی نیست. به همین دلیل تماشاگران ثابت در میان نسل قدیم و جدید دارد.

به گفته گبرلو جرم از لحاظ ساختاری نسبت به آثار پیشین کیمیایی به لحاظ بیان محتوا، منسجم تر و یک دست تر اما از نظر ساختار ریتم کند و کمی تکراری است و جذابیت لازم را ندارد.

انتهای پیام/ س ف/ع.ک