شنبه ۸ مرداد ۱۳۹۰ - ۱۱:۰۰

رواج ادبیات کوچه و بازاری در تلویزیون/6

گودرزی: تخریب زبان فارسی از ادبیات نو صدا و سیما غیر ممکن است

ید الله گودرزی

یک فعال رسانه ملی معتقد است سریال های تلویزیونی باید در کنار استفاده از زبان کوچه و بازار به بازسازی زبان کهن و فاخر ایران نیز بپردازند اما اینکه زبان فارسی با ادبیات رایج در صدا و سیما تخریب شود غیر ممکن است.

ید الله گودرزی، شاعر و روزنامه نگار در گفت و گو با خبرنگار ادبی خبرگزاری سینمای ایران گفت: در تعامل میان مردم و رسانه ها به نظر بنده در واقع این رسانه است که از شیوه گفتار مردم تأثیر می گیرد زیرا رسانه در واقع می خواهد با مردم سخن بگوید و برای جلب آن ها هم که شده تلاش می کند با زبانی سخن بگوید که مردم با آن احساس آشنایی و نزدیکی داشته باشند.

وی افزود: البته در گذشته اینطور نبود. ادبیات، به عنوان یک رسانه تنها با قشر خاص و کوچکی از مردم سر و کار داشت که با سواد بودند به همین خاطر با زبانی ثقیل صحبت می کرد. اما در زمان مشروطه و با تلاش افرادی مانند علامه دهخدا، ادبیات به میان مردم کوچه و بازار آمد و مردم هم با آن ازتباط برقرار کردند.

گودرزی همچنین گفت: رسانه های جمعی هم مولود دنیای مدرن هستند و اولین وجه ارتباط آن ها با مخاطب پیدا کردن زبان مشترک است. این طبیعی است که برای برقراری رابطه با مخاطب امروز باید زبانی را انتخاب کرد که ساده و روان باشد. زبان مدام در حال تغییر است و می بینیم که همه زبان ها مدام به سمتی می روند که ساده و سریع منظور خود را به مخاطب برسانند.

این نویسنده و از مدیران رادیو همچنین گفت: علاوه بر آن رسانه ها مدام به دنبال نو آوری هستند و برای این که زبانشان برای مردم کهنه نشود مدام به ابداعات زبانی روی می آورند. این به عقیده بنده مشکلی نیست انتقال پیام در رسانه های گروهی از هر چیزی مهم تر است.

وی در ادامه احتمال تخریب زبان فارسی از طریق نوآوری های زبانی صدا وسیما را غیر ممکن دانست و گفت: ما نمی توانیم در سرنوشت زبان دخیل باشیم زیرا زبان فارسی نیز مانند همه زبان ها به مثابه یک موجود زنده و پویا به حیات مستقل خود ادامه می دهد. این زبانی است که جامعه خودش برگزیده و رادیو و تلویزیون هم تابع آن است.

گودرزی مخاطب اصلی استفاده از نثر شاعرانه و محاوره ای را زنان دانست و گفت: تجربه بنده در رادیو ثابت کرده است که خانوم ها بیشتر از این نوع گفتار که چند سالی است در رادیو و تلوزیون باب شده است استقبال می کنند.البته این محاوره ای بودن در ترانه مشهود تر است و می بینیم که ترانه ایران که پیش از حدود سال های 78 دارای زبان معیار بود، محاوره ای شده و این زبان صمیمی به عنوان یک اصل بدیهی در آن پذیرفته شده است.
شاعر و گوینده رادیو مشکل رواج اصطلاحات کوچه بازاری را از آن جا دانست که رسانه ها به همین زبان اکتفا کنند و توضیح داد: رسانه ها نباید تنها به استفاده از همین زبان در فیلم ها و سریال ها اکتفا کرده و از پرداختن به ادبیات و زبان فاخر غافل شوند.

وی ادامه داد: این وظیفه رسانه است که همه انواع گویش و زبان را به مردم عرضه کند. البته انتقال زبان سطح بالا و فاخر به گونه ای که مخاطب امروز با آن ارتباط برقرار کند کار دشواری است و نیاز به خلاقیت زیاد برای ارائه شکل مناسب دارد. زیرا مخاطب اگر با نحوه گفتار هنرپیشه ها ارتباط برقرار نکند، کانال تلویزیون را عوض می کند. در واقع باید زیبایی های کهن را در قالب نو عرضه کرد.مثل کاری که زروعی نصر آباد در "تذکره المقامات" ارائه داد و در واقع با استفاده از زبان فاخر "تذکره الاولیا" طنزی آفرید که مخاطب امروز به خوبی با آن ارتباط برقرار می کند.

انتهای پیام/ن.ف

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.